Του Γιώργου Γιαννούλη,
Βρισκόμαστε στο μέσο της δεύτερης θητείας της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Ακούμε σε κάθε ευκαιρία ότι οι βουλευτικές εκλογές θα γίνουν το 2027. Αν και γράφονται διάφορα σενάρια, ακόμη και για εντός του 2025 λόγω της τοξικότητας και της φθοράς που υπάρχει στο πολιτικό σκηνικό, στο περιβάλλον του Μαξίμου ελπίζουν ότι το 2027, με την εφαρμογή των υποσχόμενων μέτρων ανακούφισης, το κλίμα μπορεί και να έχει αντιστραφεί. Όχι ότι η πρωτιά αμφισβητείται από κάποιον αυτήν τη στιγμή, αλλά και μια νίκη που θα έρθει μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχει ουσιαστικός αντίπαλος, δεν θα ωφελήσει κανέναν. Αν δεν υπάρχει ενδιαφέρον, ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση, τα ποσοστά θα είναι χαμηλά και το μπόνους εδρών για το πρώτο κόμμα θα είναι μικρό ή ανύπαρκτο.
Και γι’ αυτό, υπάρχει και η σκέψη για αλλαγή του εκλογικού νόμου. Μια κίνηση βέβαια, που ενέχει ρίσκο επικοινωνιακό, καθώς η ίδια η κυβερνώσα παράταξη την πρώτη τετραετία έλεγε ότι δεν μπορεί να αλλάζει συνεχώς ο εν λόγω νόμος. Από την άλλη, τα δεδομένα, οι καταστάσεις αλλάζουν. Δύο είναι οι προβληματισμοί: η ενδεχόμενη αύξηση του ορίου εισόδου των κομμάτων στη Βουλή από το 3% στο 5% και η τροποποίηση στο μπόνους του πρώτου. Πάντως, χρειάζεται προσοχή, καθώς μια κίνηση που μπορεί να εκληφθεί ως σπασμωδική, πιθανόν να στείλει «μήνυμα» ανησυχίας, φόβου για τη λαϊκή ετυμηγορία και να προκαλέσει αντίθετο αποτέλεσμα.
Μια ιδέα προς την αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων να επηρεάζει το μπόνους του πρώτου. Ακόμη, προσβλέπουν στο ισχυρό ενδεχόμενο της δεύτερης Κυριακής, αφού με βάση τις μετρήσεις, η Νέα Δημοκρατία κινείται στην καλύτερη περίπτωση πέριξ του 30%. Για τα άλλα κόμματα, το μόνο αξιοσημείωτο είναι η κόντρα ΠΑ.ΣΟ.Κ.—Πλεύσης Ελευθερίας για τη δεύτερη θέση, με ποσοστό βεβαίως μόλις 12-14%. Είναι γνωστό, λοιπόν, ότι συνήθως όταν γίνονται επαναληπτικές εκλογές, τα δύο πρώτα κόμματα κερδίζουν. Ειδικά, η Νέα Δημοκρατία υπολογίζει στη συσπείρωση και ελπίζει να περάσει όχι απλώς το ψυχολογικό όριο του 30%, αλλά και να φτάσει πάνω από 35% για να φλερτάρει για τρίτη φορά με την Αυτοδυναμία, αφού κανένας δυνητικός σύμμαχος δεν υπάρχει στην παρούσα χρονική φάση.
Στις πρώτες εκλογές, λοιπόν, οι δυσαρεστημένοι θα «ξεσπάσουν». Θα καταγραφεί η δυσαρέσκεια, η φθορά. Το «βάρος», βεβαίως, δεν θα μειωθεί με την εξαγγελία μέτρων στη ΔΕΘ. Γι’ αυτό και έχει απομακρυνθεί το σενάριο για πρόωρες εκλογές το ερχόμενο Φθινόπωρο. Καμία Κυβέρνηση δεν κέρδισε με τις παροχές. Υπολογίζουν το πολιτικό κέρδος να έρθει μακροχρόνια, δηλαδή μέχρι το 2027. Ως τότε, θα έχει φανεί στην τσέπη των πολιτών το αποτέλεσμα των μέτρων. Η αντιμετώπιση του αστάθμητου παράγοντα της ακρίβειας που «ροκανίζει» το εισόδημα και τη ζωή είναι ένα από τα μεγάλα στοιχήματα της Κυβέρνησης.
Με μια κοινωνία να αγωνιά, με νέους και νέες να σκέφτονται το μέλλον τους, όσο η κατάσταση δεν αλλάζει ουσιαστικά, η εξίσωση θα είναι πάντα δύσκολη. Οι αρμόδιοι οφείλουν να προστατεύσουν την κοινωνία, τη Δημοκρατία, τη λογική από τους λαϊκιστές που δεν θα διστάσουν να οδηγήσουν τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Στρατηγική διπλής κάλπης για τη Ν.Δ., kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
