Του Κωνσταντίνου Μανιάτη,
Η ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη από τέρατα, συνήθως θεϊκής καταγωγής, όπως ο Κέρβερος ή η Λερναία Ύδρα, και από άλλα που η καταγωγή τους είναι αμφιλεγόμενη όπως η Σκύλλα και η Μέδουσα, που σε άλλες εκδοχές γεννήθηκαν ως τέρατα. Σε άλλες εκδοχές, συνήθως ρωμαϊκές, γεννήθηκαν ως άνθρωποι ή νύμφες και έγιναν τέρατα μετά από την επέμβαση των θεών. Σε καμία από αυτές τις εκδοχές δεν κατατάσσεται, όμως, η καταγωγή του Μινώταυρου και αυτό γιατί γεννήθηκε ως προϊόν εκδίκησης των θεών προς τον Μίνωα.
Ο Μίνωας ήταν γιος του Δία και βασιλιάς της Κρήτης, για να αποδείξει στον λαό της Κρήτης την αξία του ως βασιλιάς ζήτησε από τον Ποσειδώνα να του στείλει έναν κάτασπρο ταύρο ως δώρο. Ο Ποσειδώνας δέχτηκε υπό τον όρο ότι ο ταύρος αυτός θα θυσιαζόταν στο όνομά του. Ο Μίνωας συμφώνησε αλλά όταν είδε τον ταύρο θαμπώθηκε από την ομορφιά του και αποφάσισε να μην τον θυσιάσει. Τότε ο Ποσειδώνας ζήτησε την βοήθεια της Αφροδίτης και έκανε την γυναίκα του Μίνωα, την Πασιφάη, κόρη του θεού Ήλιου, να ερωτευτεί τον ταύρο. Με την σειρά της η Πασιφάη ζήτησε την βοήθεια του Δαίδαλου και αυτός της έφτιαξε ένα ξύλινο κουφάρι αγελάδας. Έτσι η Πασιφάη ζευγάρωσε με τον ταύρο και γέννησε τον Μινώταυρο.
Ο Μινώταυρος είχε το σώμα ανθρώπου και το κεφάλι ταύρου. Σε πολλές απεικονίσεις του φαίνεται να φοράει έναν χιτώνα γεμάτο με αστέρια, ο χιτώνας αυτός είναι συμβολικός, καθώς απεικονίζει την ουράνια, θεϊκή, παρέμβαση που οδήγησε στην γέννα του. Επίσης συμβολίζει και το πραγματικό όνομά του που δεν είναι Μινώταυρος αλλά Αστερίων ή Αστέριος.
Η διαβίωσή του στην Κρήτη αποτελούσε τρόμο για τους γηγενείς κατοίκους του νησιού λόγω των κανιβαλιστικών του τροφικών πεποιθήσεων. Αυτό, μαζί με την τερατώδη όψη του οδήγησε των βασιλιά Μίνωα στην αναζήτηση ενός τρόπου περιορισμού του. Έτσι οδηγήθηκε στον Δαίδαλο όπου του ανέθεσε την κατασκευή ενός λαβύρινθου ικανού να τον συγκρατήσει. Με την εντολή αυτή ο Δαίδαλος έχτισε τον λαβύρινθο κάτω από το παλάτι του Μίνωα και ο Μινώταυρος έμεινε εκεί φυλακισμένος τρώγοντας κυρίως παρθένους, αλλά και τους δεκατέσσερις νέους που ερχόταν κάθε εννέα χρόνια από την Αθήνα μέχρι τον θάνατό του.
Ο θάνατός του προκλήθηκε από τον Θησέα, πρίγκιπα της Αθήνας και γιο του Αιγέα και της Αίθρας. Όπως αναφέρθηκε πριν, η Αθήνα έστελνε στην Κρήτη κάθε εννέα χρόνια δεκατέσσερις νέου, εφτά αγόρια και εφτά κορίτσια, ως φόρο. Σε άλλες εκδοχές του μύθου οι Αθηναίοι έστελναν τους νέους είτε κάθε χρόνο, είτε κάθε επτά χρόνια. Ο φόρος αυτός υποβλήθηκε όταν, μετά από μια σειρά γεγονότων, ο γιος του Μίνωα, Ανδρόγεως, σκοτώθηκε στην Αθήνα. Την τρίτη χρονιά που οι Αθηναίοι έπρεπε να πληρώσουν τον φόρο ο Θησέας προσφέρθηκε να γίνει ένας από τους επτά νέου, με σκοπό να σκοτώσει τον Μινώταυρο.
Η προσπάθειά του πέτυχε χάρη στην βοήθεια της πριγκίπισσας της Κρήτης και κόρης του Μίνωα και της Πασιφάης, Αριάδνης. Όταν ο Θησέας έφτασε στην Κρήτη η Αριάδνη τον ερωτεύτηκε και αποφάσισε να τον βοηθήσει. Πριν μπει ο Θησέας στον λαβύρινθο, η Αριάδνη του έδωσε ένα κουβάρι από νήμα, τον γνωστό μίτο της Αριάδνης, και τον συμβούλεψε να το ξετυλίγει όσο προχωράει στον λαβύρινθο ώστε να μην χαθεί. Όταν, μετά από λίγη ώρα, ο Θησέας και οι υπόλοιποι δεκατρείς Αθηναίοι συνάντησαν τον Μινώταυρο, ο Θησέας πάλεψε μαζί του και κατάφερε να τον σκοτώσει.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Η όψη του θηρίου: Ο Μινώταυρος Αστερίων namuseum.gr, διαθέσιμο εδώ
- The Myth of Theseus and the Minotaur: A Tale of Heroism and Sacrifice, knossospalace.gr, διαθέσιμο εδώ
- Myths of the labyrinth, ashmolean.org, διαθέσιμο εδώ
- Minotaur, britannica.com διαθέσιμο εδώ
