Της Κατερίνας Μαργαριτίδου,
Το κλείσιμο της δεκαετίας που διανύουμε σε λιγότερο από ένα μήνα, μπορεί να σταθεί ως αφορμή για να κάνουμε ανασκόπηση στις καλύτερες κινηματογραφικές ταινίες που προβλήθηκαν αυτά τα χρόνια. Οι ταινίες στις οποίες θα αναφερθώ αποτελούν δέκα χαρακτηριστικές και σπουδαίες στιγμές της έβδομης τέχνης, οι οποίες αποτυπώθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Μαύρος κύκνος (Black swan 2010)
Η Νίνα είναι μια μπαλαρίνα στην Νέα Υόρκη και ο χορός παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της. Ζει με την ψυχαναγκαστική πρώην μπαλαρίνα μητέρα της, η οποία της ασκεί ασφυκτική πίεση. Όταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής Τόμας Λίροϊ αποφασίζει να αντικαταστήσει την πρίμα μπαλαρίνα για την παράσταση «Η Λίμνη των Κύκνων», η Νίνα είναι η πρώτη του επιλογή, αλλά θα πρέπει να κερδίσει τον ρόλο από την ανταγωνίστριά της, την νέα χορεύτρια Λίλι. Καθώς αναπτύσσεται μια ιδιόμορφη φιλία ανάμεσα στις δύο αντίπαλες χορεύτριες, η Νίνα έρχεται όλο και περισσότερο σε επαφή με την σκοτεινή της πλευρά.
Αυτό που κάνει την ταινία τόσο ξεχωριστή είναι η άκρως διεισδυτική ματιά στα άδυτα της ψυχοσύνθεσης της Νάταλι Πόρτμαν, κάτι το οποίο έχει καταφέρει σε όλες τις προηγούμενες του ταινίες ο σκηνοθέτης αλλά εδώ συγκεκριμένα κάνει επίδειξη ικανοτήτων αφήνοντας τον θεατή έρμαιο του. Θυμάστε τα πλάνα που ακολουθούσαν τον Μικι Ρουρκ σε κάθε του κίνηση στον Παλαιστή; Εδώ ετοιμαστείτε για μία άκρως αριστοτεχνική βουτιά στην ψυχοσύνθεση της βασικής πρωταγωνίστριας. Μαθαίνουμε τα πιο βασικά, ότι χρειάζεται δηλαδή για να παρακολουθήσουμε το υπόλοιπο της ταινίας, το οποίο είναι δομημένο με τέτοιο τρόπο και σε τόσο λίγο χρόνο, που σε κάνει να αναρωτιέσαι πως από το ζενίθ φτάνει κανείς μέσα σε λίγη ώρα στο ναδίρ.
Ο λόγος του Βασιλιά (The King’s Speech 2011)
Η ταινία «Ο Λόγος του Βασιλιά» αποτελεί Βρετανική δραματική, ιστορική και βιογραφική ταινία παραγωγής 2010 σε σκηνοθεσία του Τομ Χούπερ και σενάριο του Ντέιβιντ Σίντλερ. Στην ταινία πρωταγωνιστούν: ο Κόλιν Φερθ, ο Τζέφρεϊ Ρας και η Ελένα Μπόναμ Κάρτερ. Η ταινία απέσπασε πολύ καλές κριτικές και πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων 4 βραβεία Όσκαρ, από τα 12 για τα οποία προτάθηκε και για μία Χρυσή Σφαίρα, ενώ προτάθηκε για ακόμη 6. Επίσης, η ταινία μπορεί να χαρακτηριστεί αρκετά κερδοφόρα, αφού τα κέρδη της παγκοσμίως ανέρχονται σε 414.211.549 δολάρια, παρά το χαμηλό της προϋπολογισμό, του οποίου το μέγεθος ανέρχεται στα 15.000.000 δολάρια περίπου.
Οι εκδικητές (The avengers 2012)
Η Γη απειλείται από τον σατανικό κι αδίστακτο Loki, ο οποίος καταφθάνει από τον μακρινό πλανήτη Asgard σε παραλήρημα μεγαλείου και συνοδευόμενος από μια επιβλητική στρατιά τεράτων που δεν αφήνει κυριολεκτικά τίποτα όρθιο στο πέρασμά της. Ούτε ο αμερικανικός στρατός, ούτε οι μυστικές υπηρεσίες, ούτε τα μυστικά όπλα, ούτε καν ένας μοναχικός υπερήρωας δεν είναι αρκετός για να τους αντιμετωπίσει. Η μόνη ελπίδα της ανθρωπότητας είναι η σύμπραξη τεσσάρων υπερηρώων -του πολυμήχανου Iron Man, του πειθαρχημένου Captain America, του χειροδύναμου Thor και του ασυγκράτητου Hulk- οι οποίοι, συνεπικουρούμενοι από δύο υπερπράκτορες -την σαγηνευτική Black Widow και τον θανάσιμο Hawkeye- θα καταφέρουν να τα βάλουν με τον «κακό» και να σώσουν το Manhattan από την επέλαση των εξωγήινων βαρβάρων.
Django Ο Τιμωρός (2013)
Ο Quentin Tarantino έχει έναν μοναδικό τρόπο να τιμά διάφορα κινηματογραφικά είδη και ταυτόχρονα να τα υπονομεύει με χιλιάδες ιδιοφυείς αναφορές από την ποπ κουλτούρα. Με πρωταγωνιστές τους Jamie Foxx, Christoph Waltz και Leonardo DiCaprio, ο Tarantino επιστρέφει με μια ιστορία εκδίκησης.
Όσο για το story, έχει ως εξής: δύο χρόνια πριν τον Εμφύλιο Πόλεμο, στον αμερικάνικο Νότο, ο Django ένας σκλάβος που έχει υποφέρει τα πάνδεινα από τα πρώην αφεντικά του, εκπαιδεύεται σαν κυνηγός επικηρυγμένων από τον γερμανικής καταγωγής Dr. King Schultz, που τον χρειάζεται για να εντοπίσει τους φονικούς αδερφούς Brittles.
Οι δυο τους τα καταφέρνουν και είναι η σειρά του Django να ζητήσει τη βοήθεια του Dr. Schultz για να βρει την Broomhilda, τη γυναίκα του, που έχασε σε σκλαβοπάζαρο. Η έρευνα τους οδηγεί στον Calvin Candie, τον ιδιοκτήτη της “Candyland”, μιας κακόφημης φυτείας όπου οι άντρες σκλάβοι ανταγωνίζονται μεταξύ τους μέχρι θανάτου, ενώ οι γυναίκες σκλάβες κακοποιούνται σεξουαλικά.
Το κορίτσι που εξαφανίστηκε (Τhe gone girl 2014)
Ένας άνδρας κατηγορείται από όλους ότι σκότωσε τη γυναίκα του, η οποία εξαφανίστηκε, αφήνοντας ενοχοποιητικά ίχνη. Η δομή του ψυχολογικού θρίλερ γίνεται πρώτης τάξεως καμβάς για μια «μαύρη», δραματική κοινωνική κωμωδία που εκθέτει ανεπανόρθωτα τον μικροαστικό εφησυχασμό και την οικογενειακή υποκρισία. Πώς μπορείς, όμως, να κάνεις «κωμωδία» χρησιμοποιώντας τα υλικά του θρίλερ και του δράματος; Η απάντηση είναι το ίδιο το όνομα του σκηνοθέτη της ταινίας.
H νιότη (2015)
Η «Όμορφη νιότη» αφορά τον Κάρλος και τη Ναταλία, ζευγάρι νεαρών ερωτευμένων που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα στη σύγχρονη Μαδρίτη. Για να εξοικονομήσουν χρήματα συμμετέχουν σε μια ερασιτεχνική ταινία πορνό, αλλά η ζωή τους θα πάρει απροσδόκητη τροπή όταν η Ναταλία μείνει ξαφνικά έγκυος. Επιστρατεύοντας αυτοσχεδιασμούς, υλικό σε 16mm και εικόνες που τράβηξαν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές, ο Χάιμε Ροζάλες («Μοναξιά») καταγράφει με απέριττη αμεσότητα μια κυρίαρχη νοτιοευρωπαϊκή πραγματικότητα «παγιδευμένη» ανάμεσα στην ανεργία, τα social media και τα κάθε λογής συναισθηματικά αδιέξοδα. Αν και φλερτάρει με τη γοητεία της μιζέριας, ο Καταλανός σκηνοθέτης δεν της παραδίδεται, «παλεύοντας» με αφηγηματική τόλμη να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο το δημόσιο (πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό) εισβάλλει στο (δια)προσωπικό και το μετατρέπει σε… πολίτη τρίτης διαλογής στη Γερμανία.
The Revenant (H Επιστροφή 2016)
Η συγκλονιστική «Επιστροφή» του Αλεχάντρο Γ. Ινιαρίτου προτάθηκε για 12 Όσκαρ από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου. Είναι ήδη βραβευμένη με 3 Χρυσές Σφαίρες: Καλύτερης Ταινίας-Δράμα, Σκηνοθεσίας, και Α’ Ανδρικού Ρόλου (Λεονάρντο Ντι Κάπριο). Στην δεκαετία του 1820, βαθιά στην άγρια φύση της Αμερικής, o κυνηγός Χιου Γκλας, ψάχνει για εκδίκηση, μέσα σε πολύ αντίξοες συνθήκες, ενάντια σε εκείνους που τον άφησαν πίσω σχεδόν νεκρό ύστερα από ένα κυνήγι αρκούδας.
Δουνκέρκη (2017)
Η ταινία «Δουνκέρκη» ξεκινά, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες των Βρετανών και των Συμμάχων είναι περικυκλωμένοι από δυνάμεις του εχθρού. Παγιδευμένοι στην παραλία, με τις πλάτες τους στην θάλασσα έρχονται αντιμέτωποι με μια ανέφικτη κατάσταση, καθώς ο εχθρός πλησιάζει. Η ιστορία ξεδιπλώνεται στη στεριά, στη θάλασσα και στον αέρα. Αεροπλάνα spitfires της RAF (Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας της Μεγάλης Βρετανίας) έρχονται αντιμέτωπα με τον εχθρό πάνω από το Κανάλι προσπαθώντας να προστατεύσουν τους ανυπεράσπιστους άνδρες στην στεριά. Την ίδια στιγμή, εκατοντάδες μικρές βάρκες επανδρωμένες με απλούς πολίτες και στρατιώτες κάνουν μια απέλπιδα προσπάθεια, με κίνδυνο της ζωής τους, σε μια μάχη ενάντια στο χρόνο, προσπαθώντας να σώσουν έστω και ένα μέρος του στρατού τους.
Σχεδόν εξ ορισμού, μια πολεμική ταινία αφηγείται μια ίσως δύσκολη, επώδυνα αιματοβαμμένη, μα μεγαλειώδη νίκη, μια ηρωική επέλαση, ένα παράδειγμα ανδρείας και μεγαλοπρέπειας. Την επιβεβαίωση της δύναμης και τους σθένους, την δικαίωση ενός αγώνα, μιας πατρίδας, κάποιων ιδανικών.
To πράσινο βιβλίο (Green book 2018)
«Ποτέ δεν κερδίζεις με τη βία. Κερδίζεις με το να διατηρείς την αξιοπρέπεια σου». Ο Ντον Σίρλεϊ, ένας Τζαμαϊκανός-Αμερικάνος στις ΗΠΑ του 1962, περιπλανιέται έχοντας για οδηγό και σωματοφύλακα έναν Ιταλο-αμερικάνο, τον Τόνι Βαγιελόνγκα ή αλλιώς Λιπ. Εκείνη την εποχή οι νότιες πολιτείες έχουν ένα ιδιότυπο καθεστώς απαγόρευσης προς τους μαύρους.
Δε μπορούν να μπουν στα δημόσια μέσα μεταφοράς και δεν μπορούν να κυκλοφορούν σε συγκεκριμένες περιοχές. Ο Σίρλεϊ είναι ένας αριστοκράτης, ένας μουσικός, που στον Βορρά τον αποθεώνει η αριστοκρατία στο Κάρνεγκι Χολ. Ένας στωικός που δε νιώθει την ανάγκη να καταβάλλει προσπάθεια για να σου επιβληθεί.
Το παρουσιαστικό του και η κουλτούρα του κάνουν αυτή τη δουλειά. Η καθημερινότητά του τον βρίσκει καθισμένο σε θρόνο, φορώντας κοσμήματα και μια λευκή ρόμπα. Η απόφαση του να μεταβεί στους άξεστους του νότου για να παίξει τη μουσική του ενέχει μεγάλο ρίσκο.
O Ιρλανδός (Τhe Irishman 2019)
Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ο Αλ Πατσίνο και ο Τζο Πέσι πρωταγωνιστούν στον «Ιρλανδό» του Μάρτιν Σκορσέζε, μια επική ιστορία για το οργανωμένο έγκλημα στη μεταπολεμική Αμερική, μέσα από τα μάτια του βετεράνου του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου Φρανκ Σίραν, ενός απατεώνα και εκτελεστή που συνεργάστηκε με διαβόητες μορφές του 20ου αιώνα. Καλύπτοντας διαφορετικές δεκαετίες, η ταινία παρουσιάζει ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα μυστήρια της Αμερικανικής Ιστορίας, την εξαφάνιση του θρυλικού ηγέτη του εργατικού συνδικάτου Τζίμι Χόφα και μας ταξιδεύει με μοναδικό τρόπο στα μυστικά μονοπάτια του οργανωμένου εγκλήματος: τις εσωτερικές διαδικασίες, τις αντιπαλότητες και τις διασυνδέσεις με πολιτικούς.
Γεννήθηκε το 1999 στην Αθήνα. Είναι φοιτήτρια στο τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και παράλληλα σπουδάστρια στην ιδιωτική σχολή δημοσιογραφίας του Αnt1MediaLab. Στον ελεύθερο της χρόνο ασχολείται με την έρευνα πάνω στο τομέα της ιστορίας και με την συγγραφή κειμένων.
