Του Παναγιώτη – Ευστάθιου Παπαδόπουλου,
Τι θα συμβεί άραγε σε μία κοινωνία αν ο καθένας δεν κανονίζει τα του οίκου του; Το ίδιο ακριβώς ερώτημα αφορά και ένα κράτος στην περίπτωση που οι έχοντες την εξουσία δεν βάζουν σε τάξη τα “περιουσιακά του στοιχεία”.
Για την Ελλάδα ο δημόσιος τομέας αποτελεί πρόβλημα πολλών ετών χωρίς ωστόσο ακόμα να έχουν γίνει οι απαραίτητες αλλαγές-μεταρρυθμίσεις. Αυτό για τη χώρα μας μεταφράζεται ως εξής:
Πρώτον υπάρχουν νομοσχέδια που προχωρούν αλλά στη πορεία κάπου χάνονται και δεύτερον αλλαγές που θα έπρεπε να έχουν τεθεί εδώ και χρόνια αλλά ακόμα δεν έχουμε ακούσει από κανέναν να αναφέρεται σε αυτές.
Ένα μεγάλο χαρακτηριστικό του δημοσίου είναι η ύπαρξη πολλών διαφορετικών φορέων. Η συγκέντρωση όλων αυτών των υπηρεσιών ανά υπουργείο το μόνο που καταφέρνει είναι να ταλαιπωρεί τους πολίτες κάθε φορά που χρειάζονται κάποιο έγγραφο από αυτές. Η λύση σε αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να έρθει κυρίως μέσα από τους δήμους και τις περιφέρειες της χώρας μας. Πάνω σε αυτό αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον και τις αλλαγές του νέου νομοσχεδίου που επεξεργάζεται το υπουργείο εσωτερικών. Ο κάθε δήμος και η εκάστοτε περιφέρεια θα πρέπει να έχουν συγκεντρωτική τοποθέτηση των υπηρεσιών αυτών σύμφωνα με τις ανάγκες της κάθε περιοχής.
Με μεγάλο ενδιαφέρον επίσης αναμένουμε και τις αλλαγές που προωθούνται με την εισαγωγή ενός μοναδικού αριθμού για κάθε πολίτη από την ημέρα της γέννησης του. Η δημιουργία του ΕΦΚΑ ήταν μία θετική κίνηση για τη χώρα και τον κάθε πολίτη της ξεχωριστά ωστόσο η τελική του μορφή ακόμα και σήμερα δείχνει ότι είναι ένα σύστημα μη ολοκληρωμένο με αποτέλεσμα πολλές φορές να δημιουργείται μεγάλη ταλαιπωρία στους πολίτες της χώρας. Μέσα από μία ηλεκτρονική πλατφόρμα θα πρέπει ο πολίτης να έχει πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες του δημοσίου όπως και οι υπηρεσίες επίσης θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία των πολιτών. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα απαλλαγούμε εντελώς και από το κομμάτι της γραφειοκρατίας.
Ερώτημα ωστόσο αποτελεί το γεγονός γιατί να βλέπουμε να προχωρούν με τόσο αργούς ρυθμούς τόσο σοβαρές μεταρρυθμίσεις για τη χώρα; Η δημιουργία νέων οργανισμών με την εισαγωγή νέων πληροφοριακών συστημάτων τις περισσότερες φορές σημαίνει συγχώνευση υπηρεσιών και φορέων. Η λέξη “ενοποίηση” αυτόματα σημαίνει λιγότερες θέσεις εξουσίας με ότι αυτό συνεπάγεται.
Γιατί λοιπόν ένας διευθυντής ή ένας γενικός γραμματέας να υποστηρίξει ένα τέτοιο εγχείρημα; Ποιος θα μπορούσε να θεωρεί αρκετά καλός λόγος; Βλέπουμε λοιπόν ότι η χώρα έχει ανάγκη από βαθιές τομές. Έτσι με την τακτική του νοικοκυρέματος, η οικονομία θα πάρει ανάπτυξη καθώς θα έχει απαλλαγεί από επιπρόσθετα βάρη. Πώς περιμένουμε να έρθει η ανάπτυξη αν εμείς οι ίδιοι δεν κανονίσουμε τα του οίκου μας; Χρειαζόμαστε λοιπόν αλλαγές και τις χρειαζόμαστε άμεσα. Η αλλαγή είναι ο μόνος τρόπος να πάμε μπροστά.
Απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα από το ίδιο τμήμα σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Νεάπολις-Πάφου στην Παγκόσμια Πολιτική Οικονομία με ειδίκευση στη Διεθνή Επιχειρηματικότητα. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα του για μελέτη συγκαταλέγονται θέματα αμερικανικής πολιτικής, περιφερειακής ανάπτυξης καθώς και ζητήματα πολιτικής οικονομίας και κοινωνίας. Έχει συμμετάσχει σε προσομοιώσεις και έχει παρακολουθήσει πολλά επιστημονικά συνέδρια. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα στον τουριστικό κλάδο.
