Του Αθανάσιου Μαντζώλα,
Το δεύτερο απαγορευτικό, όπως το λέει και σε καλά ελληνικά ο κ. Μπαμπινιώτης, ήταν αναμενόμενο. Μας προειδοποίησε άλλωστε η διορατικότητα της πολυεθνικής σοφίας… Μπήκε ο Νοέμβριος και τα JUMBO δεν βγάλανε διαφήμιση για τα Χριστούγεννα. Από την άλλη, βέβαια, μας είχε παραπλανήσει ο πρωθυπουργός τον Οκτώβριο που μας είπε ότι είναι «σχεδόν αδιανόητο να πάμε σε ένα δεύτερο γενικό lockdown» (3/10/2020). Το δεύτερο lockdown φυσικά και δεν έχει τη νομιμοποίηση του πρώτου. Δύο λόγους εντοπίζω: Το άγνωστο και τον χρόνο.
Αναφορικά με το άγνωστο, σήμερα, μετά και το πρώτο κύμα έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα για τον ιό. Ξέρουμε ότι δε διαφέρει πολύ από την εποχιακή γρίπη. Αυτή τη στιγμή η παγκόσμια θνητότητα βρίσκεται στο 0,2%. Δεν πεθαίνουν, δηλαδή, πάνω από δύο άνθρωποι στους χίλιους που έχουν κολλήσει, κυρίως οι ανήκοντες σε ευπαθείς ομάδες. Όσον αφορά τον χρόνο, σε αντίθεση με τον Μάρτιο είχαμε πέντε μήνες (και πλέον) περιθώριο να προετοιμαστούμε για το δεύτερο κύμα που ξέραμε ότι νομοτελειακά θα επέλθει μαζί με το κρύο το φθινόπωρο. Όσο περισσότερο μετράμε και όσο χειροτερεύει ο καιρός, τα κρούσματα θα αυξάνονται. Δε χρειάζεται ούτε πολύ μυαλό, ούτε γνώσεις ιατρικής για να το διαπιστώσει κανείς αυτό. Το βασικό πρόβλημα, λοιπόν, είναι να μην γεμίσουν τα νοσοκομεία. Αν ξαφνικά γεμίσουν οι νοσοκομειακές μονάδες με ασθενείς κορωνοϊού, ο κόσμος δεν θα πεθαίνει μόνο από τον κορωνοϊό, αλλά από κάθε αιτία, γιατί δε θα μπορεί να τύχει της δέουσας νοσηλείας. Ούτε αυτό χρειάζεται πολύ μυαλό και γνώσεις ιατρικής για να το διαπιστώσει κανείς. Είναι κοινή λογική. Τώρα, πόσο κοινή είναι αυτή η λογική δεν ξέρω. Διαβάζω πολλά τρελά τελευταία, από το πόσο φονικός είναι ο ιός μέχρι το ότι δεν υπάρχει καν.
Το ελληνικό σύστημα υγείας, εξουθενωμένο από τα σκάνδαλα και τις πολιτικές των μνημονίων των προηγούμενων ετών δεν είναι για πολλά-πολλά. Ουσιαστική μεταρρύθμιση, πραγματική επένδυση στο χώρο της υγείας έχει να γίνει από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου. Την ευκαιρία που είχαμε να ενισχύσουμε την υγεία την χάσαμε. Μέσα στην καραντίνα ασχολούμασταν με τσουρέκια και συνταγές μαγειρικής και το καλοκαίρι με τους Τούρκους και την Αγιά Σοφιά, που και εκεί δεν καταφέραμε τίποτα. Αντί η κυβέρνηση να στηρίξει το σύστημα υγείας (πραγματικά, όχι για τις εντυπώσεις), μας λέει ότι βρίσκεται στα όριά του με τους ίδιους πάνω-κάτω διασωληνωμένους που είχαμε την άνοιξη. Δε λέω κάτι πρωτότυπο. Τον δρόμο μας τον δείξανε οι Κινέζοι. Έφτιαξαν νοσοκομείο με χίλιες κλίνες μέσα σε μια εβδομάδα. Εμείς δε χρειαζόταν να χτίσουμε νοσοκομεία. Μπορούσαμε να ανοίξουμε αυτά που κλείσαμε στην κρίση και τα έχουμε να ρημάζουν. Δεν έκαναν ούτε καν τις αναγκαίες προσλήψεις. Πάλι καλά δηλαδή που δεν επαναφέρανε το τάλιρο στην είσοδο των νοσοκομείων.
Επιπλέον, τα μέτρα -πρόχειρα έως βλακώδη- που πήρε η κυβέρνηση στο μεσοδιάστημα μάλλον συνέβαλλαν παρά απέτρεψαν τη διασπορά του ιού. Όταν απαγορεύεις την κυκλοφορία μετά από κάποια ώρα, είναι λογικό επακόλουθο να κυκλοφορούν περισσότερα άτομα την ίδια ώρα. Όταν κλείνεις τα μαγαζιά από τις δώδεκα, είναι λογικό επακόλουθο να υπάρχει συνωστισμός στις πλατείες και στα πάρκα. Όταν ανοίγεις τα club -εξ ορισμού χώροι συνωστισμού- είναι προφανές ότι διασπείρεις τον ιό. Όταν αφήνεις να επικρατεί αυτό το χάος που επικρατεί στα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι προφανές ότι διασπείρεις τον ιό. «Δεν μπορούμε να γεννήσουμε λεωφορείο», είπε σε συνέντευξή του ειρωνικά ο πρωθυπουργός. Δε μίλησε κανείς για γέννα, αλλά για αγορά, έστω για εναλλασσόμενα ωράρια. Και φυσικά, ο ιός διασπείρεται πολύ πιο δύσκολα σε πανεπιστήμια, θέατρα, συναυλιακούς χώρους, που όλο αυτό το διάστημα παρέμειναν κλειστά.
Τα περιοριστικά μέτρα αποφασίζονται και εφαρμόζονται χωρίς τεκμηρίωση, επειδή το είπε ο «Σωτήρης». Σε όλες τις επιστήμες για κάθε ζήτημα υπάρχει λόγος και αντίλογος, κρατούσα άποψη και μειοψηφούσα άποψη. Στην ιατρική, στο ζήτημα του κορωνοϊού μία είναι η σωστή θέση, αυτή της επιτροπής των λοιμοξιολόγων, δηλαδή η κυβερνητική. Οι πολίτες κατά τον πρωθυπουργό χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Στους υπεύθυνους και συνειδητοποιημένους που υποτάσσονται στις εν λόγω πολιτικές και στους «ψεκασμένους» που διαφωνούν με αυτές και αμφισβητούν την μία και απόλυτη, politically correct αλήθεια. Ο στιγματισμός του τεκμηριωμένου αντίλογου ως τμήμα συνωμοσιολογικής θεωρίας ή περιθωριακής μειοψηφίας, η δολοφονία δια της αποσιώπησης της αντίθετης άποψης σε συνδυασμό με την ασφυκτικά ελεγχόμενη κατάσταση που επικρατεί στα Μ.Μ.Ε. μάλλον ψιλοφασιστικές παρά δημοκρατικές πρακτικές, μαρτυρούν. Πρόσφατη δημοσκόπηση του Guardian έδειξε, πως το 46% των Ελλήνων δεν πιστεύει τις επίσημες κυβερνητικές ανακοινώσεις. Όλοι αυτοί είναι ψεκασμένοι;
Για την αναγκαιότητα λήψης των εκάστοτε περιοριστικών μέτρων ενοχοποιείται ο πολίτης, ο οποίος υποτίθεται ότι δεν συμμορφώνεται στις συστάσεις των ειδικών. Όλοι ευθύνονται για την σημερινή κρίση εκτός από αυτούς που την διαχειρίζονται. Τα περισσότερα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, αρχής γενομένης από τον πρωθυπουργό, ήταν μέλη των κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ.-Ν.Δ. που χρεοκόπησαν την χώρα και με τις πολιτικές τους γονάτισαν την δημόσια υγεία (και όχι μόνο). Ο υπουργός Υγείας είναι ο μεγάλος ανεπαρκής αυτής της υπόθεσης, γεγονός που αποδεικνύεται άλλωστε και από το πλήθος των παρατρεχάμενων που έχει γύρω του. Αυτή την ανικανότητα των αρμοδίων πληρώνουμε με την ελευθερία μας. Ο κόσμος -υποσυνείδητα έστω- το αντιλαμβάνεται, γι’ αυτό και δεν συμμορφώνεται στα μέτρα. Γι’ αυτό και διπλασίασαν το πρόστιμο.
