25.3 C
Athens
Τετάρτη, 24 Απριλίου, 2024
ΑρχικήΜατιές στην ΙστορίαΗ 2α Ιανουαρίου στην Ιστορία

Η 2α Ιανουαρίου στην Ιστορία


Της Αγγελικής Κόκκαλη,

Ένα κρατικό κατάστημα πώλησης ποτών του δήμου Mount Union της Νότιας Πενσυλβάνια, το οποίο άνοιξε τον Ιανουάριο του 1934. Πολλά από τα πρώιμα κρατικά καταστήματα διέθεταν σιδερένιες μπάρες στα παράθυρά τους. Παρά τη νομιμοποίηση, ο κρατικός έλεγχος ήταν αυστηρός. Στην προσπάθειά του να προστατεύσει τη δημόσια υγεία, τοποθετούσε τα καταστήματα αυτά σε σκοτεινά δρομάκια και σε κακόφημες τοποθεσίες. Πηγή εικόνας: 4ο κεφάλαιο του βιβλίου ‘Pennsylvania Wine: A History’ (2012)

1934: Άνοιξαν τα πρώτα καταστήματα πώλησης ποτών στην Πολιτεία της Πενσυλβάνια των Ηνωμένων Πολιτειών, έπειτα την άρση της Ποτοαπαγόρευσης. Το 1919, υποστηρικτές του κοινωνικού Κινήματος της Εγκράτειας πέρασαν την 18η Τροπολογία του Αμερικανικού Συντάγματος, βάσει της οποίας απαγορευόταν η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών. Εντούτοις, οι ενέργειές τους δεν έφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα και σύντομα ένα δίκτυο παράνομης διακίνησης επεκτάθηκε σε όλες τις πολιτείες. Οι παραβατικές συμπεριφορές, που οι πρωτεργάτες του κινήματος ήλπιζαν να εξαλείψουν, δεν υποχωρούσαν καθόλου κι έτσι, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1930, η απήχηση του κινήματος άρχισε να φθίνει. Η Πενσυλβάνια έπαιξε κομβικό ρόλο στην αλλαγή αυτή, καθώς ένας γνωστός παλαιστής της περιόδου, ο Max “Boo Boo” Hoff είχε οργανώσει ένα επικερδές, μα ζημιογόνο για τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, κύκλωμα πώλησης ποτών, το οποίο έφτασε το 1926 να αξίζει 2,6 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι Αρχές συνειδητοποίησαν πως η νομιμοποίηση και η φορολόγηση του αλκοόλ είναι μονόδρομος –ειδικά στα χρόνια της Μεγάλης Ύφεσης– και τον Δεκέμβριο του 1933 επικύρωσαν την 21η Τροποποίηση του Συντάγματος, καταργώντας την απαγόρευση σε εθνικό επίπεδο. Έκτοτε ένα δίκτυο υποστήριξης και αυξημένου ελέγχου εκτυλίχθηκε με την ίδρυση του “Pennsylvania Liquor Control Board”, ενός οργανισμού που ρύθμιζε τη πώληση ποτών, δίνοντας άδειες σε εστιατόρια και ξενοδοχεία, και επιβλέποντας τα 63 νεοϊδρυθέντα κρατικά καταστήματα και τις πέντε αποθήκες φύλαξης κρασιού και οινοπνευματωδών ποτών.


Το εσωτερικό του καθεδρικού ναού του Llandaff στο Κάρντιφ της Ουαλίας, έπειτα από τις σοβαρές ζημιές από τη γερμανική εναέρια επίθεση στις 2 Ιανουαρίου 1941. Πηγή εικόνας: Wales Online

1941: Κατά τη διάρκεια εναέριας εφόδου, γερμανικές βόμβες προκαλούν ζημιές στον καθεδρικό Llandaff του Κάρντιφ της Ουαλίας. Είναι αναπόφευκτο, άλλωστε, κατά τη διάρκεια ενός πολέμου, ο οποίος κάνει χρήση αεροπορικών μέσων, μια πόλη με όλα της τα κτίρια, να γίνεται ο κύριος στόχος εχθρικών βομβαρδισμών. Αυτό ακριβώς συνέβη στη Βρετανία, η οποία καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα του 1940-1941 δέχτηκε τα πύρα της γερμανικής εκστρατείας νυχτερινών βομβαρδισμών σε πολλές πόλεις της. Το Κάρντιφ υπήρξε μία από αυτές· συνολικά, εκείνο το διάστημα, είχε δεχθεί περισσότερες από 2.100 βόμβες, οι οποίες προκάλεσαν ανυπολόγιστες ζημιές, σπέρνοντας τον θάνατο. Η χειρότερη, ωστόσο, επιδρομή, συνέβη τη νύχτα της 2ας Ιανουαρίου του 1941, οπότε ένας στόλος με 100 αεροπλάνα βομβάρδισαν την πόλη, καταστρέφοντας εκατοντάδες οικήματα και σκορπώντας τον θάνατο παντού. Στις υλικές ζημιές συμπεριλαμβάνεται κι ο καθεδρικός ναός του Llandaff, ο οποίος είχε αναγερθεί το 1842, έπειτα από μια γενναιόδωρη δωρεά της Λαίδης Catherine Eyre του Μπαθ. Τη φεγγαροντυμένη νύχτα του Ιανουαρίου, βόμβες διαπέρασαν την άκρη του κωδωνοστασίου του ναού κι έπεσαν στο νότιο προαύλιο της εκκλησίας. Η έκρηξη δημιούργησε έναν τεράστιο κρατήρα, κατέστρεψε πολλούς από τους τάφους του ναού, ενώ ζημίωσε την οροφή και το Ιερό. Η αναστήλωσή του διήρκησε χρόνια, με τον ναό να ανοίγει ξανά τον Μάρτιο του 1959.


Εργάτες χαλυβουργείων σε διαδήλωση στις 9 Μαρτίου του 1980 κατά των οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών της Συντηρητικής Κυβέρνησης της Μάργκαρετ Θάτσερ. Πηγή εικόνας: unionhistory.info

1980: Ξεκίνησε η εθνική απεργία των εργατών του τομέα της χαλυβουργίας στη Βρετανία. Τα συνδικάτα χαλυβουργίας ολόκληρης της χώρας είχαν καλέσει χιλιάδες από τους εργάτες τους, να βγουν στους δρόμους –έπειτα από πενήντα χρόνια αδράνειας– και να διεκδικήσουν αύξηση 20% του μισθού τους. Τον Δεκέμβριο του προηγούμενου έτους, η διοίκηση είχε αντιπροτείνει αύξηση μισθού 2%, την οποία αύξησε αργότερα στο 6%, χωρίς, ωστόσο, να θεωρηθεί επαρκής από τα συνδικάτα. Εν τέλει, το κλείσιμο των εργοστασίων επετεύχθη, με την Steel Trades Confederation –τη μεγαλύτερη ένωση χάλυβα της χώρας– να ηγείται της απεργίας. Εκείνο το διάστημα επικρατούσε ανησυχία εντός των συνδικάτων, λόγω των σχεδίων της British Steel Corporation να κλείσει ορισμένα εργοστάσια. Μια τέτοια ενέργεια θα ισοδυναμούσε με την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας. Ο απεργιακός κλοιός διήρκησε σχεδόν 14 εβδομάδες, έως τις 2 Απριλίου του 1980 και οι οικονομικές απώλειες ανέρχονταν σε 8.8 εκατομμύρια λίρες. Πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου επίδειξη ενότητας από πλευράς των χαλυβουργών, η οποία, ωστόσο, δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η British Steel Corporation, μέχρι τη δύση του 1980, είχε ολοκληρώσει το κλείσιμο δεκάδων απαρχαιωμένων εργοστασίων, μειώνοντας, έτσι, το εργατικό δυναμικό της κατά το ήμισυ. Πολλοί έμειναν άνεργοι, ενώ αρκετοί από τους απεργούς βρίσκονταν σε άθλια οικονομική θέση.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
  • Cattell, Hudson, McKee, Linda Jones, Pennsylvania Wine: A History, Cheltenham: The History Press, 2012
  • Devon-Ritchie, “With the 21st Amendment of the Constitution allowing states to regulate the sale of alcohol, the first state liquor stores open, in Pennsylvania”, διαθέσιμο εδώ
  • “Cardiff Blitz 1941”, LLnandaff Cathedral Eglwys Gadeiriol Llandaf, διαθέσιμο εδώ
  • Huebner, Brandon, “Llandaff Cathedral is Badly Damaged During the Worst German Bombing Run of the Cardiff Blitz – 2 January 1941”, Today in British History, διαθέσιμο εδώ
  • “Britain at Work – Voices from the Workplace 1945–1995”, Union History, διαθέσιμο εδώ
  • “The 1980 Steel Strike: Thirty-Five Years On”, Steel Voices: Τhe history of the Port Talbot Steeelworkers, διαθέσιμο εδώ
  • “1980: Steel workers strike over pay”, BBC News, διαθέσιμο εδώ

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Αγγελική Κόκκαλη
Αγγελική Κόκκαλη
Αποφοίτησε από το τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 2021. Ειδικεύεται στην Ευρωπαϊκή Ιστορία από τον ύστερο μεσαίωνα και έπειτα, ενώ τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν την κοινωνική ιστορία, την ιστορία των φύλων και των μειονοτήτων. Στον ελεύθερο της χρόνο ασχολείται με τη φωτογραφία, τη ποίηση και τη ζωγραφική. Της αρέσουν τα ταξίδια και έχει δύο γάτες.