Της Ευθυμίας Γκαμπέση,
Η κλασική μουσική είναι ίσως μία από τις πιο εκλεπτυσμένες και σύνθετες ενασχολήσεις. Χρησιμοποιώ σκόπιμα τον όρο «ενασχόληση» και όχι απλά «μουσική» ή «άκουσμα», διότι δεν αρκεί μόνο να ακούμε αυτές τις καταπληκτικές μελωδίες, αλλά ταυτόχρονα να εξερευνούμε τι κρύβουν, τι θέλουν να μας πουν.
Σε μία τέτοια δοκιμασία υπέβαλα τον εαυτό μου το περασμένο Σάββατο, 21 Ιουνίου, παρακολουθώντας την υπέροχη μουσική παράσταση με συνθέσεις του Beethoven, στο ισπανικό Εθνικό Μουσικό Μέγαρο, με έδρα την πρωτεύουσα. Οι παραστάσεις διαχωρίστηκαν σε Συμφωνικό Ι και ΙΙ, ενώ επενδύθηκε Ορχήστρα της Αυτόνομης Κοινότητας της Βαλένθια (Orquesta de la Comunitat Valenciana). Πρωταγωνιστής, βέβαια, της παράστασης ήταν ο Javier Perianes, υπεύθυνος για το πιάνο και τη μαεστρία.
Σε αυτήν τη μοναδική εκδήλωση οι ακροατές είχαν τη χαρά να ακούσουν τα Κονσέρτα για πιάνο No. 2 (1787—1789), No. 3 (1800) και No. 4 (1805—1806), μερικά από τα διασημότερα κονσέρτα που έχουν ποτέ δημιουργηθεί στην πλούσια ιστορία της κλασικής μουσικής. Το πρώτο πρόκειται για μία μίξη ευθυμίας, ζωηράδας και λυρικότητας με μία δόση μελαγχολίας και αποτελείται από τα εξής: Allegro con brio, Adagio & Rondo: Molto allegro. Το Κονσέρτο no. 3, κάνοντας πρεμιέρα στη Βιέννη το 1803, συστήνεται από τα ακόλουθα: Allegro con brio, Largo & Rondo: Allegro και όπως φανερώνουν και οι τίτλοι, αποπνέει δραματικότητα, δυναμισμό, με μία αναπάντεχη ηρεμία να κάνει την εμφάνισή της. Το τρίτο και τελευταίο Κονσέρτο, no. 4, επανδρώνεται από τρία μέρη: Allegro moderato, Andante con moto & Rondo: Vivace. Σε αυτήν —και προσωπικά αγαπημένη— σκηνή η ατμόσφαιρα σφύζει από θεατρικότητα, ζωντάνια, συναισθήματα και πάνω απ’ όλα ρυθμό. Έχει χαρακτηριστεί μάλιστα η πιο ποιητική και πρωτοπόρα δημιουργία του σπουδαίου συνθέτη.
Λυπάμαι Beethoven, αλλά αυτήν τη φορά κλέβει κάποιος άλλος την παράσταση, ο οποίος φέρει το όνομα Javier Perianes (Χαβιέρ Περιανές) και μάλιστα έχει τιμηθεί με το Εθνικό Βραβείο Μουσικής της Ισπανίας το 2012 ως ο «Καλλιτέχνης της χρονιάς». Ο παγκοσμίου φήμης μουσικός απολαμβάνει μία διεθνή καριέρα στο αντικείμενό του, με τις συνεργασίες του να ποικίλουν με ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα τόσο μαέστρων όσο και ορχηστρών ανά τον κόσμο.
Μία από τις πιο επιτυχημένες σεζόν του θα λέγαμε ότι είναι αυτή του 2023/24 καθώς περιλαμβάνει πλήθος σημαντικών εμφανίσεων, όπως την αμερικανική και καναδική πρεμιέρα του έργου Ephemerae του Χίμι Λόπεζ Μπεγίδο με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Φιλαδέλφειας και την Ορχήστρα Συμφωνικής του Μόντρεαλ, καθώς και την παγκόσμια πρεμιέρα ενός νέου κοντσέρτου του Φρανθίσκο Κολ με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου και την καναδική πρεμιέρα με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Τορόντο.
Από τα σημαντικότερα σημεία της καριέρας του ξεχωρίζουν οι εμφανίσεις με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης, τη Gewandhausorchester της Λειψίας, τις Συμφωνικές Ορχήστρες του Σικάγο, της Βοστώνης, του Σαν Φρανσίσκο και της Ουάσιγκτον, τη Yomiuri Nippon και την Εθνική Συμφωνική της Δανίας, καθώς και με τις Φιλαρμονικές Ορχήστρες του Όσλο, του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης, του Λος Άντζελες και της Πράγας, την Ορχήστρα του Παρισιού, του Κλίβελαντ, τη Συμφωνική του Μόντρεαλ, τη Philharmonia Orchestra, τις Ραδιοφωνικές Ορχήστρες Σουηδίας και Νορβηγίας, τη Mahler Chamber Orchestra και τη Budapest Festival Orchestra.
Συνεπώς, η συγκεκριμένη παράσταση «θάμπωσε» το κοινό της με εξαιρετικές ικανότητες όλων των μελών της ορχήστρας, η οποία και στο τέλος ανταμείφθηκε με ένα από τα δυνατότερα και πιο θερμά χειροκροτήματα που έχω ποτέ συναντήσει.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Οδηγός προγράμματος, auditorionacional.mcu.es.
- Βιογραφία του Javier Perianes, javierperianes.com, διαθέσιμο εδώ
