Του Ανδρέα Αγγελόπουλου,
Στα πολλά και ποικιλόμορφα θέματα πολιτικής αντιπαράθεσης στη χώρα, ενόψει εκλογών, ήρθε τα ξημερώματα της Δευτέρας (05/12/2022) να προστεθεί άλλο ένα περιστατικό, αυτό του πυροβολισμού ενός 16χρονου Ρομά από αστυνομικό της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. Παρόμοιο, όπως φαίνεται, περιστατικό με αυτό στον Πειραιά και το τότε θύμα, Νίκο Σαμπάνη.
Η επίσημη ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ αναφέρει πως «Την 01.00 ώρα περίπου σήμερα (05-12-2022) νεαρός ημεδαπός – οδηγός Ι.Χ. Φορτηγού, μετέβη σε πρατήριο υγρών καυσίμων στην οδό Ν. Μοναστηρίου, όπου εφοδιάστηκε με πετρέλαιο δίχως να καταβάλει αντίτιμο και αποχώρησε… Το όχημα ακολουθήθηκε από τους ως άνω αστυνομικούς με χρήση φωτεινών και ηχητικών σημάτων, πραγματοποιώντας συνεχείς επικίνδυνους ελιγμούς για τους υπόλοιπους χρήστες του οδικού δικτύου και μη συμμορφούμενο κατευθύνθηκε προς την περιοχή των Διαβατών.
Παραβιάζοντας αλλεπάλληλα φωτεινούς σηματοδότες και ενεργώντας συνεχώς επικίνδυνους ελιγμούς επιχείρησε να εμβολίσει μετωπικά το προπορευόμενο δίκυκλο της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ., θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή των αστυνομικών, αγνοώντας εκ νέου τις εντολές τους.
Ενόψει του άμεσου κινδύνου, οι αστυνομικοί έκαναν χρήση όπλου (πραγματοποιώντας δύο βολές) επιχειρώντας να ακινητοποιήσουν το όχημα, με αποτέλεσμα ο οδηγός να χάσει τον έλεγχο αυτού, να προσκρούσει σε τοιχίο και να διακομισθεί σοβαρά τραυματισμένος στο εφημερεύον Νοσοκομείο με σταθμό του ΕΚΑΒ.».
Το εάν αληθεύει ή όχι η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ αυτή τη στιγμή, πέραν των παρευρισκομένων, ουδείς το γνωρίζει. Oποιοσδήποτε ισχυρίζεται το αντίθετο επικαλούμενος «πηγές» ή και όχι, ψεύδεται χωρίς καμία απολύτως ντροπή. Ο λόγος που γράφω, ωστόσο, σήμερα δεν είναι για να «διαλευκάνω» το οτιδήποτε ή να εξεγερθώ πίσω από την οθόνη του πληκτρολογίου μου για το πρωτόκολλο το οποίο, βάσει της παραπάνω ανακοίνωσης, ακολούθησε ο συλληφθείς, πλέον, αστυνομικός, αλλά μάλλον για να αναφερθώ σε μια διαπίστωση και πραγματικότητα στην Ελλάδα, τις Η.Π.Α. και όχι μόνο.
Το πρωί της Δευτέρας, ώρες μετά το περιστατικό, χωρίς την παραμικρή ιδέα για τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, ο βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Νίκος Φίλης μίλησε εκ νέου στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη για ειδεχθή αστυνομική βία. Διατύπωσε και την ερώτηση, η οποία από το πρωί κυκλοφορεί σα σύνθημα σε ιστοσελίδες παρεμφερών πολιτικών πεποιθήσεων, δηλαδή, ποιο ήταν το έγκλημα του παιδιού; Ότι έβαλε βενζίνη €20 στο αυτοκίνητο που οδηγούσε και δεν πλήρωσε. Σηκώθηκε, δηλαδή, το πρωί ο κύριος Φίλης, ενημερώθηκε από τους συνεργάτες του, μετέβη στο πάνελ του κυρίου Παπαδάκη και ακόμη πίστευε πως ο νεαρός χτυπήθηκε με τη σφαίρα για τα €20 και όχι επειδή επιχείρησε να εμβολίσει τη μηχανή της ΔΙ.ΑΣ. και να θέσει σε θανάσιμο κίνδυνο τις ζωές των αστυνομικών.
Κατάλαβε ο κύριος Φίλης αμέσως τα ψεύδη της ΕΛ.ΑΣ. Στις 9 το πρωί, ήξερε ήδη από πρώτο χέρι πως ουδέποτε υπήρξε απόπειρα εμβολισμού της μηχανής της ΔΙ.ΑΣ. και ότι η πράξη σημειώθηκε από κάποια έμφυτη ρατσιστική συμπεριφορά του αστυνομικού, πυροβολώντας στο κεφάλι έναν 16χρονο Ρομά, χωρίς καν να έχει διενεργηθεί ανάκριση, Ε.Δ.Ε, τίποτα. Το γεγονός είναι το εξής. Και την ακριβώς αντίθετη τροπή να είχαν πάρει τα γεγονότα, ο κάθε κύριος Φίλης θα έβγαινε στην εκπομπή του κυρίου Παπαδάκη (ο οποίος εδώ και 40 χρόνια ανακαλύπτει κάθε μέρα και κάτι πρωτοφανές στα ρεπορτάζ του) και θα εξέδιδε μια «σκληρή παρέμβαση», όπως την ονομάζει η εφημερίδα ΑΥΓΗ.
Κάποιου είδους ενόρασης δε διαθέτω, όπως ο καθένας που γνώριζε από τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας πως πρόκειται για εν ψυχρώ δολοφονία του παιδιού. Ωστόσο, από τα λιγοστά περιστατικά που έχω παρακολουθήσει, φαντάζομαι πως εάν ο 16χρονος Ρομά συνέχιζε την ξέφρενη πορεία του, που περιλάμβανε την παράβαση φωτεινών σηματοδοτών και περίπου του μισού εγχειριδίου του Κ.Ο.Κ., πιθανών να παρέσερνε και να σκότωνε κάποιον διανομέα, έναν τυχαίο περαστικό ή οδηγό. Σε αυτή την περίπτωση, η ανακοίνωση της αντιπολίτευσης θα μιλούσε για ανικανότητα της Ελληνικής Αστυνομίας και τα συναφή. Εκτός εάν η λύση που προτείνουν είναι να μη λάμβανε ποτέ χώρα η καταδίωξη. Όποιος εγκληματεί και καταφέρνει να μη συλληφθεί επιτόπου, ας επιβραβεύεται για τις χολιγουντιανές του γνώσεις στην αποφυγή αστυνομικών με άφεση αμαρτιών. Διαφορετικά, ας ίσχυε η έτερη λύση, που πρότεινε στον αέρα οικείος του 16χρονου. Ειδικότερα, αφού έβρισκαν την πινακίδα του αυτοκινήτου, ας πήγαιναν το επόμενο πρωί στην οικεία του παιδιού, αφού έχει πιεί τον πρωινό καφέ του και ας τον έψαχναν εκεί. Η οικογένειά του αμέσως θα τον παρέδιδε στις αρχές για να δικαστεί, όπως συμβαίνει συνήθως σε παρόμοιες καταστάσεις.
Και αν δε γυρνούσε ποτέ σπίτι κάποιος εγκληματίας, θα γινόταν φυγάς. Αλλά και να εντοπιζόταν στον δρόμο, πάλι δε θα μπορούσε να υπάρξει καταδίωξη. Απλά ας ήλπιζε η ΕΛ.ΑΣ πως θα βρει την επόμενη οικεία του παλικαριού και να κρούσουν τον κώδωνα, εφόσον ήθελε ο ίδιος να τους ανοίξει, ώστε να καλέσουν τον κύριο να δικαστεί.
Αυτές είναι κάποιες σκόρπιες σκέψεις ενός 20χρονου τριτοετούς φοιτητή Νομικής, ο οποίος δυσκολεύεται πολύ να πιστέψει πως ένας πρώην Υπουργός και ο οποιοσδήποτε άλλος εκλεγμένος εκπρόσωπος του Ελληνικού λαού –διότι για σελίδες «προοδευτικού προσανατολισμού» σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν τρέφω ιδιαίτερες ελπίδες– δε δύναται να ακολουθήσει αυτόν τον συλλογισμό.
Ωστόσο, το δυσάρεστο και λυπηρό της όλης υπόθεσης δεν είναι το ότι τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ξάφνου απώλεσαν την ικανότητά τους να σκέπτονται. Την ίδια ικανότητα την είχαν απωλέσει και οι νυν κυβερνώντες, όταν επί κυβερνήσεως ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έκαναν παρόμοιες δηλώσεις κατά της αστυνομίας, την οποία τώρα υπερασπίζονται. Ο οποιοσδήποτε, που δεν επιλέγει τις παρωπίδες για την καθημερινή του ένδυση, αντιλαμβάνεται πως η αστυνομία αποτελεί πρώτης τάξεως ευκαιρία για την κάθε αντιπολίτευση και τις προσπάθειές της να φιλοτεχνήσει έναν καμβά, που ο εντολέας (Πρωθυπουργός και αρμόδιος Υπουργός) μέσω του εντολοδόχου και μοναδικού φορέα του δικαιώματος χρήσης βίας σε ένα κράτος δικαίου (Αστυνομία), «χτυπά ανελέητα» τον αγανακτισμένο, αθώο και φιλήσυχο πολίτη.
Σημαίνει αυτό πως στην έτερη φιλοτεχνία αυτή τη φορά του σήματος της ΕΛ.ΑΣ, ο καλλιτέχνης άδικα και εν τη ρύμη του οίστρου ξέχασε να προσθέσει και ένα φωτοστέφανο; Ασφαλώς όχι. Άσχετα από την υπακοή σε αντι–λαϊκές εντολές άνωθεν (όπως το να χτυπήσεις ηλικιωμένους σε συλλαλητήριο συνταξιούχων), το ότι η Ελληνική Αστυνομία, παρά την αποτελεσματικότητά της σε πολλούς τομείς (π.χ. έναντι του οργανωμένου εγκλήματος), στελεχώνεται και από ανθρώπους είτε ανίκανους είτε απρόθυμους να επιτελέσουν το καθήκον τους. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί το γεγονός ότι σε κάθε προεκλογική περίοδο η Αστυνομία μετατρέπεται σε «μπαλάκι» στον καθιερωμένο αγώνα «Πινγκ-Πονγκ» ευθυνών της εκάστοτε Κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.
Ωστόσο, ο κίνδυνος που ελλοχεύει σε αυτή την περίπτωση είναι μακράν μεγαλύτερος από το όποιο πολιτικό όφελος προκύψει από τον προαναφερθέντα αγώνα. Μια Αστυνομία μπορεί να είναι τόσο αποτελεσματική όσο τη στηρίζει το σύστημα πίσω της. Διότι εάν μετά από κάθε πυροβολισμό έναντι Ρομά –από τους οποίους πλέον και οι δυο «μονομάχοι» της επικείμενης εκλογικής αναμέτρησης (Μητσοτάκης και Τσίπρας) επιχειρούν να αποσπάσουν ψήφους–, ο εμπλεκόμενος αστυνομικός περιφέρεται με χειροπέδες σε ένα τηλεοπτικό show μέρα μεσημέρι, ας είμαστε σίγουροι για την επόμενη φορά, έναντι του οποιουδήποτε, ότι ο αστυνομικός θα διστάσει να ακολουθήσει το πρωτόκολλο και την εκπαίδευσή του. Όταν αρχίσουμε να θρηνούμε θύματα εξαιτίας αυτού, θα είναι αργά.
