22.3 C
Athens
Πέμπτη, 18 Απριλίου, 2024

31η Αυγούστου


Του Σαράντη Κοιλανίτη,

1907: Υπογράφεται στην Αγία Πετρούπολη το Αγγλο-ρωσικό Σύμφωνο, το οποίο διευθετεί τις διαφορές των συμβαλλόμενων κρατών στην Κεντρική Ασία και ορίζει τις σφαίρες επιρροής τους, όσον αφορά τις περιοχές του Ιράν, του Αφγανιστάν και του Θιβέτ. Η συνθήκη αυτή εξομάλυνε στις σχέσεις των Βρετανών και των Ρώσων και ολοκλήρωσε το σύστημα συμμαχιών που αποτέλεσε την Τριπλή Συνεννόηση (Αντάντ), το αντίπαλο στρατόπεδο των Κεντρικών Δυνάμεων κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συμμαχία, προστέθηκαν αργότερα η Ιαπωνία, η Πορτογαλία και η Ιταλία.


1923: Λαμβάνει χώρα η ιταλική κατάληψη της Κέρκυρας. Η φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι βομβαρδίζει την Κέρκυρα με πυροβόλα των πλοίων που απέστειλε εναντίον του ελληνικού νησιού και στη συνέχεια αποβιβάζει στρατεύματα και την καταλαμβάνει. Από τον βομβαρδισμό σκοτώθηκαν 15 άμαχοι και τραυματίστηκαν 35. Αιτία για την εν λόγω ενέργεια υπήρξε η δολοφονία 5 Ιταλών μελών της επιτροπής για τη χάραξη της ελληνοαλβανικής μεθορίου, μετά και την κατοχύρωση της Βορείου Ηπείρου στην Αλβανία. Οι 5 άντρες είχαν βρεθεί νεκροί στις 27 Αυγούστου στο οδικό δίκτυο Ιωαννίνων – Κακκαβιάς και η Ιταλία είχε απαιτήσει από την ελληνική κυβέρνηση Πλαστήρα απόδοση τιμών για τους νεκρούς και την ιταλική σημαία, μνημόσυνο παρουσία του Υπουργικού Συμβουλίου, συμμετοχή Ιταλού αξιωματικού στις ανακρίσεις για την υπόθεση, θανατική ποινή για τους ενόχους και αποζημίωση της τάξεως των 50.000.000 λιρετών. Η Ελλάδα απέρριψε την ιταλική ρηματική διακοίνωση και πρότεινε την επίλυση της υπόθεσης από την Κοινωνία των Εθνών. Ο Μουσολίνι, ωστόσο, δεν υποχώρησε και πήρε την απόφαση για την επίθεση στην Κέρκυρα. Η κρίση επιλύθηκε από τη Διάσκεψη των Πρεσβευτών. Η Ελλάδα κατέβαλε στην Ιταλία την αποζημίωση που της είχε ζητηθεί, τέλεσε μνημόσυνο για τους δολοφονημένους και ξεκίνησε ανακρίσεις για την ανεύρεση των δραστών. Οι ιταλικές δυνάμεις αποσύρθηκαν από την Κέρκυρα στις 27 Σεπτεμβρίου.


1990: Υπογράφεται η συνθήκη ενοποίησης της Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας. Οι δύο γερμανικές δημοκρατίες, που επί περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες, υπήρξαν χωρισμένες, φέροντας διαφορετικό οικονομικό μοντέλο (καπιταλιστικό – σοσιαλιστικό) και πολιτειακό καθεστώς (κοινοβουλευτική δημοκρατία – μονοκομματικό σύστημα) έρχονταν στην οριστική συμφωνία ενοποίησης, απότοκο τόσο της Πτώσης του Τείχους του Βερολίνου (9 Νοεμβρίου 1989), όσο της οικονομικής συγχώνευσης που είχε πραγματοποιηθεί μεταξύ των δύο κρατών στις 18 Μαΐου του ίδιου έτους, με υπογραφή συμφωνίας στη Βόννη. Η συνθήκη ενοποίησης τέθηκε σε ισχύ την 3η Οκτωβρίου 1990, ενώ στις 2 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες εκλογές της ενωμένης Γερμανίας για το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο.


Σαράντης Κοιλανίτης

Γεννημένος το 1997 και μεγαλωμένος στη Θεσσαλονίκη, απόφοιτος Γενικού Λυκείου και φοιτητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Διετέλεσε αρχισυντάκτης της κατηγορίας της Ιστορίας και υποδιευθυντής του OffLine Post. Φέρει ιδιαίτερη ακαδημαϊκή προτίμηση στη στρατιωτική ιστορία.

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ