22.5 C
Athens
Πέμπτη, 25 Απριλίου, 2024
ΑρχικήΣυνεντεύξειςΣτεφανία Πουλάκη: «Ο ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά ο χώρος της ριζοσπαστικής αριστεράς απέδειξε...

Στεφανία Πουλάκη: «Ο ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά ο χώρος της ριζοσπαστικής αριστεράς απέδειξε ότι εμπιστεύεται την νέα γενιά»


Συνέντευξη στον Ραφαήλ Νικόλαο Μπελενιώτη,

Η Στεφανία Πουλάκη είναι μόλις 26 χρονών και υποψήφια στην Α’ Θεσσαλονίκης με το ψηφοδέλτιο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία. Οργανώθηκε στην αριστερά το 2011, πολύ πριν ο ΣΥΡΙΖΑ βρεθεί στα κυβερνητικά δώματα, όταν σπούδαζε στο Τμήμα Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διατέλεσε μέλος του Κ.Σ. της Νεολαίας ενώ από νωρίς, μέσω της πολιτικής δράσης της στη νεολαία του κόμματος, ανέπτυξε μια έντονη ακτιβιστική δράση για την προάσπιση του φυσικού πλούτου και του περιβάλλοντος.

Η ίδια μιλώντας στο OffLine Post, βλέπει την υποψηφιότητα της στις εθνικές εκλογές του 2019 ως μια έμπρακτη απόδειξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμπιστεύεται τη νέα γενιά, τη γενιά της κρίσης και επιθυμεί, όπως μας λέει, να συμβάλει στη συλλογική δράση και στον αγώνα που δίνει ο κόσμος του κόμματος ώστε να αλλάξει δραστικά η καθημερινότητα όλων μας προς το καλύτερο.

  • Αρχικά, θα ήθελα να μάθω πως εκλαμβάνετε εσείς την κάθοδο σας στην Α’ Θεσσαλονίκης με τον συνδυασμό ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Από τη Νεολαία του κόμματος στα ψηφοδέλτια μιας μεγάλης πόλης στη Βόρεια Ελλάδα. Τι σηματοδοτεί για την προσωπική σας πορεία και τι επιθυμείτε να καταφέρετε μέσα από την εκλογή σας;

Εντάχθηκα στον ΣΥΡΙΖΑ πολύ πριν γίνει κυβέρνηση. Η πρώτη μου επαφή με την οργανωμένη Αριστερά και την τότε Νεολαία Συνασπισμού, ήταν στο Πανεπιστήμιο, στο πρώτο έτος, το 2011. Κατάγομαι από την Αρχαία Επίδαυρο και εκεί δεν υπήρχε κάποια οργανωμένη πολιτική δύναμη στα πλαίσια του μαθητικού κινήματος και επομένως δεν είχα κάποια επαφή με τις κομματικές νεολαίες της Αριστεράς. Πάντα όμως θεωρούσα απαραίτητη την ενασχόληση με την καθημερινή πολιτική δράση προκειμένου να αλλάξουμε συλλογικά την καθημερινότητα στην οποία ζούμε. Δεν είχα και εξακολουθώ να μην έχω προσωπικές φιλοδοξίες και όνειρα για πολιτική καριέρα. Η πολιτική δράση θεωρώ ότι αποτελεί ανάγκη και με αυτήν την λογική μπήκα στο ψηφοδέλτιο των βουλευτικών εκλογών, με την λογική της συμμετοχής της νέας γενιάς, στην οποία και ανήκω, σε μια μάχη που αφορά της ζωή και το μέλλον της. Η νέα γενιά δέχθηκε σκληρή επίθεση στα χρόνια του μνημονίου, επίθεση που έπληξε τα δικαιώματα της και είχε στόχο να ματαιώσει τα όνειρα και τις προοπτικές της. Ο ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά ο χώρος της ριζοσπαστικής αριστεράς απέδειξε ότι εμπιστεύεται την νέα γενιά. Από τους καθημερινούς αγώνες και τους κοινωνικούς χώρους έως το κοινοβούλιο και την κυβέρνηση η νέα γενιά μπήκε στο προσκήνιο, ανέλαβε ευθύνες και έσπασε την αντίληψη που υπήρχε στον δημόσιο διάλογο, ότι είναι μια γενιά αδιάφορη. Συνεπώς η υποψηφιότητα μου δεν αφορά καμία διάθεση προσωπικής ανέλιξης ή προβολής, αλλά αποτελεί προϊόν συλλογικής διεργασίας και απόφασης που πήραμε με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες από την νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, ώστε η νέα γενιά να εκπροσωπείται και να δώσει αυτήν την μάχη από όλα μέτωπα.

“Δεν είχα και εξακολουθώ να μην έχω προσωπικές φιλοδοξίες και όνειρα για πολιτική καριέρα. Η πολιτική δράση θεωρώ ότι αποτελεί ανάγκη και με αυτήν την λογική μπήκα στο ψηφοδέλτιο των βουλευτικών εκλογών, με την λογική της συμμετοχής της νέας γενιάς, στην οποία και ανήκω, σε μια μάχη που αφορά της ζωή και το μέλλον της…”

  • H Θεσσαλονίκη υπήρξε το τελευταίο διάστημα το «βόρειο θέατρο» γεγονότων διχασμού, αναζωπύρωσης παθών, διαδηλώσεων και πολλών επεισοδίων με φόντο τη Συμφωνία των Πρεσπών. Πώς αποτιμάτε τη τωρινή κατάσταση στην πόλη, που αποδίδεται τις αιτίες των συγκρούσεων και επεισοδίων ιδιαιτέρα βίαιων;

Το Μακεδονικό για πολλές δεκαετίες υπήρξε και στις δύο χώρες, αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης μέσα από την αναζωπύρωση και την προσπάθεια εδραίωσης εθνικιστικών αντιλήψεων αλλά και πρακτικών. Δυστυχώς αποτέλεσε ένα προνομιακό πεδίο, με ευθύνη των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων, ώστε να αποκτήσουν πολιτικό χώρο και ρόλο ακροδεξιές οργανώσεις. Είναι πραγματικότητα ότι υπήρξε ανοχή στη εθνικιστική και ακροδεξιά ρητορική και πρακτική, από σημαντικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ο εμπρησμός καταλήψεων και ιστορικών κτιρίων της Θεσσαλονίκης, ο βανδαλισμός του Εβραϊκού μνημείου αλλά και η επίθεση στον Δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη είναι πρακτικές του ακροδεξιού και εθνικιστικού χώρου, οργανωμένου και μη, που σε πολλές περιπτώσεις δικαιολογήθηκαν από την κοινή γνώμη και αμαύρωσαν την δημοκρατική και πολυπολιτισμική ιστορία της πόλης μας. Η Αριστερά συνολικά, σε όλες της τις εκφάνσεις φέρει ευθύνη από την σκοπιά του ότι δεν κατόρθωσε να ηγεμονεύσουν οι ιδέες της συμφιλίωσης και της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών. Η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί μια ιστορική τομή στη σχέση μας με την Βόρεια Μακεδονία αλλά και ένα παράδειγμα για το πώς οφείλουν να διαμορφώνονται οι σχέσεις μεταξύ γειτονικών χωρών και των λαών τους. Είναι αστείο το επιχείρημα του ξεπουλήματος και δεν έχει καμία βάση ούτε στο επίπεδο του διεθνούς δικαίου, ούτε στο επίπεδο της οικονομικής ανάπτυξης αλλά ούτε και στο επίπεδο της ιστορικής διαδρομής της περιοχής της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

“Η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί μια ιστορική τομή στη σχέση μας με την Βόρεια Μακεδονία αλλά και ένα παράδειγμα για το πώς οφείλουν να διαμορφώνονται οι σχέσεις μεταξύ γειτονικών χωρών και των λαών τους. Είναι αστείο το επιχείρημα του ξεπουλήματος και δεν έχει καμία βάση ούτε στο επίπεδο του διεθνούς δικαίου, ούτε στο επίπεδο της οικονομικής ανάπτυξης αλλά ούτε και στο της ιστορικής διαδρομής της περιοχής της Νοτιοανατολικής Ευρώπης…”

  • Σε συνέχεια του δεύτερου ερωτήματος, κάνετε κάποια αυτοκριτική στην συμπεριφορά στελεχών της πόλης; Στη πολιτική διαχείρισης των επεισοδίων, σε κεντρικό επίπεδο πολιτικής ασφαλείας, αλλά και σε επίπεδο ρητορικής;

Θεωρώ ότι υπήρχε και μια υπερβολή στο πως παρουσιάστηκαν τα προβλήματα από τα ΜΜΕ. Για παράδειγμα όταν λένε ότι την ημέρα της υπογραφής στις Πρέσπες υπήρχε μια νεκρή γυναίκα και στην πραγματικότητα περισσότεροι αστυνομικοί πήγαν στο νοσοκομείο από ότι διαδηλωτές, νομίζω ότι ήταν μια σκόπιμη ενέργεια για να φανεί στα ΜΜΕ. Προφανώς είναι δικαίωμα του καθένα να διαδηλώνει και να διαμαρτύρεται ανά πάση στιγμή, όμως ειρηνικά. Τώρα όσον αφορά την αυτοκριτική που οφείλουμε να κάνουμε είναι σαφές ότι η τοποθέτηση μας στον δημόσιο διάλογο όφειλε να είναι πιο τεκμηριωμένη και να επεξηγεί με σαφή και απλό τρόπο τι είναι η Συμφωνία των Πρεσπών και ποια τα οφέλη τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

  • Πριν λίγες ημέρες έγινε το 8ο Thessaloniki Pride. Την ίδια ημέρα, σε άλλο σημείο της πόλης ένα μέρος της κοινωνίας των πολιτών της Θεσσαλονίκης, επιθυμούσαν να διοργανώσουν μια συγκέντρωση υπέρ της παραδοσιακής οικογένειας και των αξιών που τη διέπουν. Γιατί η αστυνομία δεν προστάτευσε την ακεραιότητα της διεξαγωγής του « StraightPride», παρά άφησε άνομα στοιχεία να το οδηγήσουν σε ματαίωση δια της απειλής της βίας;

Καταρχήν θεωρώ ότι είναι σφάλμα να εξισώνουμε τις δύο διοργανώσεις. Η ανάγκη του Pride, το οποίο αποτελεί έναν παγκόσμιο θεσμό άμεσα συνυφασμένο με τους αγώνες της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας για ορατότητα και ίσα δικαιώματα, είναι ιδιαίτερα σημαντική ειδικά σε μια εποχή που άνθρωποι όπως ο ΖΑΚ δολοφονούνται για αυτό που είναι. Παρά τα θετικά βήματα που έχουν σημειωθεί στο σημείο των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, πολλά πράγματα δεν είναι αυτονόητα και πολλά πρέπει ακόμα να γίνουν. Δεν είναι αυτονόητο ότι τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας θα αντιμετωπίσουν ίση μεταχείριση στον χώρο εργασίας, ότι δεν θα υποστούν διακρίσεις και αποκλεισμό. Δεν είναι αυτονόητο ότι έχουν την δυνατότητα να εκδηλώσουν εύκολα την ταυτότητα τους. Δεν είναι αυτονόητο ότι μπορούν να κυκλοφορούν δίχως τον κίνδυνο κάποιας ρατσιστικής επίθεσης. Η δολοφονία του ΖΑΚ αποδεικνύει ότι ο αγώνας για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, για μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς είναι εξαιρετικά επίκαιρος.

Σε σχέση με το Straight Pride πρέπει να λάβουμε υπόψη τρία ζητήματα. Πρώτον, δεν θεωρώ ότι στη σημερινή κοινωνία υπάρχει κάποια ανάγκη προάσπισης των δικαιωμάτων των straight ανθρώπων ακριβώς διότι δεν υφίστανται κανέναν αποκλεισμό ή άνιση μεταχείριση εξαιτίας αυτού του χαρακτηριστικού. Δεύτερον, είναι γνωστό ότι τέτοιου είδους εκδηλώσεις διοργανώνονται κυρίως από ακροδεξιές ομάδες που επιδιώκουν να σταματήσουν κάθε διεκδίκηση που αφορά τα δικαιώματα των αποκλεισμένων, των «διαφορετικών» και αναπτύσσουν μια μισαλλόδοξη ρητορική, που θεωρώ πώς δεν έχει θέση στον δημόσιο χώρο μιας ανοικτής και δημοκρατικής κοινωνίας. Τρίτον, το Straight Pride ακυρώθηκε λόγω της παρουσίας ομάδων πριν από την έναρξη του στην περιοχή της Αριστοτέλους. Δηλαδή, τι έπρεπε να κάνει να εκκενώσει την πλατεία ώστε να διευκολύνει μια γιορτή με ρατσιστικό περιεχόμενο και ρητορική;; Δεν είναι δυνατόν ούτε να συγχέουμε ούτε να εξισώνουμε τον αγώνα για ζωή και δικαιώματα με την προσπάθεια ορισμένων να κυριαρχήσει το μίσος και ο ρατσισμός.

“Δεν είναι αυτονόητο ότι τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας θα αντιμετωπίσουν ίση μεταχείριση στον χώρο εργασίας, ότι δεν θα υποστούν διακρίσεις και αποκλεισμό. Δεν είναι αυτονόητο ότι έχουν την δυνατότητα να εκδηλώσουν εύκολα την ταυτότητα τους. Δεν είναι αυτονόητο ότι μπορούν να κυκλοφορούν δίχως τον κίνδυνο κάποιας ρατσιστικής επίθεσης. Η δολοφονία του ΖΑΚ αποδεικνύει ότι ο αγώνας για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, για μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς είναι εξαιρετικά επίκαιρος…”

  •  Ποια είναι τα βασικά  προτάγματα και οι προτεραιότητες στο πολιτικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τον επιχειρηματικό και εργαζόμενο πληθυσμό στην βόρεια Ελλάδα;

Είναι νομίζω σαφές ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφές πρόσημο και αφορά την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους μικρομεσαίους, την νεολαία. Ήδη μέσα στην τετραετία 2015-2019 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να δημιουργήσει 370.000 νέες θέσεις εργασίας με το 75% αυτών να είναι πλήρους απασχόλησης. Επιπλέον ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 11% και υπήρξε η κατάργηση του υποκατώτατου. Με αυτά ως βάση και με σαφή κατεύθυνση, υπάρχει η θέση για δημιουργία 500.000 νέων θέσεων εργασίας αλλά και η δέσμευση για προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων, ώστε να μην υπάρχει ούτε μια ώρα απλήρωτης εργασίας.

Η κυβέρνηση έκανε μια βασική επιλογή που εύλογα δυσαρέστησε ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Επέλεξε να στηρίξει τους πιο αδύναμους και να αναχαιτίσει την ανθρωπιστική κρίση. Η έξοδος από τα μνημόνια δίνει την δυνατότητα να υπάρξει μια ελάφρυνση των στρωμάτων που επιβαρύνθηκαν έντονα από την φορολογία τα προηγούμενα χρόνια. Σταχυολογώντας η μείωση της φορολογίας νομικών προσώπων από το 28 στο 24 %, η μείωση του ΕΝΦΙΑ, η επιπλέον μείωση του μειωμένου συντελεστή Φ.Π.Α., η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για εισοδήματα έως 20.000 ευρώ. Είναι εμφανές ότι υπάρχει ένα πλέγμα μέτρων που αφορά τους εργαζόμενους αλλά και τους μικρομεσαίους και δίνει την δυνατότητα να αυξηθεί το εισόδημα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

  • Ως ενεργό μέλος της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ είχατε πρωτοστατήσει στον αγώνα εναντίον των εξορυκτικών ενεργειών της πολυεθνικής Ελ Ντοράντο στις Σκουριές, με αιτήματα όπως να κλείσουν «τώρα οι Σκουριές» καθώς όπως λέγατε η εταιρεία «λεηλατεί, εκβιάζει και παρανομεί». Ως Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ απαιτούσατε από τη κυβέρνηση Σαμαρά να αναστείλει τις άδειες της εταιρείας. Πιστεύετε πως οι εξορύξεις χρυσού πρέπει να παύσουν δια παντός, όπως και οι εξορύξεις υδρογονανθράκων στην Ήπειρο;

Για εμάς ως Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ είναι δεδομένο ότι δεν αποτελεί επένδυση η καταστροφή του περιβάλλοντος και της ζωής των ανθρώπων μια περιοχής. Έχει ήδη αποδειχθεί ότι η μέθοδος εξόρυξης που πρόκειται να εφαρμόσει η Ελ Ντοράντο στις Σκουριές είναι ιδιαίτερα επιζήμια για το περιβάλλον και τον φυσικό πλούτο της Χαλκιδικής. Συνεπώς θεωρούμε απαραίτητο να σταματήσει η εξόρυξη χρυσού και να κλείσει το εργοτάξιο των Σκουριών όπως απαιτεί και η τοπική κοινωνία. Πιστεύουμε ότι από την πλευρά της κυβέρνησης, ενδεχομένως στο πλαίσιο της επιτήρησης, δεν πάρθηκαν οι απαραίτητες πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση της πλήρους ανάσχεσης της περιβαλλοντικής καταστροφής της Χαλκιδικής. Από εκεί και πέρα για εμάς είναι σαφές πως κάθε επένδυση που δεν λαμβάνει υπόψιν τα χαρακτηριστικά μιας περιοχής ως προς τον φυσικό ή πολιτιστικό της πλούτο, αδιαφορεί για την αειφορική της αξιοποίηση και στοχεύει μόνο στην άμεση και ευκαιριακή παραγωγή πλούτου αφήνοντας την στη συνέχεια μια έρημο δεν θα πρέπει να ξεκινήσει καν και είναι κάτι το οποίο δεν θα πάψουμε να διεκδικούμε. Είτε πρόκειται για εξόρυξη χρυσού είτε υδρογονανθράκων.

“Είναι σαφές πως κάθε επένδυση που δεν λαμβάνει υπόψιν τα χαρακτηριστικά μιας περιοχής ως προς τον φυσικό ή πολιτιστικό της πλούτο, αδιαφορεί για την αειφορική της αξιοποίηση και στοχεύει μόνο στην άμεση και ευκαιριακή παραγωγή πλούτου αφήνοντας την στη συνέχεια μια έρημο, δεν θα πρέπει να ξεκινήσει καν και είναι κάτι το οποίο δεν θα πάψουμε να διεκδικούμε…”

  • Novartis Gate. Ποια η θέση σας για την υπόθεση Novartis, όπως εξελίσσεται; Πώς αξιολογείτε τις βαρύτατες καταγγελίες του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Ιωάννη Αγγελή, που μεταξύ άλλων κατηγορεί υπουργό της κυβέρνησης για παρεμβάσεις στο έργο του;

H υπόθεση NOVARTIS είναι ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που έχει υπάρξει ποτέ στη χώρα. Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έπραξε ό,τι ακριβώς προβλεπόταν να κάνει. Όταν υπήρξαν ενδεχόμενες ευθύνες πολιτικών προσώπων, πήγε την υπόθεση στη Βουλή και στη συνέχεια αυτή την επέστρεψε στη Δικαιοσύνη ώστε να διερευνηθεί περαιτέρω. Από την άλλη η ΝΔ από την αρχή αυτής της υπόθεσης, δείχνοντας κατά τη γνώμη μου, με αυτό τον τρόπο την αγωνία της, επιδίδεται σε διαρκείς παρεμβάσεις με προφανή στόχο να ελέγξει το έργο της Δικαιοσύνης. Όπως το γεγονός ότι αρνήθηκε την πρόταση της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για συναινετικό ορισμό της ηγεσίας των ανώτατων δικαστηρίων της χώρας. Τις τελευταίες ημέρες, ΝΔ και άλλοι εκμεταλλεύονται προεκλογικά όσα λέει και πράττει ο κ. Ι. Αγγελής επιχειρώντας νέα παρέμβαση στη Δικαιοσύνη. Αυτές οι αλλεπάλληλες παρεμβάσεις εγείρουν εύλογα ερωτήματα γιατί συμβαίνουν.

Σας ευχαριστώ πολύ για την παραχώρηση της συνέντευξης. 


 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Ραφαήλ-Νικόλαος Μπελενιώτης, Σύμβουλος Έκδοσης
Ραφαήλ-Νικόλαος Μπελενιώτης, Σύμβουλος Έκδοσης
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1999. Είναι φοιτητής του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με κατεύθυνση στην νεότερη και σύγχρονη ελληνική ιστορία.