Του Ανδρέα Αγγελόπουλου,
Δύσμοιρος ο Έλληνας ψηφοφόρος. Δύσμοιρος και ταλαιπωρημένος από σκάνδαλα, μνημόνια και survivor (τα παραδείγματα είναι τοποθετημένα σε αξιολογική σειρά, από το λιγότερο στο πλέον σοβαρό), αλλά διόλου αναποφάσιστος. Τουλάχιστον, ως προς τον δικομματισμό. Ξέρει εκ των προτέρων ο Έλλην πως δυο κόμματα θα μονοπωλήσουν κατά κανόνα την ψήφο του. Στην προκειμένη περίπτωση, ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Νέα Δημοκρατία. Και εκεί ξεκινάει το δράμα του.
Αμάν έκανε ο «νοικοκυραίος» Έλληνας να διώξει απ’ την εξουσία τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., να τελειώνει με αυτή τη μάστιγα των μετακλητών στα Υπουργεία της Κυβέρνησης, που σφετερίζονταν το δημόσιο χρήμα, όπως μας έλεγαν και οι εκπρόσωποι της Ν.Δ. Άδικο είχαν; Δεν είχαν. Και πώς να έχουν, όταν ο τότε Υπουργός Υποδομών προσπαθούσε να αναθέσει σε μια “Dj” ονόματι Βέρθα Ευθυμιάδου την αναπαραγωγή κλασσικής μουσικής στα Μ.Μ.Μ. του Ο.Α.Σ.Α., αλλά εντέλει, όταν αυτή η προσπάθεια δεν τελεσφορεί, η κυρία, που όλως τυχαίως είναι μέλος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., διορίζεται μετακλητή στο Υπουργείο του κυρίου; Και πόντους να του δώσεις του κυρίου Σπίρτζη για την απόπειρα εξευμενισμού του Ο.Α.Σ.Α., δεν σώζεται, δυστυχώς.
Τον έδιωξε, λοιπόν, τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ο νοικοκυραίος και το δημόσιο χρήμα έμεινε στα ταμεία. Κάποιος έπρεπε να το πάρει, οπότε με μιας προσφέρθηκε ο βουλευτής της Ν.Δ. Θέμης Χειμάρας, ο οποίος πάνω στη βιασύνη του να ξεκινήσει το πλιάτσικο ξέχασε να πουλήσει το μερίδιό του στη Θέμης Χειμάρας & ΣΙΑ Ε.Ε., η οποία έκανε δουλίτσες με το δημόσιο που ανέρχονταν σε ποσό άνω των €400.000. Το μερίδιό του στη Smarts I.K.E., ωστόσο, το πούλησε ο άνθρωπος, για ποσό άνω των €65.000. Τι και αν δεν τα κατέθεσε, παρανόμως, ποτέ σε τραπεζικό λογαριασμό και η εταιρεία αυτή από την εκλογή του και έπειτα έκανε δουλειές με το δημόσιο ύψους 900 χιλιάδων ευρώ; Ο ίδιος ισχυρίστηκε πως δεν γνώριζε για το άρθρο 57 του Συντάγματος, που ορίζει για το ασυμβίβαστο και καθιστά τις ενέργειές του παράνομες. Τώρα, το πως το θυμόταν αυτό το άρθρο, όταν εικονικά μεταβίβασε το μερίδιό του στη Smarts I.K.E. πριν εκλεγεί… θα σας γελάσω. Όπως και ο ίδιος δηλαδή, εάν επιχειρήσει να το δικαιολογήσει.
Ο τόπος δεν χωράει άλλο την Μητσοτάκης Α.Ε., όπως μας ανακοινώνουν καθημερινά τα στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αυτό βέβαια το είχαμε καταλάβει, αφού άλλο τόσο συχνά ο πρώην εκπρόσωπος τύπου του κόμματος, Νάσος Ηλιόπουλος, ζητούσε την παραίτηση και διαφορετικού Υπουργού κάθε φορά. Διότι στην Κουμουνδούρου μένουν σταθεροί στις απόψεις τους και στις αλήθειες τους. Υπήρχε, μας είπαν, η μικρή Μαρία του Έβρου, όταν το θέμα εισήχθη στην επικαιρότητα, υπάρχει μας λένε και τώρα. Τώρα, το αν οι αρχικές καταγγελίες έγιναν από Μ.Κ.Ο., που αργότερα είτε ανασκεύασαν και ζήτησαν συγγνώμη για τα ψεύδη τους (HumanRights360) ή είναι υπόδικοι για κατασκοπεία (AlarmPhone), το αν η Μπάιντα Αλσάλεχ, η κύρια πηγή πληροφοριών όλων αυτών των Μ.Κ.Ο., απλά παρίστανε τη δακρύζουσα προσφυγοπούλα και εντέλει απλώς ήταν κάτοικος Γερμανίας (που μας επιδεικνύει μάλιστα και το αισθητικό της lifestyle στο instagram) και πιθανότητα πράκτορας της τουρκικής ΜΙΤ, δεν έχει κάποια σημασία. Ο προαναφερθείς κύριος Σπίρτζης άπαξ και πείστηκε πως μικρή Μαρία υπάρχει, δεν έχει γυρισμό. Ειδικά αν θέλεις να μεταπηδήσεις από εθνομηδενιστής σε προδότης, είναι ένα πρώτο βήμα.
Για αυτό και στη Ν.Δ. είναι πατριώτες. Και όταν φοβήθηκε ο Έλλην πως το σπίτι του θα πέσει στα χέρια Γερμανών, ο βουλευτής της Ν.Δ. Ανδρέας Πάτσης έπρεπε να σκαρφιστεί μια λύση δραστική και άμεση. Οπότε αποφάσισε να παίρνει ο ίδιος τα σπίτια του κόσμου, μην μπλέκει και με τη χαρτούρα ο κόσμος, «πήγαινε κτηματολόγιο, κάνε τη μεταγραφή, στείλε τα συμβόλαια Γερμανία» κ.λπ. «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» φώναξε ο ελληνικός λαός, οπότε ο κύριος Πάτσης αποφάσισε να αγοράσει τα χρέη του Έλληνα από την τράπεζα και να του πάρει ο ίδιος το σπίτι. Προσπάθησε ο έρμος να δικαιολογηθεί, να ισχυριστεί πως τουλάχιστον διατέλεσε φρόνιμο τέκνο κατά τη βουλευτική του θητεία, αλλά το εξώδικο που είδε το φως της δημοσιότητας, κατά το οποίο ο δικηγόρος του, εξ ονόματι του ιδίου, ζητά μέσα σε διάστημα 5 ημερών το ποσό των €17.500 από μικροδανειολήπτη, ο οποίος είχε εξοφλήσει ήδη το δάνειό του, τον διαψεύδει.
Το πρώτο τραγικό της υπόθεσης είναι πως και τις 2 αποκαλύψεις για τους βουλευτές της Ν.Δ. τις έχει κάνει ο Παύλος Πολάκης, βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και πρώην Υπουργός Υγείας. Ο ίδιος Παύλος Πολάκης, ο οποίος είναι καταδικασμένος από την ελληνική δικαιοσύνη ως συκοφάντης. Από όλους τους «έγκριτους» και «αμερόληπτους» δημοσιογράφους της χώρας, αυτός που προβαίνει σε αποκαλύψεις είναι ένας κοινός συκοφάντης. Ένας ψεύτης, δηλαδή, και με τη βούλα, που στην προκειμένη περίπτωση, βέβαια, δεν ψεύδεται.
Το έτερο, δε, τραγικό είναι πως το άρθρο αυτό θα μπορούσε να συνεχιστεί σε τόμους ολόκληρους. Και για τα στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και της Ν.Δ. Και ενώ ο Έλληνας τα γνωρίζει όλα αυτά, οι υπόλοιπες επιλογές του παραμένουν ολίγον τι περιορισμένες, αν όχι ποσοτικά, τουλάχιστον αξιολογικά.
Επιγραμματικά, δηλαδή, έχουμε από τα δεξιά τον κύριο Κασιδιάρη με τους ΕΛΛΗΝΕΣ, τον κύριο Μπογδάνο και την κυρία Λατινοπούλου με την ΠΑΤΡΙΔΑ, και τον κύριο Βελόπουλο με την Ελληνική Λύση. Δηλαδή, ή εγκληματική οργάνωση ή body shaming (ανεξάρτητα απ’ το αν είχε δίκιο ή όχι η κυρία Λατινοπούλου, απ’ όλα τα προβλήματα της χώρας μας, η σιλουέτα της κυρίας Μπάρκα την προβλημάτισε;) ή χειρόγραφα του Κυρίου. Ασφαλώς, δεν πρεσβεύουν μόνο αυτά τα κόμματά τους, αλλά η ρητορική τους κατά κανόνα κυμαίνεται σε ζητήματα που αναδεικνύουν τον «πατριωτισμό» τους και πέρα από αυτόν… τρικυμία.
Από τα αριστερά, έχουμε Κ.Κ.Ε. με τον κύριο Κουτσούμπα, ο οποίος τουλάχιστον μένει σταθερός στις κομμουνιστικές του αξίες, την αγάπη του για το Luben και τα χρυσά Rolex και τον κύριο Βαρουφάκη με το Μέ.Ρ.Α. 25, ο οποίος, όπως και κατά την προεκλογική περίοδο του 2015, ακούγεται εξαιρετικός στο θεωρητικό κομμάτι μέχρι να περάσει στην πράξη και να μπει ωραιότατο λουκέτο στις τράπεζες.
Πρόκειται για μια σπάνια περίπτωση που ένα άρθρο δεν επιδέχεται επιλόγου. Τι θα αναγραφόταν σε έναν επίλογο άλλωστε; Ιδού το δράμα της Δημοκρατίας, ώρα για αναβίωση της 21ης Απριλίου; Ή αποχή; Μέχρι πότε; Υπάρχουν πράγματα που ενδιαφέρουν κάποιους λιγότερο και κάποιους περισσότερο. Ανάλογα και με το πόσο εξοργίζεται, λοιπόν, ο καθείς με κάθε ένα από τα παραπάνω, διαμορφώνει και την επιλογή του. Εάν εξοργίζεται βέβαια εξίσου με τα πάντα, τότε… ας επαναφέρουμε από τη σύνταξη τον ανανεωμένο κύριο Πάνο Καμμένο και όλοι οι υδατάνθρακες θα παραμείνουν ελληνικοί.
