Του Αλέξανδρου Ραπακούσιου,
Κοτέτσι
Σοκαρισμένο το πανελλήνιο από τις νέες συρράξεις στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στο 2.432ο επεισόδιο της σειράς, την οποία θα ζήλευε και η «Λάμψη», ξετυλίχθηκε ο άτσαλος χειρισμός των πολιτικών προσώπων, χειρισμός που δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα της ευαγγελιζόμενης νομιμότητας. Κι όλα αυτά, για τα μάτια δύο προσώπων που εδώ και καιρό πορεύονται συντεταγμένα προς σύγκρουση με αφορμή τις ομάδες τους, όπως προκύπτει με πρώτη και αθώα ματιά. Ειλικρινά, εάν η υπόθεση αφορούσε οτιδήποτε που να σχετίζεται αποκλειστικά με το ελληνικό ποδόσφαιρο, το ζήτημα δε θα κρινόταν ως σοβαρό· στα παλιά μας τα παπούτσια. Κανείς δεν σπαταλά χρόνο κι ενέργεια για να ασχοληθεί με το βρώμικο κοτέτσι, που εν συγκρίσει ακόμη και με το τοπικό πρωτάθλημα του Ουζμπεκιστάν αξιολογείται χειρότερο ως προς τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά. Στο ντόπιο κοτέτσι, τα οικονομικά συμφέροντα είναι πολλά, η τρομοκρατία των διαιτητών πολύ περισσότερη και οι βαθμολογικοί πίνακες ναρκοθετημένοι. Το κράτος φαινομενικά δείχνει τη θέλησή του να παραμείνει αμέτοχο· έχει, όμως, κι αυτό τον δικό του ρόλο στο κοτέτσι, σαφώς όχι ως κόκορας, σενάριο που θα έλυνε αρκετά προβλήματα, αλλά σ’ εκείνον του αμήχανου διαμεσολαβητή μεταξύ μεγαλοπαραγόντων. Αντί να καθαρίσει ή έστω επιβληθεί στο κοτέτσι, επιχειρεί μάταια να συμβαδίσει εξισορροπώντας οπαδικές και επιχειρηματικές επιδιώξεις.
Ορκ
Δίπλα στους ιδιοκτήτες εντοπίζονται οι ορδές των άβουλων ορκ, κινούμενα στους ρυθμούς του εκάστοτε οργανοπαίκτη. Σύνδεσμοι και οπαδοί, κρυμμένοι πίσω από τους «μεγάλους», απειλούν, εξυβρίζουν και εκβιάζουν μέσω των επιθετικών και πολεμικών γραπτών τους ανακοινώσεων. Κι απέναντι, η κυβερνητική προχειρότητα, αποτυπωμένη στο πρόσωπο του –αποξενωμένου πλέον– υφυπουργού Αθλητισμού και πραγματωμένη μέσω όχι μιας, αλλά δύο εξόφθαλμων παρεμβάσεων. Πρώτη, η αλλαγή δύο μελών της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού (ΕΕΑ), λίγες μέρες πριν εκδοθεί η εισήγηση περί υποβιβασμού ποδοσφαιρικής ομάδας και συνεπώς η παράκαμψη της διαδικασίας που προέβλεπε τη σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Δεύτερη, η φωτογραφική νομοθετική διάταξη για την αποφυγή του υποβιβασμού, ανάγοντας έτσι τυχόν αδικήματα του παρόντος και του μέλλοντος σε υπόθεση αφαίρεσης μερικών βαθμών. Η αλλαγή, δηλαδή, του νόμου προτού αυτός εφαρμοστεί με κάδρο τη διατήρηση της εθνικής συνοχής. Η αναγνώριση και αποδοχή στην υπόθεση στοιχείων δυνητικού εθνικού διχασμού ζέχνει ανέντιμο συμβιβασμό και εκβιασμό από τις πολεμοχαρείς απειλές των παραγόντων και των ακόλουθων ορκ τους. Σημαίνει πρωτίστως, ήττα του κράτους δικαίου, καθώς και της εναπομείνουσας σοβαρότητας που έχει απομείνει στην ελληνική του εκδοχή.
Απουσιολόγος
Άξιο συγχαρητηρίων, ωστόσο, είναι το επιτελικό κράτος. Η συγγραφή της τροπολογίας και η ψήφισή της κατέρριψαν σίγουρα κάποιο χρονικό ρεκόρ fast track διαδικασίας. Μεσημέρι ανακοινώθηκε η κυβερνητική πρωτοβουλία για την αποφυγή υποβιβασμού της βορειοελλαδίτικης ομάδας, απόγευμα ήρθε προς ψήφιση στη Βουλή. Και όχι μόνο· η χάρη της τροπολογίας ήταν τόσο μεγάλη, που κατόπιν αιτήματος για ονομαστική ψηφοφορία, ο Πρωθυπουργός έθεσε ζήτημα κομματικής πειθαρχίας –για πρώτη φορά στην περίοδο διακυβέρνησής του– απειλώντας έμμεσα με διαγραφές όποιον την παραβεί. Και κάπου εκεί το εσωκομματικό σύστημα βραχυκύκλωσε, εξαιτίας της αδικαιολόγητης απουσίας του πρώην πρωθυπουργού, Αντ. Σαμαρά, από τη ψηφοφορία. Αδικαιολόγητη όχι για τον ίδιο, αλλά για την κυβέρνηση που έχριζε χρέη απουσιολόγου.
Μήνυμα
Η στάση του μπορεί να ερμηνευθεί με δύο τρόπους· είτε πράγματι διαφωνεί με επιμέρους χαρακτηριστικά της τροπολογίας και επέλεξε να το σκάσει την κρίσιμη ώρα, είτε κινείται σε ένα ευρύτερο μοτίβο, διαμετρικά αντίθετο προς την ηγεσία του κόμματός του· χθες η ψηφοφορία για την κα. Σακελλαροπούλου, σήμερα η τροπολογία για το ποδόσφαιρο, αύριο τι; Η αποκρυπτογράφηση του μηνύματός του είναι ακόμα θολή. Εν αντιθέσει, το μήνυμα της κυβέρνησης λογίζεται ξεκάθαρο: ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται με εξαίρεση τους ποδοσφαιρικούς παράγοντες και τις ομάδες τους και η κομματική πειθαρχία πρέπει να παράγει συνέπειες, εκτός κι αν αφορούν τον κ. Σαμαρά.
Αυγά
Η διαγραφή Ζαγοράκη, η αποστασιοποίηση Σαμαρά, οι ενδοκοινοβουλευτικές έριδες για την τροπολογία και το «κάψιμο» του Υφυπουργού Αθλητισμού, λειτουργούν ως έτεροι πονοκέφαλοι για την κυβερνητική ηγεσία. Ο κύριος, όμως, είναι η επιβεβαίωση πως η κεφαλή του ψαριού δεν διατίθεται να συγκρουστεί με τα κοκόρια· το κοτέτσι θα παραμείνει άθιχτο. Οι πρόσφατες κυβερνητικές πρωτοβουλίες, προς περιορισμό των ζημιών, συνίστανται στην αποφυγή της ανάληψης πολιτικού κόστους και στο πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα, συγκεκριμένα της UEFA και της FIFA (η τελευταία ήδη βάζει πλάτη τα τελευταία χρόνια), συνοδευόμενες φυσικά από τις παμπάλαιες απειλές περί οριστικού λουκέτου στο πρωτάθλημα, που συχνά πυκνά αραδιάζονται στο δημόσιο λόγο αλλά ποτέ δεν εκτελούνται. Δεν είναι δα και εύκολη υπόθεση. Όποιος επιχειρήσει να σπάσει αυγά στο κοτέτσι, ναι μεν θα φτιάξει μια άξια θαυμασμού ομελέτα, θα γνωρίζει δε πως ο πόλεμος εναντίον του θα έχει βαρύτατες συνέπειες εκλογικά. Κι αυτός, ο όποιος ακόμα να φανεί.
0.8%
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε το κάστρο του Τακέσι. Αυτό που μαθαίνουμε τώρα είναι η ύπαρξη φανατικών θαυμαστών του εντός του ξεχαρβαλωμένου κύκλου των προσώπων που διαχειρίζονται το προσφυγικό–μεταναστευτικό. Ο λόγος για την ιδέα του πλωτού φράγματος των 2.7 χιλιομέτρων, που θα τοποθετηθεί ανατολικά της Λέσβου για την αναχαίτιση των ροών. Για απολύτως ορθολογικούς σκοπούς, υπογραμμίζεται πως το πλωτό φράγμα, κόστους μισού εκατομμυρίου ευρώ, θα καλύψει το 0.8% της γραμμής Λέσβου–Κω, των δύο άκρων, δηλαδή, της κύριας εισόδου των θαλάσσιων ροών. Περιττό να σχολιαστεί το σκεπτικό με όρους ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ασφάλειας· αυτά θα τα απαντήσουν οι αρμόδιοι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους διεθνείς οργανισμούς που ήδη ζητούν διευκρινίσεις. Όπως, βέβαια, θα απαντήσουν και όταν το ιδιοφυές μέτρο προκαλέσει απώλεια ζωών, νυκτερινά ατυχήματα πλοίων και περίεργα μπερδέματα με την Έρευνα και Διάσωση στο Αιγαίο. Μόνο που τότε, δεν θα αρκεστούν σε απαντήσεις· εκεί, θα αποδοθούν ευθύνες. Κι όλα αυτά, προκειμένου να πειστεί το κοινό πως «κάτι γίνεται», «κάτι κινείται» στο ζήτημα του προσφυγικού–μεταναστευτικού, ακόμη κι αν αυτό το «κάτι» στερείται σοβαρότητας και λογικής.
Μποφόρ
Η επιβίωση του φράγματος δεν εξαρτάται μονάχα απ’ τον ανθρώπινο παράγοντα· είναι και οι καιρικές συνθήκες που το θέτουν σε κίνδυνο. Εδώ το «Γιαβούζ», ολόκληρο ερευνητικό πλοίο, παρασύρθηκε από τα μποφόρ (το πήρε ο αέρας εν ολίγοις), όπως μας ενημέρωσε το ελληνικό Υπουργείο Άμυνας και εισήλθε εντός της ελληνικής υφαλοκρυπίδας, το πλωτό φράγμα θα αντέξει; Γενικότερα μιλώντας, οι εξωτερικές προκλήσεις δεν είναι οι μοναδικές που καλείται να αντιμετωπίσει η χώρα. Οι προβοκατόρικες ενέργειες από τους υπηκόους της είναι ασφαλώς πιο επίφοβες· από διάφορους Δημάρχους που κάνουν το πατριωτιλίκι τους σε βραχονησίδες, έως υπόδικους ευρωβουλευτές που σκίζουν –εκτυπωμένες στο χαρτί– σημαίες εντός του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ευτυχώς, αναφορικά με το τελευταίο, το σχόλιο του Υπουργείου Εξωτερικών για το περιστατικό –που είχε ως κύριο αποδέκτη την Τουρκία– ήταν σαφές: we don’t claim τον συγκεκριμένο νεοναζί ευρωβουλευτή και δεν αποπροσανατολιζόμαστε από εθνικιστικούς κουβάδες, γαλανόλευκους και κόκκινους.
Είναι τεταρτοετής φοιτητής του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Έχει συμμετάσχει σε εγχώρια και ευρωπαϊκά μοντέλα προσομοίωσης, ενώ το ενδιαφέρον του εντοπίζεται, εκτός των διεθνών σχέσεων, στην πολιτική επικοινωνία και τη δημοσιογραφία. Μεγάλο κεφάλαιο αποτέλεσε η διετής συμμετοχή του στο Διοικητικό Συμβούλιο της SAFIA, από όπου και αποκόμισε πολύτιμες εμπειρίες και φιλίες. Μέσω του OffLine Post, αρθρογραφεί κυρίως για την εγχώρια πολιτική σκηνή.
