Του Γιάννη Περγαντή,
Η παγκόσμια ιστορία είναι γεμάτη με μυστήρια, τα οποία παραμένουν άλυτα παρά την πάροδο του χρόνου. Από αρχαίους πολιτισμούς μέχρι και σύγχρονα ερωτήματα, η ανθρωπότητα έχει πάντα εντυπωσιαστεί από γεγονότα που ξεφεύγουν από την εξήγηση και την λογική. Αυτά τα μυστήρια αμφισβητούν την κατανόησή μας για τον κόσμο, προκαλώντας ερευνητές, μελετητές και ιστορικούς να αναζητήσουν συνεχώς απαντήσεις. Ενώ κάποια μυστήρια μπορεί να φαίνονται ανούσια, άλλα έχουν βαθιές επιπτώσεις, αποκρύπτοντας κρυμμένες αλήθειες για την ανθρώπινη φύση, τους χαμένους πολιτισμούς και τα όρια της γνώσης μας.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μυστήρια της αρχαιότητας, το οποίο κυριαρχεί στις σκέψεις και στο μυαλό ερευνητών, αλλά και απλών ανθρώπων, αποτελεί η χαμένη πόλη της Ατλαντίδας. Η ιστορία της Ατλαντίδας, που καταγράφηκε για πρώτη φορά από τον Πλάτωνα στο έργο του «Τίμαιος και Κριτίας», έχει γίνει ένα από τα πιο διαρκή και συναρπαστικά μυστήρια της ιστορίας. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η Ατλαντίδα ήταν ένας ισχυρός και προηγμένος θαλασσινός πολιτισμός, ο οποίος υπήρξε ήδη 9.000 χρόνια πριν από την εποχή του συγγραφέα. Το νησί φημιζόταν για τους πλούσιους πόρους και την τεχνολογική του πρόοδο, αλλά τελικά έχασε την εύνοια των θεών και καταστράφηκε από ένα κατακλυσμό, βυθίζοντας το κάτω από τον ωκεανό.
Παρά την αναφορά του Πλάτωνα, δεν έχει βρεθεί ποτέ αρχαιολογικό τεκμήριο που να υποστηρίζει την ύπαρξή της. Με την πάροδο των αιώνων, οι επιστήμονες και οι ερευνητές έχουν υποθέσει ότι η ιστορία ενδέχεται να βασίζεται σε αληθινά γεγονότα ή τοποθεσίες, όπως ο πολιτισμός των Μινωιτών ή μια ηφαιστειακή έκρηξη στο νησί της Σαντορίνης. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η Ατλαντίδα ήταν καθαρά ένας μύθος που δημιούργησε ο Πλάτωνας, για να αναδείξει τις φιλοσοφικές του ιδέες ως προς την υπεροχή και την πτώση των πολιτισμών. Παρά την έλλειψη φυσικών αποδείξεων, η Ατλαντίδα ως χαμένος και προηγμένος πολιτισμός, συνεχίζει να εξάπτει την φαντασία όλων μας.
Από την ρωμαϊκή περίοδο, το μεγαλύτερο μυστήριο αφορά τη γνωστή «Χαμένη Λεγεώνα». Η Ένατη Λεγεώνα της Ρώμης, γνωστή και ως «IX Ισπανική Λεγεώνα», ήταν μια από τις πολλές συνοριακές στρατιωτικές μονάδες της Ρώμης. Κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ., αυτή η λεγεώνα ήταν σταθμευμένη στη Βρετανία, αλλά οι ιστορικές καταγραφές αναφέρθηκαν σε αυτή για τελευταία φορά στα τέλη του 2ου αιώνα, χωρίς να δίνονται άλλες βασικές πληροφορίες. Το ιδιαίτερο αυτής της περίπτωσης είναι ότι κατά το 168 μ.Χ., μετά και την κατασκευή μιας αναθηματικής στήλης στη Ρώμη προς τιμής των ενεργών και σωζόμενων λεγεώνων, η 9η Λεγεώνα δεν αναφέρεται πουθενά.
Η λεγεώνα αυτή είχε μεγάλη ενεργό δράση στη Βρετανία, καταπνίγοντας εξεγέρσεις ντόπιων και επεκτείνοντας την επικράτεια της Ρώμης. Ορισμένοι μελετητές πιστεύουν ότι η λεγεώνα εξαλείφθηκε σε μάχη από τις ντόπιες φυλές των Πίκτων, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι οι στρατιώτες μπορεί να μεταφέρθηκαν σε άλλη τοποθεσία ή να διαλύθηκαν εν μια νυκτί. Η έλλειψη αδιαμφισβήτητων αρχαιολογικών αποδείξεων έχει μόνο εντείνει το μυστήριο, και η μοίρα της Ένατης Λεγεώνας παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα ανεξιχνίαστα στρατιωτικά αινίγματα στην ιστορία.
Ένα ακόμη μυστήριο, το οποίο απασχολεί αρκετά τη κοινή γνώμη από τον Μεσαίωνα μέχρι και τις μέρες μας αφορά την Σινδόνη του Τορίνο. Η Ιερά Σινδόνη αποτελεί ένα κομμάτι υφάσματος που φέρει την αχνή εικόνα ενός γενειοφόρου άνδρα, με χαρακτηριστικά τα οποία αποδίδουν τραύματα από σταύρωση. Για αιώνες, έχει τιμηθεί από πολλούς ως η σινδόνη του Ιησού Χριστού, με την οποία τον περιτύλιξαν κατά την Αποκαθήλωσή του, αλλά η αυθεντικότητά του συζητείται έντονα. Οι δοκιμές με ραδιοάνθρακα που πραγματοποιήθηκαν το 1988 από ερευνητές έδειξαν ότι η Σινδόνη χρονολογείται στον Μεσαίωνα (περί τον 14ο αιώνα), γεγονός που οδήγησε πολλούς να πιστέψουν ότι πρόκειται για ένα μεσαιωνικό πλαστό έργο. Ωστόσο, κάποιοι υποστηρικτές της αυθεντικότητας της Σινδόνης υποστηρίζουν ότι τα αποτελέσματα των δοκιμών με ραδιοάνθρακα ήταν αναξιόπιστα ή ότι οι διαδικασίες που έλαβαν μέρος δεν ήταν οι σωστότερες.
Η προέλευση της Σινδόνης παραμένει αβέβαιη, και κανείς δεν γνωρίζει πώς δημιουργήθηκε η εικόνα. Ορισμένοι πιστεύουν ότι δημιουργήθηκε μέσω μιας φυσικής χημικής αντίδρασης, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για το αποτέλεσμα μιας περίτεχνης καλλιτεχνικής τεχνικής. Παρά τις επιστημονικές έρευνες, η Σινδόνη του Τορίνο παραμένει ένα σημαντικό θρησκευτικό κειμήλιο και ένα από τα πιο διάσημα και συζητημένα μυστήρια στην χριστιανική ιστορία.
Από τη σύγχρονη εποχή, τον πρώτο λόγο τον έχει η περίφημη Αμέλια Έρχαρτ. Η Έρχαρτ ήταν μια από τις πιο διάσημες αεροπόρους στην ιστορία, γνωστή ως η πρώτη γυναίκα που διέσχισε τον Ατλαντικό Ωκεανό με αεροπλάνο μόνη της. Το 1937, ξεκίνησε μια φιλόδοξη πτήση, που είχε ως στόχο τον γύρο του κόσμου. Σε αυτό δεν ήταν μόνη, καθώς είχε την βοήθεια του πλοηγού της Φρεντ Νούναν. Η αρχή του ταξιδιού της πήγαινε αρκετά καλά, ωστόσο, στις 2 Ιουλίου 1937, ενώ πλησίαζε τον τελικό της προορισμό, το Νησί Χάουλαντ στον Ειρηνικό Ωκεανό, κάθε επαφή με την Έρχαρτ χάθηκε. Παρά μια εκτεταμένη διεθνή έρευνα, κανένα συντρίμμι ή σαφής ένδειξη για το αεροπλάνο της δεν βρέθηκε ποτέ και κηρύχθηκε αγνοούμενη, θεωρούμενη νεκρή.
Πολλές θεωρίες έχουν προταθεί για να εξηγήσουν την εξαφάνιση της Έρχαρτ. Κάποιοι πιστεύουν ότι το αεροπλάνο της συνετρίβη στον ωκεανό, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι ίσως επιβίωσε και παγιδεύτηκε σε κάποιο νησί, τελικά πεθαίνοντας εκεί. Μια δημοφιλής θεωρία είναι ότι την αιχμαλώτισαν οι Ιάπωνες στρατιώτες, αν και δεν υπάρχει καμία απόδειξη που να υποστηρίζει αυτήν την υπόθεση. Το μυστήριο της εξαφάνισης της Έρχαρτ έχει προκαλέσει αμέτρητες αποστολές, έρευνες και ντοκιμαντέρ, ωστόσο η μοίρα της παραμένει ένα από τα πιο διαρκή αινίγματα στην αεροπορική ιστορία.
Η ιστορία μας είναι γεμάτη μυστήρια και ανεξήγητα γεγονότα, για τα οποία πιθανόν να μην λάβουμε απάντηση ποτέ. Από το πιο ασήμαντο φαινόμενο μέχρι και την μεγαλύτερη συνωμοσία την οποία πιστεύουμε πως έχει οργανωθεί, ορισμένες φορές η εύρεση μιας απάντησης δεν είναι απαραίτητη, ώστε να διατηρείται συνεχώς αυτή η μικρή σπίθα του μυστηρίου, η οποία μας τραβάει συνεχώς στην μελέτη της ιστορίας και των «αφανών» πτυχών της.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Αmelia Earhart, britannica.com, διαθέσιμο εδώ
- Αtlantis, worldhistory.org, διαθέσιμο εδώ
- Legio IX Hispana, worldhistory.org, διαθέσιμο εδώ
- Shroud of Turin, britannica.com, διαθέσιμο εδώ
