Της Βασιλείας Τζιτζικάκη,
Η Μήλος είναι νησί των Κυκλάδων και μάλιστα το πέμπτο σε μέγεθος. Είναι ένα ηφαιστειακό νησί στο Αιγαίο πέλαγος κι αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα στη γεωμορφολογία του εδάφους του. Όπως άλλωστε και στα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων, η βλάστηση δεν είναι έντονη και δεν φημίζεται για τα καταπράσινα δάση του. Παρ’ όλα αυτά, στη δυτική πλευρά του νησιού βρίσκεται μια μεγάλη έκταση που έχει χαρακτηριστεί ως προστατευόμενη περιοχή NATURA 2000 και εκεί βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα καταφύγια άγριων πουλιών στην Ελλάδα. Το υπόλοιπο νησί το κατακλύζουν οι πανέμορφες πολύχρωμες μπουκαμβίλιες που μπορεί κανείς να συναντήσει σε όλα τα μήκη και πλάτη του και οι πανέμορφες θάλασσές του. Οι παραλίες του και τα μέρη ενδιαφέροντος που μπορεί κανείς να επισκεφτεί στο νησί είναι πολλά και είναι όλα άξια επίσκεψης.
Το λιμάνι του Αδάμαντα που είναι το πρώτο που αντικρίζει κανείς κατά την άφιξη στο νησί είναι πανέμορφο, γεμάτο φοίνικες, και η θέα από το πλοίο είναι απίστευτη, με τα κυκλαδίτικα σπιτάκια να εκτείνονται ανηφορικά και διάσπαρτα σε όλα τα μέρη του νησιού. Ιδίως τις βραδινές ώρες, το λιμάνι φωτίζεται και γεμίζει ζωή, καθώς εκεί βρίσκονται πολλά εστιατόρια, τα περισσότερα δίπλα στη θάλασσα, με θέα. Όμως, η πρωτεύουσα του νησιού είναι η Πλάκα, ένας οικισμός περίπου στα 10 χιλιόμετρα απόσταση από το λιμάνι του Αδάμαντα. Η Πλάκα φιλοξενεί και το αρχαιολογικό μουσείο όπου μπορεί να δει κανείς το αντίγραφο του αγάλματος της Αφροδίτης της Μήλου, που βρέθηκε στο νησί. Η ιστορία πίσω από την ανεύρευση του αγάλματος και την κατάληξή του στο μουσείο του Λούβρου είναι πως ένας αγρότης βρήκε το άγαλμα της Αφροδίτης κοντά στον χώρο του αρχαίου θεάτρου του νησιού, και το πούλησε για 300 γρόσια στους Γάλλους. Φυσικά, εκτός από το άγαλμα της Αφροδίτης που είναι άκρως επιβλητικό κι εντυπωσιακό, στο μουσείο υπάρχουν κι άλλα αγάλματα που βρέθηκαν στο νησί και δείχνουν τη μακροαιώνια ιστορία του. Συνεχίζοντας κανείς τη βόλτα του στην περιοχή της Πλάκας κι ανηφορίζοντας προς το κάστρο της, έχει την ευκαιρία να δει το ηλιοβασίλεμα που συναγωνίζεται επάξια αυτό της Σαντορίνης. Πολύς κόσμος μαζεύεται κατά τη δύση του ηλίου για να δει την απέραντη θέα και το εκπληκτικό θέαμα του ηλιοβασιλέματος που κόβει την ανάσα. Η Πλάκα είναι ίσως η ομορφότερη και πιο κοσμοπολίτικη περιοχή του νησιού με πανέμορφα σοκάκια, κλασσικού κυκλαδίτικου τύπου, που αξίζει κανείς να χαθεί μέσα σε αυτά. Η περιοχή σφύζει από ζωή και είναι γεμάτη εστιατόρια, μαγαζιά με σουβενίρ και χειροποίητα κοσμήματα, αλλά και ήσυχα μπαράκια, που δημιουργούν την ανάγκη να καθίσεις και να απολαύσεις το ποτό σου.
Όσον αφορά την ιστορική πλευρά του νησιού, επιβάλλεται η επίσκεψη στις κατακόμβες που είναι από τις πιο δημοφιλείς στην Ευρώπη, για την ακρίβεια είναι οι μεγαλύτερες μετά από τις κατακόμβες της Ρώμης, καθώς σε αυτές είχαν ταφεί πάνω από 3000 χριστιανοί. Το αντίτιμο του εισιτηρίου είναι ελάχιστο, δωρεάν για τα άτομα κάτω των 25 ετών και κοστίζει 4 ευρώ για τις υπόλοιπους. Πολύ κοντά στις κατακόμβες υπάρχει και το αρχαίο θέατρο της Μήλου, το οποίο είναι συντηρημένο σε πολύ καλή κατάσταση και είναι μέχρι και σήμερα λειτουργικό, αφού σε αυτό γίνονται παραστάσεις και συναυλίες. Η αρχιτεκτονική του είναι φοβερά περίτεχνη, ενώ το μέγεθός του δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο. Επιπλέον, η θέα από εκεί είναι εκπληκτική βλέποντας το απέραντο μπλε του Αιγαίου.
Επιπρόσθετα, οι παραλίες του νησιού είναι πολλές κι όλες πεντακάθαρες με σκούρα μπλε νερά, βαθιές και ρηχές ανάλογα με την περιοχή και τα γούστα του καθενός. Οι πιο διάσημες βρίσκονται στη νότια μεριά του νησιού και αυτό συμβαίνει γιατί, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες και από τα μέσα Ιουλίου και έπειτα, αρχίζουν τα γνωστά σε όλα τα νησιά του Αιγαίου μελτέμια που δεν αφήνουν τις βόρειες παραλίες να δείξουν τη γαλήνη τους. Οι διασημότερες παραλίες στον Νότο είναι το Τσιγκράδο το οποίο έχει μια από τις πιο δύσκολες και επικίνδυνες καταβάσεις που μπορεί να συναντήσει κανείς. Ανάμεσα σε δυο ψηλούς βράχους και κρατώντας ένα σχοινί, αρχίζει η κατάβαση έως ότου μετά από κάποια μέτρα υπάρχει μια ξύλινη σκάλα που φτάνει στην παραλία. Γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε, καθώς έχουν γίνει αρκετά ατυχήματα, υπάρχει ταμπέλα που δηλώνει ρητά πως η κατάβαση στην εν λόγω παραλία γίνεται με την ευθύνη του ατόμου. Δίπλα στο Τσιγκράδο, για τους λιγότερο τολμηρούς, υπάρχει η γνωστή παραλία της Φυριπλάκας, η οποία είναι και μια από τις πιο όμορφες του νησιού, με μεγάλη ακτή, οργανωμένη και μη, ανάλογα με το τι θα επιλέξει ο καθένας, φυσιολογικού βάθους. Φυσικά, μια από τις πιο «αξιοπερίεργες» παραλίες είναι αυτή του Παλιοχωρίου, η οποία έχει κόκκινα βράχια και είναι ηφαιστειακή, μάλιστα σε κάποια μέρη της εντός της θάλασσας μπορεί να συναντήσει κανείς φυσαλίδες να αναβλύζουν στο νερό λόγω του θείου που υπάρχει στην περιοχή. Εκεί, υπάρχει και ένα από τα πιο διάσημα για το νησί εστιατόρια, το οποίο ψήνει τα φαγητά του στην άμμο και είναι σίγουρα μια εμπειρία από αυτές που δεν συναντάει κανείς κάθε μέρα. Επίσης, η παραλία του νησιού, που έχει κατακτήσει και γαλάζια σημαία λόγω της ασφάλειας που παρέχει και για τα μικρά παιδιά, είναι ο Προβατάς, με ψιλή άμμο, που δεν βαθαίνει εύκολα, έχει πιο ήπια θερμοκρασία στα νερά της από τις προαναφερθείσες παραλίες και διαθέτει οργανωμένο beach bar.
Ακόμα, δεν πρέπει να παραλειφθεί η επίσκεψη στο πασίγνωστο σε όλους Σαρακήνικο, που το όνομά του το πήρε λόγω των Σαρακηνών πειρατών που κρύβονταν εκεί. Είναι το πιο πολυφωτογραφημένο σημείο της Μήλου κι ένα από τα πιο γνωστά μέρη όλης της χώρας μας κυρίως στο εξωτερικό! Λένε ότι μοιάζει με σεληνιακό τοπίο, λόγω του ότι όταν είναι νύχτα και έχει πανσέληνο οι ήδη λευκοί βράχοι του γίνονται κάτασπροι και είναι σαν να περπατά κανείς στη σελήνη. Είναι πράγματι ένα τοπίο εξωπραγματικό με ανυπέρβλητη ομορφιά και όπου κι αν κοιτάξει κανείς ανακαλύπτει κάτι που θα του κεντρίσει το ενδιαφέρον. Οι βράχοι του είναι σαν να είναι σκαλισμένοι σε κάποια σημεία με ιδιαίτερη καλλιτεχνία και αυτό είναι αποτέλεσμα του ανέμου που «χτυπάει» τους βράχους τους περισσότερους μήνες, δημιουργώντας έτσι ακόμη πιο όμορφα και εντυπωσιακά τοπία που διαμορφώνονται με το πέρασμα του χρόνου.
Όσον αφορά τη γαστρονομία της Μήλου, όπως άλλωστε και στα περισσότερα κυκλαδίτικα νησιά, είναι ιδιαίτερη αλλά όχι πολύ πλούσια. Φημίζεται για τα πιταράκια της, που είναι τυροπιτάκια με τυρί παραγωγής τους και αγριόχορτα, για την καρπουζόπιτά της και για το γλυκό κουφέτο που είναι γλυκό του κουταλιού με κολοκύθι και αμύγδαλο. Έχει μεγάλη παραγωγή σε τυροκομικά προϊόντα και εξαιρετικά ψάρια και κρέατα, κυρίως αρνί και κατσίκι.
Λέγεται δικαίως πως είναι ένα από τα πιο όμορφα νησιά της χώρας μας με πανέμορφα χωριουδάκια, παραλίες, μέρη για επίσκεψη και πολύ ευγενικούς ανθρώπους. Κυριαρχεί η φήμη πως είναι κυρίως για ζευγάρια και αυτό λόγω του ρομαντισμού και της ηρεμίας που αποπνέει. Βεβαία, όλα τα μέρη είναι για όλους και εάν κανείς επιζητεί την ηρεμία και τις όμορφες και διαφορετικές μεταξύ τους τοποθεσίες, σίγουρα η Μήλος είναι ένας προορισμός παραδεισένιος που ανταμείβει με τις ομορφότερες εικόνες το μυαλό του επισκέπτη.
Γεννήθηκε το 1996 στη Θεσσαλονίκη, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Είναι απόφοιτος του τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Αυτήν την περίοδο κάνει το μεταπτυχιακό της στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος με τίτλο «Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων και Οργανισμών». Έχει εργαστεί στο έργο «Ψηφιοποίηση Εφημερίδων στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης» με αποκλειστικό δωρητή το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Μιλάει τέσσερις γλώσσες. Ενδιαφέρεται κυρίως για τα ταξίδια, τον πολιτισμό αλλά και την φωτογραφία.
