34.9 C
Athens
Τρίτη, 8 Ιουλίου, 2025
ΑρχικήΙστορίαΙστορικές Τομές στον 20o ΑιώναΝγκουγέν Κάο Κι: Ο αμφιλεγόμενος ηγέτης του Νοτίου Βιετνάμ

Νγκουγέν Κάο Κι: Ο αμφιλεγόμενος ηγέτης του Νοτίου Βιετνάμ


Του Νίκου Πέτροβα,

Νότιο Βιετνάμ, 1963. Η πολιτική κατάσταση χαρακτηρίζεται από χάος και αστάθεια, ύστερα από τη δολοφονία του προέδρου Νγκο Ντιν Ντιέμ το Νοέμβριο του ίδιου έτους. Καθώς η χώρα παρέμενε ακέφαλη, πολλά στρατιωτικά καθεστώτα προσπάθησαν με αλλεπάλληλα πραξικοπήματα να ανέλθουν στην εξουσία, όμως, κανένα από αυτά δεν στέφθηκε με επιτυχία, παραμένοντας στην εξουσία το καθένα μερικούς μόνο μήνες. Αυτή η αδυναμία συγκρότησης μίας σταθερής κυβέρνησης, προκαλούσε το αίσθημα της ανασφάλειας, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στους Αμερικανούς συμμάχους, που είχαν ήδη μεγάλη εμπλοκή στα τεκταινόμενα του Πολέμου του Βιετνάμ. Χαρακτηριστικά, σε λιγότερο από δύο χρόνια, ανέβηκαν στην εξουσία περισσότερες από έξι κυβερνήσεις, με αποτέλεσμα να προκαλεί δυσπιστία στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στους συμμάχους τους.

Το 1965, στρατηγός της πολεμικής αεροπορίας της χώρας ήταν ο Νγκουγέν Κάο Κι. Ο Κάο Κι αποτελούσε μεγάλο οπαδό της Δύσης κι επίσης έναν από του πιο αντικομμουνιστές αξιωματικούς. Χαρακτηριστικά του ήταν ο εκρηκτικός του χαρακτήρας και η απύθμενη αυτοπεποίθησή του, ενώ ήταν γνωστός και για τις τακτικές επαφές του με τους Αμερικανούς.

Επαναστάτες του Λαϊκού Στρατού του Βιετνάμ κατά την πτώση της Σαϊγκόν. Πηγή Eικόνας: dotationcatherineleroy.org / Δικαιώματα Χρήσης Εικόνας: Dotation Catherine Leroy

Ύστερα από ακόμα ένα κύμα πολιτικής κρίσης, οι στρατιωτικοί ηγέτες συμφώνησαν στη δημιουργία μίας νέας στρατιωτικής ηγεσίας, στην οποία ο Κάο Κι διορίστηκε Πρωθυπουργός και ο στρατηγός Νγκουγέν Βαν Τιέου ως επικεφαλής του κράτους. Το ημερολόγιο έγραφε 19 Ιουνίου 1965.

Η επιλογή αυτή δεν ήταν τυχαία. Αρχικά, ήθελαν να σταθεροποιήσουν τις σχέσεις τους με τους Αμερικανούς, εκμεταλλευόμενοι τις άριστες σχέσεις του Κάο Κι με αυτούς. Επιπλέον, με αυτή την κίνηση, ουσιαστικά εδραίωσαν τον έλεγχο του στρατού στην πολιτική ζωή της χώρας. Ο Κάο Κι κυβέρνησε αυταρχικά, βέβαια, κατόρθωσε να επαναφέρει σε μία τάξη το κράτος και με τον καιρό να αποκτά μία σταθερότητα. Ως ένθερμος υποστηρικτής των Η.Π.Α., συνεργάστηκε στενά μαζί τους, γεγονός που του εξασφάλισε πολιτική στήριξη. Η πολιτική που ακολουθούσε επέφερε αντιδράσεις στο εσωτερικό και αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει εξεγέρσεις βουδιστών, πολιτικές δυσφορίες και αντιπαραθέσεις με άλλους στρατιωτικούς. Παρά τις αντιξοότητες, παρέμεινε στην εξουσία έως το 1967, μέχρι που αποφασίστηκε να ακολουθηθεί μία νέα, διαφορετική πορεία.

Το 1967, οι Η.Π.Α. πίεσαν τον Κάο Κι να προβεί σε προεδρικές εκλογές, σε μία προσπάθεια «εκδημοκρατισμού» της χώρας. Παρόλο που στις αρχικές του προθέσεις ήταν να θέσει υποψηφιότητα για τη θέση του Προέδρου, εν τέλει συμβιβάστηκε με τη θέση του αντιπροέδρου. Τη θέση του Προέδρου κάλυψε ο Νγκουγέν Βαν Τιέου. Η κίνηση αυτή απέτρεψε μία ενδεχόμενη ρήξη στους κόλπους του καθεστώτος.

Καθώς τα χρόνια περνούσαν, ο Κάο Κι έχασε την πολιτική του επιρροή και το 1971 αποσύρθηκε από την πολιτική δράση. Στις 30 Απριλίου 1975, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο του Νοτίου Βιετνάμ (Βιετκόνγκ) και ο Λαϊκός Στρατός του Βιετνάμ κατέλαβαν την Σαϊγκόν, το μη κομμουνιστικό καθεστώς κατέρρευσε και το Βιετνάμ ενώθηκε υπό το κομμουνιστικό καθεστώς. Με αυτά τα νέα δεδομένα, ο Κάο Κι δεν είχε θέση στο Βιετνάμ και έπρεπε να δράσει γρήγορα. Έτσι, αποφάσισε να διαφύγει στις Η.Π.Α., όπου κι έζησε για το υπόλοιπο της ζωής του. Εκεί, ασκούσε έντονη κριτική προς την παλιά του κυβέρνηση και εμφανίστηκε μετανιωμένος για το πώς χειρίστηκαν τις πολιτικές καταστάσεις οι ηγέτες του Νοτίου Βιετνάμ. Μετά τη φυγή του, επέστρεψε στο Βιετνάμ λίγες φορές. Το 2011, απεβίωσε σε νοσοκομείο της Μαλαισίας, ύστερα από χρόνια ασθένεια, το άψυχο σώμα του αποτεφρώθηκε και η κόρη του μετέφερε τις στάχτες του στον πιο αγαπημένο του τόπο μετά το Βιετνάμ, την Αμερική.

Απελευθέρωση της Σαϊγκόν, νικητήρια παρέλαση 15 Μαΐου 1975. Πηγή Εικόνας: dotationcatherineleroy.org / Δικαιώματα Χρήσης Εικόνας: Dotation Catherine Leroy

Συμπερασματικά, η εκλογή του Κάο Κι – ή πιο σωστά, ο διορισμός – ως Πρωθυπουργού το 1965, αποτέλεσε ένα ιδιαίτερα κομβικό σημείο στην ιστορία του Νοτίου Βιετνάμ. Αντιπροσώπευε την προσπάθεια επιβολής μίας στρατιωτικής σταθερότητας σε μία χώρα, στην οποία επικρατούσε ο διχασμός, η αστάθεια και η αμφιβολία. Αν και αρχικά φάνηκε πως θα καταφέρει να κρατήσει όρθιο το καθεστώς το οποίο αντιπροσώπευε, τελικά δεν κατάφερε να αποτρέψει την πτώση το 1975. Η φιγούρα του, ακόμη και σήμερα, παραμένει αμφιλεγόμενη στις συνειδήσεις του λαού του Βιετνάμ. Πολλοί θεωρούν τον Κάο Κι ως έναν πατριώτη που αγαπούσε την πατρίδα του και προσπάθησε να τη σώσει, ενώ άλλοι θεωρούν πως ο Κάο Κι δεν ήταν τίποτε άλλο πέρα από ένα πιόνι των Αμερικανών στην προσπάθειά τους να επιβληθούν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
  • Nguyen Cao Ky (2002), Buddha’s Child: My Fight to Save Vietnam, εκδ. St. Martin’s Press
  • Stanley Karnow (1997), Vietnam: A History, εκδ. Penguin Books
  • Εκκένωση και Πτώση της Σαϊγκόν, kathimerini.gr, Διαθέσιμο εδώ
  • Βιετνάμ: Ο πόλεμος, τα εγκλήματα των Αμερικανών και το αντιπολεμικό κίνημα στις ΗΠΑ, protothema.gr, Διαθέσιμο εδώ 

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Νίκος Πέτροβας
Νίκος Πέτροβας
Γεννήθηκε και κατοικεί στην Καλαμάτα. Έχει ολοκληρώσει το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία» του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και είναι απόφοιτος του Τμήματος Φιλολογίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Στον ελεύθερό του χρόνο ασχολείται με τον αθλητισμό, ενώ η μεγάλη του αγάπη είναι τα ταξίδια.