Tης Έφης Σταμοπούλου,
Ο Howard Carter ήταν μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της αρχαιολογίας γενικότερα, και της αιγυπτιολογίας ειδικότερα. Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με την ανακάλυψη του τάφου του Tutankhamun, μιας ανακάλυψης που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την ιστορία της αρχαιολογίας, καθώς επρόκειτο για έναν άθικτο τάφο Φαραώ. Από νεαρή ηλικία, έδειξε το ενδιαφέρον του για την τέχνη και τις αιγυπτιακές αρχαιότητες. Αφοσιώθηκε στην έρευνα και εισήγαγε καινοτόμες τεχνικές στον χώρο της αρχαιολογίας, όπως η λεπτομερής καταγραφή και τεκμηρίωση των ευρημάτων.
Ο Carter γεννήθηκε στις 9 Μαΐου του 1874, ζούσε στο Kensington του Λονδίνου και στην παιδική του ηλικία ασχολήθηκε με την ζωγραφική, επηρεασμένος από τον ζωγράφο και εικονογράφο πατέρα του, Samuel John Carter. Παρ’ όλα αυτά, το πραγματικό ενδιαφέρον του δεν βρισκόταν στην ζωγραφική. Το σπίτι του ήταν κοντά στην αρχοντική κατοικία Didlington Hall της οικογένειας Amherst, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην μεταγενέστερη πορεία του. Η οικογένεια αυτή, χάρις την τεράστια συλλογή αιγυπτιακών αρχαιοτήτων που κατείχε, λειτούργησε ως πηγή έμπνευσης για τον Carter και τον οδήγησε στην ενασχόλησή του με την αιγυπτιολογία.
Σε ηλικία 17 ετών, εντάχθηκε στην αρχαιολογική έρευνα της Αιγύπτου, καθώς του έγινε πρόταση να ζωγραφίσει με ακουαρέλα ταφικούς πίνακες και αντικείμενα στις αρχαίες Θήβες. Οι εξερευνήσεις έλαβαν χώρα μετά το 1890, μέχρι περίπου το 1894. Στο διάστημα αυτό, ο Carter κατάφερε να έρθει σε επαφή με σημαντικούς ανθρώπους, όπως τον αρχαιολόγο-αιγυπτιολόγο Sir William Matthew Flinders Petrie, που αναγνώρισε το ταλέντο του και τον μύησε στην ομάδα αποστολής. Η συμμετοχή του σε σημαντικές τοποθεσίες του δίδαξε τις απαραίτητες διαδικασίες και τεχνικές για να μπορεί να είναι σε θέση να διεξάγει μια ακριβή αρχαιολογική μελέτη. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1899 σε ηλικία 25 ετών, ο Carter διορίστηκε Αρχιεπιθεωρητής της Αιγυπτιακής Υπηρεσίας Αρχαιοτήτων (Chief Inspector of the Egyptian Antiquities Service) και διεξήγαγε όλο και περισσότερες ανασκαφές, όπως στο Karnak, Abu Simbel και Aswan. Ταυτόχρονα, απέκτησε περισσότερες γνώσεις, δημιούργησε καινοτόμες τεχνικές ανασκαφής και κατάφερε να διεξάγει, ακόμα, και δικά του ανασκαφικά έργα.
Τροχοπέδη στην καριέρα του ήταν η «Υπόθεση της Σακκάρα». Το γεγονός έλαβε χώρα το 1905, όπου Γάλλοι τουρίστες ήρθαν σε καβγά με Αιγύπτιους φύλακες. Ο Carter, ως Αρχιεπιθεωρητής τότε, πήρε το μέρος των εργατών, πράξη που δυσαρέστησε τους τουρίστες, οι οποίοι με τη σειρά τους κατήγγειλαν το συμβάν. Ο αρχαιολόγος απολύθηκε από τη θέση του, αλλά εξακολούθησε να παραμένει στην Αίγυπτο επιβιώνοντας πουλώντας τις ακουαρέλες του.
Το απόγειο της καριέρας του – Η μεγάλη ανακάλυψη
Δύο χρόνια αποστασιοποιημένος από τις έρευνες, εντάσσεται και πάλι στον χώρο της αρχαιολογίας, χάρη στον 5ο Κόμη του Carnarvon, George Herbert. Μία συνεργασία, που όχι απλά οδήγησε τον Carter πίσω στην καριέρα του, αλλά την απογείωσε κιόλας. Πιο συγκεκριμένα, κατά την διάρκεια των ανασκαφών στην Κοιλάδα των Βασιλέων, ο Carter ανακάλυψε τον τάφο του Φαραώ της XVIII δυναστείας: του Tutankhamun. Αρχές Νοέμβρη του 1922, ο Carter ανακάλυψε το πρώτο σημάδι αυτού που αποδείχθηκε ότι ήταν ο τάφος του Tutankhamun, ενώ τέλη του ίδιου μήνα, βρέθηκε ο χώρος όπου βρίσκονταν οι θησαυροί. Πρόκειται για μια ανακάλυψη υψίστης σημασίας, που έκανε τους Howard Carter και George Herbert διάσημους παγκοσμίως, παραμένοντας γνωστοί μέχρι και σήμερα για τις πιο εντυπωσιακές αρχαιολογικές ανακαλύψεις.
Την περίοδο του 1924, ακολούθησε μια διαμάχη με τις αιγυπτιακές αρχές σχετικά με τον έλεγχο του τάφου του Tutankhamun, η οποία οδήγησε στην αναστολή των εργασιών. Ο Carter εγκατέλειψε προσωρινά την Αίγυπτο και ασχολήθηκε με διαλέξεις και δημόσιες ομιλίες σχετικές με την ανακάλυψη του τάφου και την αξία όλων των ευρημάτων. Ακολούθησαν διαπραγματεύσεις του αρχαιολόγου με την αιγυπτιακή κυβέρνηση, καταλήγοντας σε νέα συμφωνία το 1925, που όριζε την επανέναρξη των εργασιών αλλά υπό ελεγχόμενες συνθήκες.
Μέχρι το 1932, ο Howard Carter ασχολήθηκε με τη μελέτη και την καταλογογράφηση των αντικειμένων του τάφου, μέρος των ευρημάτων που στεγάζεται στο Μουσείο Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων στο Κάιρο. Λίγο καιρό αργότερα, σταμάτησε να εργάζεται ως αρχαιολόγος και έγινε αντιπρόσωπος και συνεργάτης συλλεκτών και μουσείων. Επέστρεψε στην γενέτειρα πόλη του, στο Kensington, όπου απεβίωσε σε ηλικία 64 ετών, στις 2 Μαρτίου του 1939 από λέμφωμα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
