Της Βαλασιάδου Σπυριδούλας,
Μυρωδιά μπαρουτιού στη συριακή ατμόσφαιρα πνίγει τους πολίτες εδώ και οκτώ (8) χρόνια, δημιουργώντας συνθήκες ασφυξίας και απελπισίας. Οι εχθροπραξίες μεταξύ αντίπαλων δυνάμεων (καθεστωτικών εναντίον ανταρτών) συνεχίζονται ωθώντας τους πολίτες σε μετανάστευση προς ένα φιλειρηνικό και ασφαλές κράτος. Πρόσφατο παράδειγμα σκιαγράφησης των συνθηκών εμφυλίου αποτελούν οι αεροπορικές επιδρομές από μαχητικά αεροσκάφη -αργά το βράδυ της Παρασκευής- και ελικόπτερα των ενόπλων δυνάμεων της Συρίας στην επαρχία Ιντλίμπ και στοίχισαν τη ζωή σε 13 άμαχους, ανάμεσά τους και παιδιά. Πηγές προσκείμενες στους αντικαθεστωτικούς διατείνονται ότι πραγματοποιήθηκαν ρίψεις των λεγόμενων αυτοσχέδιων «βομβών-βαρελιών», που περιέχουν εκρηκτικά, καύσιμα, μεταλλικά θραύσματα, γυαλιά και άλλα θανατηφόρα υλικά.
Να σημειωθεί ότι από τα τέλη Απριλίου, οι δυνάμεις του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ με την υποστήριξη της Πολεμικής Αεροπορίας της Ρωσίας διεξάγουν μαζικής κλίμακας βομβαρδισμούς εναντίον ανταρτών στην Ιντλίμπ καθώς και στις επαρχίες του Χαλεπιού, της Χάμας και της Λαττάκειας, όπου έχουν υπαχθεί στην κυριαρχία των τζιχαντιστών της οργάνωσης Χαγιάτ Ταχρίρ ας Σαμ (ΧΤΣ, ο πρώην συριακός βραχίονας της Αλ Κάιντα). Η Ιντλίμπ λογίζεται ως το ύστατο μεγάλο οχυρό των τζιχαντιστών και των αντικαθεστωτικών ανταρτών στη Συρία. Η χρήση βίας ενδεχομένως να στοχεύει στην προαγωγή πολιτικών σκοπών ωστόσο θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή. Ας αναλογιστούμε ότι η κλιμάκωση αυτή έχει στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 500 αμάχους, ανάμεσά τους 145 παιδιά, βάσει του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ σύμφωνα με τον ΟΗΕ έχει εκτοπίσει περίπου 330.000 ανθρώπους.
Μυρωδιά μπαρουτιού και στην ιρανική ατμόσφαιρα δεδομένων των τεταμένων σχέσεων με τις ΗΠΑ -και ως εκ τούτου και με τη στρατηγική αμερικανική ναυαρχίδα, την Ε.Ε. Την Πέμπτη στο ιρανικό δεξαμενόπλοιο Grace 1 την που ακινητοποιήθηκε στα ανοικτά του Γιβραλτάρ, μέλη του βρετανικού βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού πραγματοποίησαν έφοδο, με πρόσχημα τη μεταφορά ιρανικού πετρελαίου στη Συρία, κατά παράβαση των ευρωπαϊκών κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στην εμπόλεμη χώρα. Σύμφωνα μάλιστα με τον Ισπανό υπουργό Εξωτερικών, Ζοζέπ Μπορέλ, η επιχείρηση διεξήχθη κατόπιν «αιτήματος των ΗΠΑ προς τη Βρετανία». Αναγκαία παράμετρος συνιστά το να καθορίσουν οι αξιωματούχοι του Γιβραλτάρ τη φύση του φορτίου ή/και τον τελικό του προορισμό, ειδάλλως, δικαστική απόφαση, δύνανται να το δεσμεύσουν για περισσότερο χρονικό διάστημα.
Η Τεχεράνη από τη δική της πλευρά παρουσιάζει την βρετανική αυτή κίνηση ως πράξη «πειρατείας» καθώς επικαλείται το γεγονός ότι το πετρελαιοφόρο έπλεε στα διεθνή ύδατα. Συνεπώς η «Βρετανία δεν είχε κανένα δικαίωμα να επιβάλει πέραν της επικράτειάς της τις δικές της μονομερείς κυρώσεις ούτε αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε βάρος άλλων χωρών». Το ιρανικό υπουργείο εξωτερικών εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία παρουσιάζει τη βρετανική εισβολή ως πράξη «ταυτόσημη με τη βάναυση πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, εναντίον της οποίας οι ευρωπαϊκές χώρες ανέκαθεν διαμαρτύρονταν». Στην ανακοίνωση επισημαίνεται, επιπρόσθετα, ότι «επιδόθηκαν στον Βρετανό πρεσβευτή έγγραφα για το πετρελαιοφόρο και το φορτίο του που δείχνουν πως ο πλους του πλοίου ήταν απολύτως νόμιμος».
Υπό το φως των εξελίξεων του ιρανικού προγράμματος περί πυρηνικών, θα πραγματοποιηθεί έκτακτη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Οργάνωσης Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) την Τετάρτη 10 Ιουλίου κατόπιν αμερικανικού αιτήματος. Ως αφορμή στάθηκε η δημοσιοποίηση έκθεσης του ΔΟΑΕ σύμφωνα με την οποία η «Ισλαμική Δημοκρατία υπερέβη το μέγιστο απόθεμα ουρανίου χαμηλού εμπλουτισμού -300 κιλά- που έχει δικαίωμα να διατηρεί στην κατοχή της» βάσει της διεθνούς συμφωνίας του 2015. Να σημειωθεί ότι ο ΔΟΑΕ είναι αρμόδιος για την επαλήθευση της τήρησης των περιορισμών που επιβλήθηκαν στο πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας της Ισλαμικής Δημοκρατίας, με αντάλλαγμα την άρση των οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της χώρας. Τα μέρη αυτής της συμφωνίας καλούνταν να εξετάζουν την εφαρμογή ή τις παραβιάσεις της συμφωνίας, στη λεγόμενη Μεικτή Επιτροπή, καθώς και στο Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (ΚΟΣΔ). Ωστόσο, οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν από το ΚΟΣΔ και κατά συνέπεια και από τη Μεικτή Επιτροπή. Επομένως απευθύνθηκαν στον ΔΟΑΕ ώστε να εξεταστεί το αίτημα τους. Υπάρχει ωστόσο μία συνέπεια στις αμερικανικές κινήσεις καθώς έπειτα από την αποχώρησή τους από το ΚΟΣΔ, προέβησαν στην επιβολή οικονομικών κυρώσεων έναντι της Τεχεράνης, διότι έκτοτε ως μη συμβαλλόμενα μέρη, δεν επιφορτίζονται από τις διατάξεις αυτής της συμφωνίας.
Το Ιράν, στον αντίποδα, διεμήνυσε ότι θα υπερβεί τα όρια που επιβλήθηκαν ως προς τα αποθέματα εμπλουτισμένου ουρανίου ως αντίποινο στις αυστηρές οικονομικές κυρώσεις που επέβαλε εκ νέου η Ουάσιγκτον μετά την αποχώρησή της από το ΚΟΣΔ. Ανήγγειλε, συγκεκριμένα, ότι από την Κυριακή 7 Ιουλίου θα αρχίσει να εμπλουτίζει ουράνιο σε ποσοστό καθαρότητας ανώτερο από το 3,67%, το όριο που προβλέπει η συμφωνία. Πράξη αντίδρασης, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, δικαιολογημένη ωστόσο διότι κατ’αυτόν τον τρόπο το Ιράν προσπαθεί να κατοχυρώσει τις αξιώσεις του και τη θέση του στο διεθνές στερέωμα.
Τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας (Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία και η Ε.Ε.) διαβεβαιώνουν ότι θέλουν να διατηρήσουν σε ισχύ αυτή τη συμφωνία, ωστόσο αδυνατούν να παρακάμψουν τις σαρωτικές αμερικανικές οικονομικές κυρώσεις και να απεγκλωβίσουν την Ισλαμική Δημοκρατία από την οικονομική της απομόνωση. Ποιο θα μπορούσε άλλωστε από αυτά τα μέλη να ενεργήσει αποφασιστικά εναντίον των αμερικανικών διεκδικήσεων, ακόμα και αν δε συμφωνεί με αυτές; Ας μη ξεχνάμε άλλωστε πως η αναχαίτιση απαιτεί πέρα από ισχύ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ.
