Της Πηνελόπης Κατσιγιάννη,
Όλοι όσοι έχουμε instagram, καθημερινώς σπαταλούμε πολύτιμο χρόνο από τη ζωή μας για να δούμε τις λεγόμενες «ιστορίες» των φίλων μας και να θαυμάσουμε το πόσο διασκεδάζουν στις υπέροχες παραλίες που περνούν το καλοκαίρι τους. Το ίδιο έκανα κι εγώ, μέχρι που τυχαία έπεσα πάνω σε μία ιστορία της οποίας το περιεχόμενο ήταν ακατάλληλο λόγω βίαιων εικόνων. Χωρίς να ξέρω τι ακριβώς θα αντικρίσω και ελπίζοντας ότι δεν θα ήταν και κάτι τόσο βάναυσο, επέλεξα να δω τη δημοσίευση. Εν τέλει, πράγματι το περιεχόμενο ήταν από τις πιο φρικιαστικές εικόνες που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στο διαδίκτυο. Άνθρωποι να βασανίζουν και να σκοτώνουν φώκιες, χωρίς τύψεις και αναστολές.
Το εν λόγω βίντεο προκαλεί απέχθεια προς τον άνθρωπο, ο οποίος προκειμένου να ικανοποιήσει τα δικά του συμφέροντα, κακοποιεί ένα ανήμπορο ζώο που δεν είναι καν σε θέση να αμυνθεί. Αν και ως έλλογο ον διακατέχεται από συναισθήματα και ηθικούς περιορισμούς, δε διστάζει να κρατήσει στο χέρι του ένα όπλο και να θανατώσει δεκάδες φώκιες, επιδεικνύοντας έτσι την υπεροχή του. Χτυπά αυτά τα υπέροχα πλάσματα ξανά και ξανά, μέχρι να ξεψυχήσουν. Όποιος αντέχει να παρακολουθήσει το βίντεο, εύκολα μπορεί να συνειδητοποιήσει τον πόνο των φωκιών που σπαρταράνε πάνω στον πάγο. Τι όφελος έχει, όμως, ο άνθρωπος μέσα από αυτές τις πράξεις;
Μπορεί να μην είναι τόσο διαδεδομένο στη χώρα μας, αλλά σε χώρες όπως ο Καναδάς, οι ψαράδες κυνηγούν τις φώκιες προκειμένου να φτιάξουν από αυτές γούνες και άλλες παρόμοιες ενδυμασίες. Είναι, παρ’ όλα αυτά, ευρέως γνωστό ότι το εμπόριο γούνας έχει παρακμάσει και έχουν εφευρεθεί ποικίλοι εναλλακτικοί τρόποι. Βέβαια, αν και στον Καναδά το ποσοστό αγοράς γούνας από φώκιες είναι μονοψήφιος αριθμός, οι ψαράδες συνεχίζουν να τις σκοτώνουν, αποσκοπώντας μόνο στο προσωπικό τους κέρδος. Ευτυχώς, στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα προϊόντα από φώκιες έχουν απαγορευτεί με απόφαση του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βοηθώντας στη μείωση των θανάτων τους. Σύμφωνα με στοιχεία, πριν την απόφαση της ΕΕ, το 2006 θανατώθηκαν 354.000, ενώ μετά την απαγόρευση, το 2011 ο αριθμός αυτός μειώθηκε στις 40.000.
Δε χρειάζεται, ωστόσο, να επαναπαυόμαστε ότι εμείς βοηθάμε στο να επιβιώσουν τα πανέμορφα αυτά ζωάκια, διότι πολύ απλά κι εμείς οι ίδιοι κάθε χρόνο τα θανατώνουμε. Στην Ελλάδα, μάλιστα, το μοναδικό και σπάνιο είδος της φώκιας monachus monachus τείνει να εξαφανιστεί εξαιτίας του ανθρώπου. Εμείς μπορεί να μην κρατάμε όπλο για να σκοτώσουμε τις φώκιες και να πουλήσουμε προϊόντα, ωστόσο, μέσα από τις δραστηριότητές μας την έχουμε καταστήσει είδος υπό εξαφάνιση. Η υπεραλίευση αυτομάτως μειώνει την τροφή της με αποτέλεσμα να μη δύναται να επιβιώσει. Η ενόχληση που υπόκειται από τα σκάφη αναψυχής και από τις έρευνες για υδρογονάνθρακες αποτελούν εμπόδιο για το είδος αυτό. Τέλος, με την κλιματική αλλαγή, που είναι φανερό ότι έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις, η στάθμη του νερού ανεβαίνει με απόρροια την εξαφάνιση θαλάσσιων σπηλιών, στις οποίες γεννούν τα μωρά τους.
Όπως είναι, λοιπόν, φανερό, θεωρείται εξαιρετικά σημαντικό να λάβουμε δράση για την επιβίωση της φώκιας και όχι για την εξαφάνισή της. Είναι πραγματικά απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε όλοι πόσο πολύτιμο είναι να συνεχιστεί η ύπαρξη των ζώων αυτών, είτε πρόκειται για τις Φώκιες monachus monachus -της οποίας ο μισός πληθυσμός ζει και αναπαράγεται στην Ελλάδα- είτε πρόκειται για κάθε είδος φώκιας ή άλλου ζώου. Η λύση, επομένως, σε όλα αυτά, είναι να είμαστε προσεκτικοί προς το περιβάλλον, να αντιδράσουμε στην κακοποίησή τους και να διαδώσουμε το μήνυμα υπέρ της διάσωσης της φώκιας. Εξάλλου, η γη είναι αυτή που μας φιλοξενεί όλους. Συνεπώς, με αυτά τα πλάσματα μοιραζόμαστε το ίδιο σπίτι!
Γεννήθηκε το 2000 στην όμορφη Πάτρα. Είναι φοιτήτρια Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Έχει ιδιαίτερη αγάπη προς τις ξένες γλώσσες, τις οποίες αρέσει να εξασκεί μέσα από ταξίδια. Ασχολείται με εθελοντικά και ευρωπαϊκά προγράμματα ανταλλαγής φοιτητών, καθώς και με συνέδρια σχετικά με το αντικείμενο σπουδών της.
