Της Αλίκης Μπρίνιου,
Ο Claude Monet, γνωστός για το καλλιτεχνικό του έργο, αποτέλεσε ένα από τα πιο σπουδαία και επιδραστικά άτομα στον χώρο των τεχνών στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα. Είχε σημαντικό ρόλο στην προώθηση του ρεύματος του ιμπρεσιονισμού, ενός κινήματος βασισμένου στα έντονα χρώματα, στην απουσία της λεπτομέρειας, στις αλλαγές που απέδιδε το φυσικό φως, καθώς και στην εστίαση σε θέματα από την καθημερινή ζωή και το φυσικό περιβάλλον.
Γνωρίζοντας λίγο καλύτερα τον καλλιτέχνη, παρατηρούνται ερεθίσματα και επιδράσεις που τον ώθησαν να δημιουργεί αυτό που έχει αφήσει ως κληρονομιά στον πολιτισμό. Η ζωή του Μονέ ξεκίνησε στο Παρίσι το 1840, όμως τα παιδικά του χρόνια διαδραματίστηκαν στη Χάρβη της Νορμανδίας. Στην ηλικία των 11 ετών, ο Μονέ φοίτησε σε ένα γυμνάσιο με επίκεντρο την τέχνη, παρακολουθώντας μαθήματα σχεδίου από τον ζωγράφο Ζακ- Φρανσουά Οσάρ.
Αργότερα, όταν επέλεξε να σπουδάσει, γύρισε πίσω στο Παρίσι, ώστε να ασχοληθεί με την τέχνη. Ο Μονέ επικεντρώθηκε στην τέχνη του τοπίου, καθώς ως κύριο ερέθισμα είχε τον ντόπιο ζωγράφο Εζέν Μπουντέν. Ο συγκεκριμένος ήταν αυτός που ώθησε τον νεαρό καλλιτέχνη στην ιδέα της ζωγραφικής σε ανοιχτό χώρο, ώστε να μάθει να αποτυπώνει τη φύση στην κάθε της στιγμή. Κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσης, ο Μονέ πέρασε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στο Λούβρο, στο Παρίσι, εκεί όπου γνώρισε και ήρθε σε επαφή με σύγχρονους ζωγράφους, όπως τον Εντουάρ Μανέ. Ένα από τα στοιχεία που έκαναν ξεχωριστό τον τρόπο έκφρασης του Μονέ στα έργα του ήταν πως όσο βρίσκονταν στο Λούβρο, μαζί με άλλους καλλιτέχνες, ενώ όλοι αντέγραφαν αριστουργήματα που εκτίθονταν εκεί με προσπάθεια να βελτιώσουν τις τεχνικές τους, ο Μονέ επέλεγε να σκιτσάρει ότι κατάφερνε να εντοπίσει με το βλέμμα του έξω από το παράθυρο του μουσείου τέχνης.
Ένας από τους πρώτους πίνακες του Μονέ, που σήμανε την αρχή του έργου του, ονομάστηκε «Θέα στη Ρούελ, Χάρβη» και απεικόνιζε μια ρεαλιστική σκηνή σε ένα δάσος. Σήμερα, οι πιο γνωστοί του πίνακες είναι οι “Les Nymphéas” (νούφαρα), “ La Grenouillère” (το σπίτι του βάτραχου) και «Η Γυναίκα με Ομπρέλα», όπου αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρισμένα πορτρέτα του, με την πρώτη του σύζυγό, Καμίλ και τον γιό τους. Επίσης, ακόμα ένα εντυπωσιακό έργο του είναι «Καθεδρικός της Ρουέν», όπου ο καλλιτέχνης ζωγράφιζε τον ίδιο ναό σε διαφορετικές ώρες της ημέρας και υπό διαφορετικές φωτιστικές συνθήκες. Ως χαρακτηριστικά έργα του Μονέ θα μπορούσε να θεωρηθεί και η σειρά με το προσωπικό του υδάτινο κήπο στο Ζιβερνύ, στη βορειοανατολική Γαλλία, εκεί όπου έζησε τα τελευταία του χρόνια. Τα έργα αυτά εκτείνονται σε τεράστιες διαστάσεις και κοσμούν το Μουσείο Ορανζερί στο Παρίσι.
Το 1873, ο Μονέ συντονίστηκε μαζί με άλλους καλλιτέχνες —που ενστερνίζονταν τον ιμπρεσιονισμό— με σκοπό να σχηματίσουν το δικό τους οργανισμό τέχνης με την ονομασία “Societe Anonyme Coopérative des Artistes Peintres, Sculpteurs et Graveurs”, μεταφρασμένο ως «Συνεταιριστικό και Ανώνυμο Σύνδεσμο Ζωγράφων, Γλυπτών και Χαρακτών». Η πρώτη έκθεση διοργανώθηκε την άνοιξη του 1874 και περιλάμβανε 30 έργα καλλιτεχνών. Σε εκείνη την έκθεση ο Μονέ παρουσίασε τον πίνακα του, “Impression, Soleil Levant” γνωστό ως «Εντύπωση, ανατολή του ήλιου».
Το 1879, ένα τραγικό γεγονός συνάντησε τον καλλιτέχνη, όταν η γυναίκα του Καμίλ Μονέ προσβλήθηκε από φυματίωση και απεβίωσε. Για να αποβάλλει μέρος της θλίψης του, ο Μονέ δημιούργησε τον πίνακα «Η Καμίλ στο νεκροκρέβατο της», όπου απεικονίζεται μια φιγούρα καλυμμένη με άνθη λουλουδιών, καθώς το πρόσωπο της λάμπει από το φως. Ύστερα από μερικά χρόνια, μεταξύ 1901 και 1926, ο Μονέ βρήκε τη δεύτερη του σύζυγο, την Αλίκη, μαζί με την οποία και την οικογένεια τους μετακόμισαν στον οικισμό Ζιβερνύ. Το συγκεκριμένο μέρος ήταν αυτό στο οποίο ο Μονέ βγήκε την επόμενη πηγή έμπνευσης του. Οι κήποι με τα λουλούδια, η λίμνη με τα νούφαρα και μια ιαπωνική γέφυρα αποτέλεσαν χαρακτηριστικά τοπία για την τέχνη του. Στα τέλη της ζωής του, ο Μονέ αντιμετώπιζε προβλήματα όρασης και πιο συγκεκριμένα, καταρράκτη, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί η παλέτα του και τα έργα να δημιουργούνται με πιο σκοτεινούς και κόκκινους τόνους. Ο Κλώντ Μονέ απεβίωσε το 1926 στο Ζιβερνύ σε ηλικία 86 ετών.
Τέλος, η κληρονομιά που άφησε στην τέχνη ήταν τεράστια, εφόσον με τα έργα του άσκησε εμφανή επιρροή στην μοντέρνα τέχνη. Η τεχνική του και η ιδέα ότι η υποκειμενική εντύπωση είναι πιο σημαντική από τη λεπτομέρεια επηρέασαν καλλιτέχνες, όπως ο Βαν Γκογκ, ο Σεζάν και μεταγενέστερα οι εξπρεσιονιστές.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Μονέ, ο καλλιτέχνης που απογοητευμένος προσπάθησε να αυτοκτονήσει, mixanitouxronou.gr, διαθέσιμο εδώ
- Κλώντ Μονέ, artclassproject.com, διαθέσιμο εδώ
