Της Αναστασίας Δρόσου,
H Sayeh Seydal, ιρανή πολιτική κρατούμενη, είχε μόλις βγει από την κλινική της φυλακής Evin, γλιτώνοντας για μερικά λεπτά τον βομβαρδισμό που στοίχησε τη ζωή σε 71 ψυχές. Το ισραηλινό αυτό χτύπημα, κατά τη διάρκεια του πολέμου των 12 ημερών με το Ιράν, είχε ως στόχο την πιο περιβόητη φυλακή πολιτικών κρατουμένων της χώρας. Στα θύματα δεν περιλαμβάνονται μόνο κρατούμενοι, αλλά και μέλη του προσωπικού.
«Δεν μας σκότωσαν οι ισραηλινοί και αμερικανικοί βομβαρδισμοί. Ωστόσο, στη συνέχεια η Ισλαμική Δημοκρατία μας έφερε σε ένα μέρος που πρακτικά θα μας σκοτώσει», δήλωσε η ακτιβίστρια. Μετά το ισραηλινό πλήγμα, που προκάλεσε εκτός από ανθρώπινες και υλικές καταστροφές, πολλοί κρατούμενοι μεταφέρθηκαν σε άλλες φυλακές, κυρίως στο νότιο τμήμα της Τεχεράνης. Ωστόσο, οι συνθήκες κράτησης είναι ακόμη σκληρότερες, με τον ακτιβιστή Reza Khandan να περιγράφει τις υγειονομικές συνθήκες ως άθλιες. Παράλληλα, αναφέρει πως οι κρατούμενοι κοιμούνται στο πάτωμα ελλείψει διαθέσιμων κλινών. Μάλιστα, σύμφωνα με τις οικογένειές τους, αυτές δεν είχαν λάβει καμία ενημέρωση για την τύχη των οικείων τους, ενώ οι ουρές αναμονής στα τηλεφωνικά κέντρα των φυλακών είναι τεράστιες.
Τα παραπάνω γεγονότα εντάσσονται σε γενικότερη τάση καταστολής που έχει κατακλύσει το Ιράν, μετά των πόλεμο των 12 ημερών με το Ισραήλ. Καθώς τα θεμέλια του καθεστώτος τρίζουν, η θερμή σύγκρουση με το Ισραήλ προκάλεσε ένα ακόμη μεγαλύτερο κλίμα λαϊκής δυσπιστίας. Εξάλλου, αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς στόχους του Νετανιάχου, με τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ να δηλώνει την επιθυμία του για ανατροπή του ηγέτη Χαμενεΐ, ο οποίος επί τρεις δεκαετίες κυριαρχεί στο Ιράν. Υπό τον φόβο μιας πραγματικής προσπάθειας ανατροπής της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, οι αρχές έχουν εντείνει τους προληπτικούς και κατασταλτικούς ελέγχους, ειδικά στην Τεχεράνη, όπου η παρουσία τους στους δρόμους της πόλης έχει αυξηθεί αισθητά.
Πολλοί αναλυτές εντοπίζουν σε αυτό το σημείο ένα τρομακτικό προηγούμενο: Το 1988, μετά τη λήξη του πολέμου μεταξύ Ιράν και Ιράκ, οι ιρανικές αρχές εκτέλεσαν περισσότερους από 5.000 πολιτικούς κρατουμένους, τους οποίους στη συνέχεια έθαψαν σε ομαδικούς τάφους. Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης με το Ισραήλ, επισπεύστηκε η εκτέλεση 6 πολιτικών κρατουμένων, ενώ μέσα σε μόλις 12 ημέρες συνελήφθησαν περισσότερα από 1300 άτομα, κυρίως με πρόσχημα την άσκηση κατασκοπείας. Την ίδια στιγμή, το ιρανικό κοινοβούλιο σχεδιάζει τη διεύρυνση των περιπτώσεων καταδίκης σε θανατική ποινή, κυρίως για λόγους «εθνικής ασφάλειας».
Όταν ένα καθεστώς αδυνατεί να βρει νομιμοποίηση, τότε αναζητεί πάσει θυσία να επιβεβαιώσει την εξουσία που δεν μπορεί να ασκήσει αποτελεσματικά. Η βίαιη καταστολή, οι βασανισμοί και οι κρατικές δολοφονίες μέσω της εργαλειοποίησης της θανατικής ποινής και της διαστρέβλωσης του «δημοσίου συμφέροντος» προβάλλουν ως ο μόνος τρόπος επίδειξης ισχύος. Το ερώτημα είναι για πόσο ακόμη…
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
-
Survivor of Israel’s attack on Iran’s Evin prison describes a ‘slow death’ after 12-day war, ΑΡ, διαθέσιμο εδώ
-
‘A new wave of repression’: fears for Iran’s political prisoners after Israel war, The Guardian, διαθέσιμο εδώ
