Του Γιώργου Δαλακούρα,
Η Ματζ Ντορίτα Ουόλτερς, ή, όπως έγινε γνωστή, Ματζ Σινκλέρ, ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός, Τζαμαϊκανικής καταγωγής.
Γεννήθηκε στις 28 Απριλίου 1938 στην πρωτεύουσα της Τζαμάικα, το Κίνγκστον. Αφού αποφοίτησε από το σχολείο εργάστηκε για ένα χρονικό διάστημα ως δασκάλα. Το πάθος της, όμως, για την υποκριτική την οδήγησε σε νέα μονοπάτια. Σύντομα, πήρε τον δρόμο της μετανάστευσης και βρέθηκε, το 1968, στη Νέα Υόρκη. Σε ηλικία τριάντα ετών, ξεκίνησε να κυνηγά το μεγάλο της όνειρο, να γίνει ηθοποιός. Στο μεταξύ, παντρεύτηκε τον Ρόιστον Σινκλέρ, με τον οποίο και απέκτησαν δύο γιους. Το 1969, χώρισαν και ξαναπαντρεύτηκε, το 1982 με τον Ντιν Κόμπτον.
Τα πρώτα της βήματα στις Η.Π.Α. την έφεραν στον χώρο του μόντελινγκ, αλλά δεν ασχολήθηκε για πολύ. Λίγα χρόνια μετά την άφιξή της στη χώρα, το 1974, έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο μέσα από την ταινία Conrack. Η μεγάλη επιτυχία δεν άργησε να έρθει. Τέσσερα χρόνια μετά την παρθενική της εμφάνιση ως ηθοποιός, πρωταγωνίστησε στην ταινία Convoy. Η Σινκλέρ άνοιγε τα φτερά της δυναμικά, όταν η συμμετοχή της στη σειρά Roots τής έδωσε τρεις υποψηφιότητες στα τηλεοπτικά βραβεία Emmy. Συμμετείχε με έναν μικρό ρόλο στην ταινία Star Trek IV, ενώ συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα της βιομηχανίας, όπως ο Έντι Μέρφι, με τον οποίο συναντήθηκε καλλιτεχνικά, το 1988, μέσω της ταινίας Coming to America.
Τη διετία 1983-1985, συμμετείχε στη σειρά Trapper John M.D. και απέσπασε άλλη μία Emmy υποψηφιότητα. Ενώ είχε υπογράψει για τη σειρά, διεγνώσθη με λευχαιμία, αλλά η νόσος δεν την σταμάτησε. Συνέχισε να εργάζεται σκληρά και έτσι έλαβε την πέμπτη υποψηφιότητα Emmy το 1991 για τον ρόλο της στη σειρά Gabriel’s Fire. Η υποψηφιότητα αυτή ήταν και η τυχερή της Σινκλέρ, η οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Emmy Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Β΄ Γυναικείου Ρόλου σε Δραματική Σειρά.
Η τελευταία της δουλειά είναι αυτή για την οποία θα μείνει για πάντα χαραγμένη στις μνήμες όλων. Το 1994, έδωσε τη φωνή της στον χαρακτήρα της Σαράμπι στην ταινία The Lion King.
Η Ματζ Σινκλέρ άφησε την τελευταία της πνοή, μετά από χρόνια μάχη με τη λευχαιμία, στις 20 Δεκεμβρίου 1995.
