17.7 C
Athens
Παρασκευή, 19 Απριλίου, 2024
ΑρχικήΚοινωνίαΠαιδική εργασία: Εκμετάλλευση δίχως τέλος

Παιδική εργασία: Εκμετάλλευση δίχως τέλος


Της Εύας Πάντελη,

«Σε παγκόσμια κλίμακα, απασχολούνται 218 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας 5 έως 17 ετών. Από αυτά, 153 εκατομμύρια είναι θύματα της παιδικής εργασίας και σχεδόν τα μισά από αυτά, περίπου 73 εκατομμύρια, εργάζονται σε επικίνδυνη παιδική εργασία» (https://www.iforinterview.com/paidikh-ergasia-pagosmia-statistika-stoixeia/). Αν αναλογιστούμε τις  πληροφορίες στις παραπάνω δύο προτάσεις, τι θα προκύψει από αυτή τη διαδικασία; Ένα ακόμη κοινωνικό πρόβλημα.

Το πρόβλημα αυτό έχει σχέση με ανήλικα παιδιά, τα οποία, για ποικίλους λόγους, ωθούνται ή υποχρεώνονται να εργαστούν. Η «μάστιγα» αυτή είναι ένα καίριο και σύγχρονο ζήτημα, το οποίο πρέπει να μας απασχολήσει. Μερικά ακόμη παγκόσμια στατιστικά στοιχεία τονίζουν τη σημασία της κατάστασης (τα στοιχεία αντλούνται από την παραπάνω πηγή):

  • Σε απόλυτους αριθμούς, σχεδόν το ήμισυ της παιδικής εργασίας απαντάται στην Αφρική (72.1 εκατομμύρια). Στην Ασία και τον Ειρηνικό, απαντώνται 62.1 εκατομμύρια, στην Αμερική 10.7 εκατομμύρια, στα Αραβικά Κράτη 1.2 εκατομμύρια και στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία 5.5 εκατομμύρια.
  • Σχεδόν τα μισά από τα 152 εκατομμύρια παιδιά θύματα της παιδικής εργασίας είναι ηλικίας 5 έως 11 ετών.
  • Η επικίνδυνη παιδική εργασία είναι περισσότερο διαδεδομένη μεταξύ των ηλικιών 15 έως 17. Παρόλα αυτά, το 1/4 της παιδικής εργασίας, περίπου 19 εκατομμύρια, απασχολεί παιδιά κάτω των 12 ετών.

Τα εν λόγω στατιστικά στοιχεία έχουν ως γνώμονα μία παγκόσμια κλίμακα. Όμως, το γεγονός αυτό, δεν πρέπει να τα καθιστά «ξένα» προς εμάς. Δεν είναι αναγκαίο να ανακαλέσεις στη μνήμη σου φωτογραφίες, τις οποίες, πιθανώς, έχεις δει στο διαδίκτυο από παιδιά εξαντλημένα, σε άλλες χώρες, λόγω εργασίας (όχι ότι είναι κάτι «αθέμιτο», εάν το κάνεις). Σε κάθε περίπτωση, όμως, το πρόβλημα υπάρχει και στην Ελλάδα και μάλιστα, δεν είναι δύσκολο να το παρατηρήσεις. Χρειάζεται μόνο να κοιτάξεις στα φανάρια, σε πολυσύχναστους δρόμους και μη. Είναι πολύ πιθανό, εκεί, να υπάρχουν ανήλικα παιδιά, τα οποία θα εργάζονται καθημερινά και για ελάχιστα χρήματα. Τα παραπάνω αποτελούν μόνο ένα παράδειγμα παιδικής εργασίας στη χώρα μας και πιθανότατα να μην είναι το μοναδικό, το οποίο δύναται να σκεφτεί ο κάθε ένας από εμάς. Ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα. Παρατηρούμε και δεν προβαίνουμε σε πράξεις. Αυτό είναι το πρόβλημα.

Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τη Unicef (https://data.unicef.org/topic/child-protection/child-labour/), παρατίθενται παρακάτω, ακόμη, κάποια σχετικά στοιχεία:

  • Παιδιά ηλικίας 5 έως 11 ετών: τουλάχιστον 1 ώρα αμειβόμενης εργασίας ή 21 ώρες μη αμειβόμενης οικιακής εργασίας, ανά εβδομάδα.
  • Παιδιά ηλικίας 12 έως 14 ετών: τουλάχιστον 14 ώρες αμειβόμενης εργασίας ή 21 ώρες μη αμειβόμενης οικιακής εργασίας, ανά εβδομάδα.
  • Παιδιά ηλικίας 15 έως 17 ετών: τουλάχιστον 43 ώρες αμειβόμενης εργασίας ή μη αμειβόμενης οικιακής εργασίας, ανά εβδομάδα.

Όλα τα παραπάνω στοιχεία, καθώς και ακόμη περισσότερα, αντικατοπτρίζουν το πρόβλημα της παιδικής εργασίας, το οποίο λαμβάνει χώρα σε κάθε σύγχρονη κοινωνία. Η παιδική εργασία, όπως και κάθε παρόμοιο κοινωνικό πρόβλημα, επιφέρει αρνητικά επακόλουθα, σε πολλούς τομείς των εμπλεκομένων, συμπεριλαμβανομένου και της ψυχικής υγείας αυτών. Τα εργαζόμενα παιδιά βιώνουν καθημερινά μία διαφορετική και δύσκολη πραγματικότητα από αυτή που τους αρμόζει. Ο αντίκτυπος αυτού διαμορφώνει και μεταβάλλει την ψυχολογία τους, μαζί με όλα τα υπόλοιπα. Είναι καίριας σημασίας να δοθεί η σχετική βαρύτητα στο θέμα αυτό, αφού όλοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα σε μία ευχάριστη παιδική ηλικία, με ό,τι αυτή συνεπάγεται (παιδεία, ψυχαγωγία, δραστηριότητες κ.λπ.). Ο κάθε πολίτης οφείλει να ενημερώνεται και να πράττει τα δέοντα, σύμφωνα πάντα με τις δικές του δυνατότητες, μόνο με αυτόν τον τρόπο, θα αλλάξουν οι ανεπίτρεπτες αυτές συνθήκες διαβίωσης για ένα παιδί. Μόνο έτσι, κάθε παιδί θα μπορέσει να έχει αυτό το οποίο, δεδομένα, αποκαλούμε σήμερα, «παιδική ηλικία», ενώ για κάποια παιδιά θεωρείται προνόμιο. Μόνο έτσι, θα διαμορφωθούν ευτυχέστεροι, στο μέλλον, πολίτες, δηλαδή, μόνο έτσι, θα διαμορφωθεί μία ευδαιμονικότερη κοινωνία.


Ενδεικτικές Πηγές

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Ευαγγελία Πάντελη
Ευαγγελία Πάντελη
Γεννήθηκε το 1998 στο Ηράκλειο, Κρήτης, ενώ τον τελευταίο καιρό διαμένει στην Πάτρα. Είναι φοιτήτρια του τμήματος Φιλοσοφίας, του Πανεπιστημίου Πατρών. Μιλάει αγγλικά και γερμανικά, ωστόσο στόχος της είναι να μάθει όσες περισσότερες γλώσσες μπορεί. Επιθυμεί να κάνει πολλά ταξίδια παράλληλα, ασχολείται ενεργά με τον αθλητισμό και πιο συγκεκριμένα με τις πολεμικές τέχνες.