23.5 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΙστορίαΕρρίκος VIII: οι έξι γάμοι και η πολυτάραχη ζωή του

Ερρίκος VIII: οι έξι γάμοι και η πολυτάραχη ζωή του


Της Αθηνάς Σωτηρίου,

Στις 28 Ιουνίου του 1491, γεννήθηκε ο Ερρίκος ο 8ος της Αγγλίας. Ήταν ο δεύτερος γιος του Ερρίκου του 7ου και της Ελισάβετ του Γιόρκ. Δεν προοριζόταν για βασιλίας, αλλά μετά τον αιφνίδιο θάνατο του μεγαλύτερου αδερφού του Αρθούρου, σε ηλικία μόλις 15 ετών, ήταν ο επόμενος σε διαδοχή. Έτσι, ανήλθε στο θρόνο στις 24 Ιουνίου του 1509 και έγινε ο δεύτερος σε σειρά βασιλιάς που προέρχοταν από τη δυναστεία του Τυδώρ. Η ιδιαιτέρως δυναμική προσωπικότητά του πρόκειται να μείνει στην ιστορία εξαιτίας της πολυτάραχης προσωπικής του ζωής, αλλά και της πρωτοβουλίας του να αποσχιστεί από τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία, δημιουργώντας έτσι τον Αγγλικανισμό.

Στις 11 Ιουνίου του 1509, παντρεύεται την πριγκίπισσα της Ισπανίας, Αικατερίνη της Αραγωνίας, η οποία ήταν χήρα του αδερφού του. Ωστόσο, η μεγάλη προίκα της Αικατερίνης, καθώς και η επιθυμία για τη διατήρηση της συμμαχίας, οδήγησαν σ’ αυτή την εξέλιξη. Ο Ερρίκος επιθυμούσε εμμονικά να αποκτήσει άρρενα διάδοχο. Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, το 1516 αποκτούν ένα κορίτσι, τη Μαίρη. Οι σχέσεις Ερρίκου-Αικατερίνης συνεχώς δυσχέραιναν, ενώ ήταν γνωστό οτι ο Ερρίκος διατηρούσε πολλές εξωσυζυγικές σχέσεις.

Ωστόσο, το 1525 ερωτεύεται την Άννα Μπολέυν, ακόλουθο της βασίλισσας, η οποία δεν καταδεχόταν να γίνει μια από της ερωμένες του (όπως εξάλλου ήταν και η αδερφή της). Έτσι, ο Ερρίκος ζήτησε ακύρωση του γάμου του από τον Πάππα, γεγονός που τον έφερε σε σύγκρουση με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Η άρνηση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας να εγκρίνει την ακύρωση του γάμου οδήγησε στην αγγλική μεταρρύθμιση, με αποτέλεσμα η Εκκλησία της Αγγλίας να αποσχιστεί από τη Ρώμη και τον Πάππα και ο βασιλιάς να γίνει η κεφαλή του καινούργιου δόγματος. (Αγγλικανισμός).

Έτσι, μετά την ακύρωση του γάμου του το Μάιο του 1533, παντρεύεται την Άννα Μπολεύν και στις 7 Σεπτεμβρίου του 1533, γεννιέται η Ελίζαμπεθ. Ωστόσο, η ήρεμη έγγαμη ζωή τους δεν επρόκειτο να διαρκέσει πολύ, καθώς ο Ερρίκος ήταν δυσαρεστημένος με τη δυναμικότατη και όχι υπάκουη προσωπικότητα της Άννας. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με την αδυναμία της βασίλισσας να του προσφέρει έναν άρρενα διάδοχο, τον οδήγησε στο να θέλει να τερματιστεί ο γάμος τους. Έτσι, στις 19 Μαίου του 1536, η Άννα αποκεφαλίστηκε, αφού προηγουμένως είχε αβασίμως κατηγορηθεί για απιστία και αιμομιξία.

Μετά τον θάνατο της Άννας, ο Ερρίκος παντρεύτηκε την Τζέιν Σείμουρ, η οποία ενώ του προσφερε επιτέλους τον πολυπόθητο υιό, τον Έδουάρδο IV, πέθανε κατά τη διάρκεια της γέννας.

Αργότερα, έκανε τον τέταρτο γάμο με τη γερμανίδα Anne of Cleves, προτεστάντρια στο δόγμα, σε μια προσπάθειά του να αποκτήσει έναν θρησκευτικό σύμμαχο ενάντια της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Εντούτοις, ο γάμος σύντομα ακυρώθηκε και η πρώην βασίλισσα έλαβε τον τίτλο της Αδελφής του Βασιλιά.

Στις 28 Ιουλίου 1540, ο πενηντάχρονος πλέον βασιλιάς παντρεύεται μετά από σφοδρό έρωτα τη δεκαεφτάχρονη Catherine Howard. Όμως, σύντομα αποκαλύφθηκε ότι η νέα βασίλισσα διατηρούσε εξωσυζυγικές σχέσεις, με αποτέλεσμα ο Ερίκκος να εξοργιστεί και να διατάξει τον αποκεφαλισμό της.

Τον Ιούλιο του 1543, παντρεύεται την πλούσια χήρα Catherine Parr, η οποία τον βοήθησε να συμφιλιωθεί με τις δύο κόρες του. Μάλιστα, την ίδια χρονιά, μια πράξη του Κοινοβουλίου έβαλε τις κόρες του Μαίρη και Ελίζαμπεθ στη σειρά διαδοχής μετά από τον υιό του.

Η πολυτάραχη προσωπική ζωή του, καθώς και η αλλαγή του θρησκευτικού δόγματος ήταν τα κύρια περιστατικά που έκαναν την προαναφερθείσα προσωπικότητα διαχρονικώς και ευρέως γνωστή. Ωστόσο, αν και αντικειμενικά είναι δύσκολο να αναλυθούν όλοι οι τομείς, δεν πρέπει να εμμείνουμε εκεί. Η αλήθεια είναι ότι στον πολιτικό τομέα είχε επεκτατικές βλέψεις, με στόχο την εδαφική ενίσχυση της Μ. Βρετανίας, ενώ ταυτόχρονα ενίσχυσε τον σχεδόν ανύπαρκτο ρόλο του κοινοβουλίου. Ακόμα, είχε λάβει την αξιόλογη παιδεία και προώθησε τις τέχνες και τον πολιτισμό, ενώ τα πρώτα χρόνια της ζωής του ασχολούταν με τον αθλητισμό. Ωστόσο, μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ως αιμοσταγής, ερριστικός μονάρχης εξαιτίας των πολλών εκτελέσεων μελών της οικογένειάς του, της αυλής, αλλά και εν γένει υπηκόων του.

Το τέλος για τον Ερρίκο VIII ήρθε στις 28 Ιανουαρίου 1547, σε ηλικία 55 χρονών, έπειτα από χρόνια προβλήματα υγείας. Στον θρόνο τον διαδέχτηκε ο γιός του, αλλά μετά τον πρόωρο θάνατό του, στη διαδοχή ακολούθησαν η Μαίρη και εν τέλει, η Ελίζαμπεθ, η οποία βασίλεψε για 45 έτη, μια περίοδος που ονομάστηκε Χρυσή Εποχή για την Αγγλία.


Αθηνά Σωτηρίου

Γεννήθηκε το 2000 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπουδάζει στο τμήμα Νομικής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από μικρή ηλικία ασχολείται ερασιτεχνικά με το κλασσικό μπαλέτο και τώρα με λατινοευρωπαϊκούς χορούς. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά, ενώ στον ελεύθερό της χρόνο μελετάει ιστορικά γεγονότα.

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ