Του Γιώργου Σαλπιγγίδη,
Τις τελευταίες μέρες γίναμε για ακόμη μια φορά μάρτυρες απερίγραπτων γεγονότων με αφορμή τη γιορτή του Πάσχα. Από τη μια άσκοποι πυροβολισμοί και από την άλλη η πυρπόληση των δρόμων με βόμβες μολότοφ, για να μην αναφέρω τα «καθιερωμένα» βεγγαλικά και δυναμιτάκια μετά το «Δεύτε λάβετε φως» και το «Χριστός Ανέστη».
Έτσι, το κατανυκτικό σκηνικό που θα έπρεπε να επικρατεί τις ημέρες αυτές μετατρέπεται σε σκηνικό βγαλμένο από την Αποκάλυψη του Ιωάννη με τους κρότους και τις φλόγες να κατακλύζουν τους δρόμους. Χαρακτηριστικό περιστατικό η οδός Λαγουμιτζή στην περιοχή του Νέου Κόσμου, όπου εδώ και πάνω από μια δεκαετία (από το 2011 πιο συγκεκριμένα) έχει ξεφυτρώσει ένα νέο «έθιμο» (εάν μπορούσα θα έβαζα πολλά περισσότερα εισαγωγικά αλλά οι κανόνες της γραμματικής δε μου το επιτρέπουν) το οποίο θέλει να ρίχνονται στο δρόμο λίγο πιο πέρα από τον ιερό ναό της Αναλήψεως βόμβες μολότοφ, λαμπαδιάζοντας τον τόπο. Φυσικά, ο κόσμος που βρισκότανε στη γύρω περιοχή του ναού έφυγε εσπευσμένα με πολλούς κατοίκους να εκφράζουν τις ανησυχίες τους, ενώ όπως είναι λογικό από τις φλόγες προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές στο οδόστρωμα.
Παράλληλα, στην Κρήτη και την περιοχή των Καμινίων Ηρακλείου και τον ναό της Αγίας Βαρβάρας είδαμε μια νέα «παράδοση» με παλέτες να στοιβάζονται στο δρόμο και να παραδίδονται στις φλόγες πετώντας μολότοφ και βενζίνη με το πρόσχημα του εθίμου της καύσης του Ιούδα. Αποτέλεσμα, η καταστροφή κάδων απορριμμάτων και το λιώσιμο φωτεινού σηματοδότη. Αλλά αυτό που λέμε πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι «ευτυχώς δεν είχαμε τραυματισμούς ή θύματα».
Αυτό, όμως, δεν ισχύει στην περίπτωση των κροτίδων, που για μια ακόμη χρόνια είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς ενηλίκων αλλά και ανηλίκων… Έτσι, λοιπόν, ακούμε τις τελευταίες μέρες από τα δελτία για ακρωτηριασμούς δακτύλων ή και ολόκληρου του κάρπου σε νέα παιδιά που από ένα λάθος ή μια απροσεξία της στιγμής θα ζούνε δίχως κάποιο μέλος του σώματός τους για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Από το όλο αυτό σκηνικό δε θα μπορούσαν να λείπουν και οι πυροβολισμοί. Σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα την ώρα της Ανάστασης στα Ζωνιανά βγήκαν τα περίστροφα, οι καραμπίνες και τα καλάσνικοφ για να έρθουμε πιο κοντά στο κλίμα της αγάπης.
Κλείνοντας, λοιπόν, για μια ακόμα χρόνια πρέπει να κάνουμε τον σταυρό μας για την Ανάσταση του Κυρίου και από την άλλη για το ότι βγήκαμε από ζωντανοί από έναν πόλεμο, περιμένοντας βέβαια μέχρι του χρόνου, για να δούμε τι άλλο ευφάνταστο θα σκεφτεί ο ανθρώπινος νους.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ανάσταση με μολότοφ στον Νέο Κόσμο – Το «έθιμο» που προκαλεί προβληματισμό, iefimerida.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Εκρηκτική Ανάσταση στο Νέο Κόσμο – Ζημιές από το κάψιμο του Ιούδα στο Ηράκλειο Κρήτης, youtube.gr, Διαθέσιμο εδώ
