Της Ανθής Ντόλα,
Ήρθε η ώρα του πολίτη και αυτό έγινε ξεκάθαρο σε όλους. Η επιδημία αποτέλεσε την αφορμή να βγει στην επιφάνεια η ταυτότητα του πολίτη από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Αν και φαινόταν δύσκολο, η πλειονότητα του ελληνικού λαού κατανόησε πολύ σύντομα τη δύσκολη κατάσταση και συμμορφώθηκε στις υποδείξεις της κυβέρνησης, γεγονός που αποτελεί ευχάριστη έκπληξη.
Από την πρώτη στιγμή ήταν ευδιάκριτη η στάση των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι έδειξαν αξιοσημείωτη πειθαρχία. Προφανώς αυτή η εξέλιξη προκαλεί εντυπωσιασμό αν συλλογιστούμε ότι τις περισσότερες φορές δείχνουμε απείθαρχοι. Η άμεση ανταπόκριση των πολιτών στις αποφάσεις της κυβέρνησης και η υπακοή στην πλειονότητα των μέτρων αποτελεί μία πρωτοφανή ευχάριστη έκπληξη για όλους. Ο κορωνοϊός βρήκε τους Έλληνες προετοιμασμένους να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και να αναλάβουν την ευθύνη τους ως πολίτες. Αυτή η ετοιμότητα αποτελεί την απόδειξη πως ο Έλληνας ίσως τις καίριες στιγμές μπορεί να χρησιμοποιήσει την ταυτότητα του ως πολίτης και να την υπερασπιστεί έμπρακτα.
Αν και όλα έγιναν σχετικά γρήγορα , ο φόβος και η ανησυχία , ήταν αρκετά ώστε να προετοιμαστεί μία μεγάλη μερίδα των πολιτών να αναλάβει τις ευθύνες της και να βοηθήσει με τον δικό της τρόπο τους κρατικούς μηχανισμούς. Αυτή η προετοιμασία έγινε μέσω των ΜΜΕ και από τους κρατικούς φορείς. Τα ελληνικά ΜΜΕ αυτή τη φορά λειτούργησαν ως πηγές καθαρής πληροφόρησης δείχνοντας εικόνες από χώρες, οι οποίες επλήγησαν νωρίτερα από την Ελλάδα. Είχαν τη δύναμη να ενημερώνουν τον κόσμο προσπαθώντας να τον βοηθήσουν να καταλάβει την σοβαρότητα της κατάστασης παρακινώντας τον να παραμείνει σπίτι του προστατευμένος. Όλα τα ΜΜΕ προσπάθησαν να μεταδώσουν την ανάγκη της υπευθυνότητας όχι μόνο από τον κρατικό φορέα αλλά και από τον ίδιο των λαό απέναντι σε μία κατάσταση πανδημίας, η οποία ήταν άγνωστη μέχρι τώρα σε όλους τους πολίτες. Επομένως ο φόβος και η ανησυχία που προκαλούσαν οι εικόνες της Κίνας, της Ιταλίας και μετέπειτα της Ισπανίας, αποτέλεσαν βασικό μοχλό ο οποίος διαμόρφωσε το μοντέλο των συνειδητών πολιτών.
Όσο τα ΜΜΕ ενημέρωναν, η κυβέρνηση έκανε τη δική τους δουλειά με ασυνήθιστη για την Ελλάδα αποτελεσματικότητα και η αλήθεια είναι ότι συνεχίζει να τα πηγαίνει εξαιρετικά. Το κράτος ήταν έτοιμο να λάβει κάθε απαραίτητο μέτρο για την προστασία του πολίτη και αυτό κάνει. Μπορεί ελάχιστοι να παράκουσαν στα μέτρα ή στις υποδείξεις αλλά η πλειονότητα φάνηκε να συμπλέει με την ελληνική κυβέρνηση και να στηρίζει στο έπακρο τις αποφάσεις της. Η σειρά των μέτρων , έτσι όπως ακολουθήθηκε και συνέχισε να ακολουθείτε, αλλά και το χειρότερο σενάριο, το οποίο διαδραματίζεται στη γείτονα Ιταλία, έκαναν την ελληνική κυβέρνηση να ετοιμάζεται για όλα και να προσπαθεί να αποφύγει την χειρότερη κατάληξη. Η ελληνική κυβέρνηση σε αυτή την περίπτωση είχε καταλάβει από νωρίς την αξία της πρόληψης καθώς γνώριζε πως το ελληνικό σύστημα υγείας έχει πολλές ελλείψεις και πως ο μόνος τρόπος να καταφέρει να ελέγξει την κατάσταση ήταν να ελέγξει την εξάπλωση. Σε όλα τα μέτρα μέχρι και στην απαγόρευση κυκλοφορίας η κυβέρνηση στέκεται στο ύψος τον περιστάσεων και φαίνεται να κάνει ότι καλύτερο μπορεί.
Παράλληλα με τα ΜΜΕ και την ελληνική κυβέρνηση σημαντικό ρόλο έπαιξε το αίσθημα της ανασφάλειας του Έλληνα πολίτη. Ο κορωνοϊός βρήκε την Ελλάδα σε μία στιγμή που ήταν ιδιαίτερα αμήχανη καθώς το προσφυγικό αλλά και η προκλητικότητα της τουρκικής πλευράς είχαν προκαλέσει ιδιαίτερη αναταραχή στο εσωτερικό της χώρας. Επομένως υπήρχε μία ιδιαίτερη στάση ενότητας που σπάνια παρουσιάζεται στην ελληνική κοινωνία. Οι πολίτες ίσως αισθάνονται την ευθύνη που έχουν απέναντι στο κράτος και προσπαθούν να το προστατέψουν όσο καλύτερα μπορούν και με όποια δύναμη έχουν. Ο Έλληνας πολίτης κατάλαβε την αξία της συλλογικότητας ακόμα και αν αυτό είναι παροδικό και ο καθένας από εμάς προσπαθεί να κρατήσει την ενότητα σε μία κοινωνία που δοκιμάζεται με πολλούς τρόπους. Αυτό αποτελεί και την εντυπωσιακότερη εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας την έντονη ενωτικότητα και το αίσθημα ευθύνης. Κυριαρχεί το «εμείς» και όχι το «εγώ», γεγονός που αποδεικνύει πως ο Έλληνας μπορεί να είναι ένας συνειδητοποιημένος πολίτης ή τουλάχιστον μπορεί να το προσπαθήσει.
Αν και κάποιοι θεωρούν πιθανό πως με την πέρας της επιδημίας και την επιστροφή στην κανονικότητα ο Έλληνας θα εγκαταλείψει την ιδιότητα του πολίτη και θα βυθιστεί ξανά στην απρόσωπη και αλόγιστη συμπεριφορά του, υπάρχουν ακόμα αμφιβολίες και καλό θα ήταν να μην προδικάζουμε καταστάσεις. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως η επιδημία και η απομόνωση είναι κάτι πρωτόγνωρο για όλους και ίσως η ισορροπίες και η συνήθειες μεταβληθούν. Είναι σημαντικό το γεγονός πως ο πολίτης βγήκε στην επιφάνεια και κατάλαβε την αξία του και την υπόστασή του απέναντι στο ίδιο το κράτος αλλά και στον συμπολίτη του. Ίσως αυτές οι δυσκολίες να ήταν μία αφύπνιση των σύγχρονων κοινωνιών και μέσα από αυτές να προκύψει ένα καλύτερο μοντέλο πολίτη.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Πτυχιούχος του τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με επιλογή γλώσσας την τουρκική, εργάστηκε στην Μονάδα Ερευνών Κοινής Γνώμης και Αγοράς του πανεπιστημίου της ενώ παράλληλα συμμετείχε σε πολιτικά συνέδρια και σεμινάρια. Πραγματοποίησε την πρακτική της άσκηση στην ΔΕΘ ενώ ταυτόχρονα ολοκλήρωσε την πτυχιακή της εργασία με θέμα «Ο Ζ. Ζάεφ και τα ελληνικά ΜΜΕ». Βασικά της ενδιαφέροντα τα ταξίδια, καθώς έχει ταξιδέψει σε όλες τις βαλκανικές χώρες και στην Τουρκία, το θέατρο και η μουσική, συμμετέχοντας σε θεατρικές παραστάσεις και ραδιοφωνικές εκπομπές.
