Της Στέλλας Πασίνη,
«Η τέχνη δεν είναι αυτό που βλέπεις, αλλά αυτό που κάνεις τους άλλους να δουν», είχε πει ο Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης Edgar Degas. Αυτή η φράση έρχεται με δυναμική να αγκαλιάσει τη νέα εικαστική έκθεση και παραγωγή της Μαριάννας Ιγνατάκη στο MOMus — Μουσείο Συγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη. Ο τίτλος της έκθεσης, «Μαριάννα Ιγνατάκη. Οι Σοφοί, τα Πράσινα Άλογα και Μερικά Ακόμα Κτήνη», είναι εμπνευσμένος από τη σημερινή κοινωνία.
Συγκεκριμένα, η εικαστικός επιθυμεί να δείξει την ομορφιά του κόσμου. Στόχος της είναι να δημιουργήσει μία εναλλακτική κοινωνία απομακρυσμένη από τα άγχη των προκαταλήψεων και τους προβληματισμούς του σύγχρονου ανθρώπου. Η τέχνη της δίνει το μάθημα της αποδοχής, της ανάγκης δημιουργίας μίας ουτοπίας, στην οποία όλοι είναι ελεύθεροι και ίσοι, ανεξαρτήτως κοινωνικών, πολιτικών, φυλετικών διαφορών. Η Μαριάννα Ιγνατάκη εκθέτει τα έργα της από τις 5 Ιουνίου έως τις 14 Σεπτεμβρίου, επιθυμώντας να διδάξει στους νέους και να υπενθυμίσει στους υπόλοιπους ότι στόχος θα πρέπει να είναι το εδώ και το τώρα. Αυτός είναι και ο λόγος που δημιουργεί χαρακτήρες εκτός ορίων και ταυτοτήτων, καθώς τονίζει ότι ο τρόμος, ο φόβος, αλλά και τα «τέρατα» είναι τα ίδια παντού και μας ενώνουν όλους με τον ίδιο τρόπο. Σουρεαλιστική χαρακτηρίζεται, λοιπόν, η τέχνη της, με τη χρήση ακουαρέλας, σχεδίου, ζωγραφικής και γλυπτικής, στοιχεία που χαρακτηρίζουν το έργο της και την ίδια ως καλλιτέχνη, μέσα από τα πορτρέτα και τις μινιμαλιστικές σκηνές των έργων της.
Λίγα λόγια για τη δημιουργό είναι απαραίτητα, ώστε να κατανοήσουμε την πηγή έμπνευσής της. Η Μαριάννα Ιγνατάκη, γεννηθείσα στη Θεσσαλονίκη το 1977, σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Technische Universität της Βιέννης και Εικαστικές Τέχνες στη Σχολή Καλών Τεχνών του Saint-Etienne. Έχει παρουσιάσει πολλές ατομικές εκθέσεις, όπως “The Secret Garden” στη γκαλερί Reiter, Λειψία (2023), “The Hole” στη γκαλερί Bark Berlin (2021), “Pleasure Drive, In A Deep, Dark Forest They Were Braiding The Beards Of Parrots In Love” στη γκαλερί CAN Christina Androulidaki, Αθήνα (2019) και στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης, Αλατζά Ιμαρέτ, Θεσσαλονίκη (2018), “The End of Magic” στο Outpost Slotervaart, Άμστερνταμ (2012), “Sphinx” στο Fake Space, Πεκίνο (2011), “This Joke Ain’t Funny Anymore” στη γκαλερί Ζήνα Αθανασιάδου, Θεσσαλονίκη (2009) κ.ά.
Έχει επίσης συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ευρώπη, την Κίνα και τις ΗΠΑ, όπως είναι «Η σαγήνη του αλλόκοτου» στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας (2025), “TERRA DIASPORA – Changing Worlds”, Kunstverein Göttingen (2024), “A:PRÉS D:ESSÉRT”, A:D: Curatorial, Βερολίνο (2023), “Kreatur”, Reiter galleries, Βερολίνο, (2022), “Drawing Wow”, Minuseins, Βιέννη (2022), «KI-ΝΗΜΑΤΑ» στο Μουσείο Μπουμπουλίνας, Σπέτσες (2021), “Gods and Monsters, Blick Auf Die Jüngste Vergangenheit”, Kunstverein Montez, Φρανκφούρτη (2021), “Homeostasis”, Frontviews στο Heit, Βερολίνο (2019), Athens Photo Festival, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (2019), “Am I that name or that image”, MoCA Skopje (2019), “Reverse the Perspective”, Xiangsi Art Museum, Tianjin (2015), «Διάλογος μεταξύ Κινέζων και διεθνών καλλιτεχνών», Taihang Huang Shan, Μουσείο του Πανεπιστημίου Renmin, Πεκίνο (2014) κ.α.
Κατά την περίοδο 2010-2017, η Μαριάννα Ιγνατάκη βρισκόταν στο Πεκίνο. Σήμερα, ζει και εργάζεται μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας. Φεύγοντας από το Πεκίνο δεν κουβάλησε μόνο τις αποσκευές της, αλλά και την επιρροή που δέχτηκε από τους κινέζικους μύθους και τα σκοτεινά παραμύθια. Στοιχεία τους είναι αποτυπωμένα στα έργα της μέχρι και σήμερα, καθώς —όπως και η ίδια αναφέρει— το Πεκίνο είχε «μια εκπληκτική ενέργεια». Στη ζωή της, όμως, τα ταξίδια ήταν πάντα μέρος της, καθώς αυτά την ωρίμασαν ως καλλιτέχνη και την οδήγησαν στην επιτυχία που έχουμε τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε σήμερα. «Αισθάνομαι τυχερή που είχα τη δυνατότητα να ζήσω σε διαφορετικές χώρες, καθώς καθεμία από αυτές επηρέασε τόσο τη ζωή όσο και τη δουλειά μου. Η Θεσσαλονίκη, που είναι και η πατρίδα μου, είναι συνδεδεμένη με καρδιακούς φίλους και πρότζεκτ που κάναμε μαζί, ενώ η Αυστρία και η Γαλλία με σπουδές και συνειδητοποιήσεις που με συνοδεύουν από τότε. Στην παρούσα φάση, ζω στο Βερολίνο, όπου το διεθνές και πολυπολιτισμικό περιβάλλον, αλλά και η σημαντική θέση που κατέχει η τέχνη, το καθιστούν συγχρόνως πηγή οικειότητας, αλλά και έμπνευσης», παραδέχεται η εικαστικός.
Καταλήγοντας, η Μαριάννα Ιγνατάκη είναι μια δημιουργός, που κάθε νέος καλλιτέχνης μπορεί να διδαχθεί από τα έργα και την πορεία της για τη σύγχρονη – μοντέρνα τέχνη. Είναι η εικαστικός που θα δείξει ότι η πηγή έμπνευσης βρίσκεται εκτός συνόρων. Διδάσκει, νουθετεί και εντυπωσιάζει με την τόλμη της και τις απόψεις της. Αυτό που η ίδια επιθυμεί για τα έργα της είναι «να ασκούν μια γοητεία στον θεατή» και η αλήθεια είναι ότι έχει πετύχει το σκοπό της, καθώς μας εκπλήσσει διαρκώς.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Μαριάννα Ιγνατάκη – «Οι Σοφοί, τα Πράσινα Άλογα και Μερικά Ακόμα Κτήνη»: Έκθεση στο MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, culturenow.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Μαριάννα Ιγνατάκη, Μάσκες, σκοτεινά παραμύθια, και ρομαντική παιδικότητα, mataroa.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Μαριάννα Ιγνατάκη. Οι Σοφοί, τα Πράσινα Άλογα και Μερικά Ακόμα Κτήνη, momus.gr, διαθέσιμο εδώ.
