21.4 C
Athens
Τρίτη, 23 Απριλίου, 2024

Alaska: Ο «κόκκινος» πάγος


Της Μαριλένας Γιαννίκα,

Κατά γενική ομολογία, η Alaska έχει ένα ιδιαίτερο παρελθόν· από αντικείμενο αγοραπωλησίας μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών, το 1867, έναντι 7.200.000$ έως την ανακήρυξή της ως ομόσπονδης πολιτείας των Η.Π.Α., σχεδόν έναν αιώνα μετά, το 1959. Η Alaska αποτελεί τη μοναδική μη συνεχόμενη πολιτεία των Η.Π.Α. στην ηπειρωτική Βόρεια Αμερική και με πληθυσμό που ανέρχεται σε 734.002 κατοίκους, κατατάσσεται στην 48η θέση στην πληθυσμιακή κατάταξη των αμερικανικών πολιτειών, παρά την αχανή της έκταση σε σύγκριση με τις υπόλοιπες. Γνωστή για το «άγριο» αφιλόξενο φυσικό τοπίο της και την πλούσια ιστορία της, η Alaska ξεφεύγει κατά πολύ από το κλασικό παράδειγμα μίας πολιτείας των Η.Π.Α.

Δημογραφικά στοιχεία

Η απομόνωση της Alaska έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση, ή προτιμότερα στη διατήρηση, ενός πολυμορφικού φυλετικού μοτίβου. Ενδεικτικό του μοτίβου αυτού αποτελεί το υψηλό ποσοστό των γηγενών (14,5%), Ασιατών και Αφροαμερικανών (7%, 4%), καθώς και άλλων φυλών (8,5%), με τους λευκούς, βέβαια, να κυριαρχούν, σε κάθε περίπτωση (64%). Ο πλουραλισμός αυτός δεν αποτυπώνεται τόσο από πλευράς θρησκευτικής πίστης, με την τελευταία να διακρίνεται σχεδόν από οπαδούς της χριστιανικής πίστης (63%) ή από άθεους (31%). Όσον αφορά το μορφωτικό επίπεδο των πολιτών, τα στοιχεία δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, καθώς περίπου το 1/3 του πληθυσμού έχει επιλέξει να μην ακολουθήσει την ανώτερη εκπαίδευση, μέρος χωρίς καν να λάβει απολυτήριο λυκείου.

Κυβερνήτης και πολιτική εκπροσώπηση

Κυβερνήτης της Πολιτείας αποτελεί ο Michael James Dunleavy του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, εκλεχθείς το 2018 και πρώην μέλος της Γερουσίας της Alaska από το 2013. Αν και μεγαλωμένος στην Pennsylvania, ο Dunleavy αποδείχθηκε ικανός να διατηρήσει την κυριαρχία του Κόμματος, έργο όχι τόσο δύσκολο σε μία «κατακόκκινη» πολιτεία. Ενδοπολιτειακά, οι Ρεπουμπλικανοί κυριαρχούν τόσο στη Γερουσία, με 13 εκ των 20 Γερουσιαστών, όσο και στη Βουλή των Αντιπροσώπων, με 22 εκ των 40 αντιπροσώπων, χωρίς, ωστόσο, στη δεύτερη περίπτωση να αποτελούν την πλειοψηφία, καθώς μέρος των Ρεπουμπλικανών έχουν σχηματίσει πλειοψηφία μαζί με Δημοκρατικούς και Ανεξάρτητους.

Η προτίμηση της πολιτείας προς την «κόκκινη» πλευρά του κομματικού φάσματος επιβεβαιώνεται και από την πολιτειακή νομοθετική εξουσία. Πιο συγκεκριμένα, η παρουσία της Alaska στις δύο θέσεις της πολιτείας στη Γερουσία καλύπτονται από τους Lisa Murkowski και Dan Sullivan, και τους δύο Ρεπουμπλικανούς, με τη θητεία του δεύτερου να λήγει το 2020 και να επιδιώκει την επανεκλογή του για την επόμενη πενταετία. Περαιτέρω, στη Βουλή των Αντιπροσώπων, η μοναδική παρουσία της, λόγω του μικρού πληθυσμού της αναλογικά με τις υπόλοιπες πολιτείες, καλύπτεται από τον επίσης Ρεπουμπλικανό Don Young, με εντυπωσιακή διαχρονικότητα στη θέση αυτή, από το 1973, αποτελώντας τον μακροβιότερο αντιπρόσωπο στη Βουλή των Αντιπροσώπων, με θητεία 47 ετών.

Εξετάζοντας την Alaska και από την σκοπιά των επιλογών της, κατά τις προεδρικές εκλογές του παρελθόντος, επιβεβαιώνεται ακράδαντα η αέναη προτίμηση στο «κόκκινο». Συγκεκριμένα, η τελευταία (και μοναδική) φορά που η Alaska στήριξε Δημοκρατικό υποψήφιο ήταν το 1964 (!), επιλέγοντας τον Lyndon Johnson. Από τότε μέχρι και σήμερα, οι 3 από τις 270 εκλεκτορικές ψήφους, που χρειάζονται για την εκλογή Προέδρου, δίδονται απλόχερα στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, σε ποσοστά προτίμησης που άγγιζαν το 60%, επί Bush.

Εκτίμηση

Αναφορικά με τις προβλέψεις για την εκλογική μάχη του Νοεμβρίου, οι δημοσκοπήσεις, για πρώτη φορά, δείχνουν τόσο μικρή διαφορά μεταξύ των υποψηφίων, με τον Trump να διαθέτει πάντα το προβάδισμα έναντι του Biden (50% έναντι 44%). Παρά την απρόσμενη (;) αυτή εξέλιξη, πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος να δει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, και κατ’ επέκταση και τον Trump, να χάνει στις εκλογές. Οι εξελίξεις, που τρέχουν με καταιγιστικό ρυθμό στις Η.Π.Α., δεν «αγγίζουν» την Alaska, κυρίως λόγω του χιλιομετρικού παράγοντα, ενώ οι γηγενείς πληθυσμοί, που κάποιος θα είκαζε πως θα στήριζαν το Δημοκρατικό Κόμμα, δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται για την εκλογική διαδικασία. Το 2016, ο Trump επικράτησε με το 51% των ψήφων και κατά πάσα πιθανότητα, η ιστορία θα επαναληφθεί… ή μήπως όχι;


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ


Mαρία-Ελένη Γιαννίκα

Γεννημένη το 2000 στην Αθήνα και απόφοιτος του Πειραματικό Λύκειο Πανεπιστημίου Πατρών. Πλέον σπουδάζει στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο τμήμα Νομικής. Διαθέτει αρκετές εμπειρίες σε ρητορικούς διαγωνισμούς, legal clinics και συνέδρια προσομοίωσης, με συμμετοχή σε προσομοιώσεις των Ηνωμένων Εθνών, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της UNESCO, τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. Μιλάει άριστα αγγλικά και γερμανικά.

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Μαριλένα Γιαννίκα
Μαριλένα Γιαννίκα
Γεννημένη το 2000 στην Αθήνα και απόφοιτος του Πειραματικό Λύκειο Πανεπιστημίου Πατρών. Πλέον σπουδάζει στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο τμήμα Νομικής. Διαθέτει αρκετές εμπειρίες σε ρητορικούς διαγωνισμούς, legal clinics και συνέδρια προσομοίωσης, με συμμετοχή σε προσομοιώσεις των Ηνωμένων Εθνών, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της UNESCO, τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. Μιλάει άριστα αγγλικά και γερμανικά.