Της Καλλιόπης Τσιπλαντώνη,
H Κιάρα Λούμπιχ γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1920 και ήταν Ιταλίδα ακτιβίστρια. Ήταν η ιδρύτρια και πρώτη πρόεδρος του Κινήματος των Φοκολαρίνι, το οποίο είχε ως στόχο την ενότητα μεταξύ των λαών, την παγκόσμια αδελφοσύνη και την οικοδόμηση ενός περισσότερο ενωμένου και ειρηνικού κόσμου.
Γεννημένη στο Τρέντο της Ιταλίας, ήταν αφοσιωμένη στην καθολική πίστη, όπως και η μητέρα της. Η οικογένειά της αναγκάστηκε να ζήσει για μεγάλο διάστημα σε συνθήκες δύσκολες, κυρίως λόγω του σοσιαλιστικού προσανατολισμού του πατέρα της.
Φοίτησε στη φιλοσοφική σχολή της Βενετίας, ενώ δίδαξε στο δημοτικό σχολείο του χωριού Καστέλο το 1938. Αργότερα, στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και σε ηλικία 23 ετών, ίδρυσε το γνωστό Κίνημα Φοκολαρίνι. Το συγκεκριμένο κίνημα διέπεται από τις αρχές του Ευαγγελίου και έχει ρίζες στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Συνιδρυτής του κινήματος θεωρείται ο Χριστιανοδημοκράτης συγγραφέας και δημοσιογράφος Ιτζίνο Τζιορντάνι, τον οποίο γνώρισε το 1948. Το γεγονός αυτό έδειξε στον κόσμο πως ο καθένας θα μπορούσε να γίνει μέλος του κινήματος.
Το κίνημα Φοκολαρίνι, που ξεκίνησε η Λούμπιχ, εγκρίθηκε για πρώτη φορά το 1962 από τον Πάπα Ιωάννη ΚΓ΄. Ίδρυσε, επίσης, το 1964 το Λοπιάνο, κοντά στη Φλωρεντία, μια κοινότητα που θα έβρισκε ανταπόκριση και σε άλλες χώρες του κόσμου. Το 1966, η ίδια ίδρυσε και το Κίνημα Gen (Νέα Γενιά), που απευθυνόταν στη νέα γενιά.
Μάλιστα, έχει συναντηθεί και με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα, στο ταξίδι της στην Κωνσταντινούπολη, το 1967. Έχει αναφερθεί πάνω σε αυτή τη συνάντηση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο πως «Το Οικουμενικό Πατριαρχείο καλλιεργούσε πάντα αισθήματα βαθιάς αγάπης και ειλικρινής εκτίμησης για το κίνημα των Φοκολαρίνι, από την εποχή κατά την οποία η Κιάρα Λούμπιχ προσέρχονταν στο Φανάρι, για να συναντήσει τον μέγα και αξέχαστο προκάτοχό μας, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα, ο οποίος υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους και πιο σημαντικούς υποστηρικτές του οικουμενικού κινήματος». Επιπλέον, ένα ταξίδι της στη Βραζιλία, στο οποίο ήρθε αντιμέτωπη με κόσμο που ζούσε σε κατάσταση πολύ μεγάλης φτώχειας, την οδήγησε στην ανάπτυξη μιας νέας οικονομικής θεωρίας, που θα βασιζόταν σε μια διαφορετική κατανομή των κερδών.
Η επίσημη έγκριση του Κινήματος Φοκολαρίνι έγινε το 1990 από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο τον Β΄, ενώ ο ίδιος έθεσε τον όρο, να καθοδηγεί πάντα μια γυναίκα το κίνημα αυτό.
Το έργο της έλαβε μεγάλες διαστάσεις κι αυτό επιβεβαιώνεται από ομιλίες της, που έχει πραγματοποιήσει στην Ταϊλάνδη σε κοινό 800 βουδιστών μοναχών, τη Νέα Υόρκη σε 3.000 μουσουλμάνους στο τζαμί του Χάρλεμ, αλλά και την Εβραϊκή κοινότητα του Μπουένος Άιρες.
Είχε εισαχθεί δυο φορές στο νοσοκομείο λόγω αναπνευστικών προβλημάτων, προτού ζητήσει, στις 13 Μαρτίου 2008, να επιστρέψει στο σπίτι της, στη Ρόκκα ντι Πάπα, όπου πέθανε την επόμενη ημέρα, σε ηλικία 88 ετών.
