Του Πάνου Ιορδανίδη, 3 Δεκεμβρίου έως 9 Δεκεμβρίου, Εβδομάδα 49η,
Εβδομάδα ηχηρών πολιτικών εξελίξεων φαίνεται πως διάνυσε η Γηραιά Ήπειρος. Τα ανοιχτά μέτωπα φαίνεται να είναι πολλά, με προεξέχον αυτό του Ηνωμένου Βασιλείου αναφορικά με την συμφωνία για την επικείμενη έξοδό του από την ΕΕ. Μπορεί ο βρετανικός λαός να αποφάσισε, πριν από δυόμιση χρόνια, τον τερματισμό της συνεργασίας του με τις Βρυξέλες, όμως ο τρόπος με τον οποίο αυτός θα επιτευχθεί, καθώς και το μεταγενέστερο καθεστώς που θα προκύψει, αποτελεί «μήλο της έριδος» για τον πολιτικό κόσμο της Μεγάλης Βρετανίας. Και ενώ η πρωθυπουργός, Τερέζα Μέι, φαίνεται να μην εξασφαλίζει την απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να επικυρώσει την συμφωνία που βρίσκεται στο τραπέζι, η καταδικαστική έκθεση της νομικής επιτροπής που έχει αναλάβει να εξετάσει το κείμενο της συμφωνίας για το Brexit είναι απλά άλλο ένα δυνατό «χαστούκι» για την ηγέτιδα. Την ίδια στιγμή βέβαια, τα σενάρια για το τι μέλλει γενέσθαι οργιάζουν, με τις πρόωρες εκλογές ή ένα νέο δημοψήφισμα να υπογραμμίζουν την αβεβαιότητα που κυριαρχεί για το μέλλον της χώρας.
Στο γαλλο-γερμανικό μέτωπο, τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Όσον αφορά τη Γαλλία, οι κλιμακούμενες βίαιες διαδηλώσεις των «κίτρινων γιλέκων» οδήγησαν τον Γάλλο πρόεδρο, Εμμανουέλ Μακρόν, να αναστείλει τις μεταρρυθμίσεις για την κλιματική αλλαγή. Από την μία, παρατηρούμε την ορμητικότητα των μαζικών διαμαρτυριών να κατέχει μια υπολογίσιμη δύναμη και έναν πρόεδρο που ζυγίζει σωστά τις έννοιες του κόστους και του οφέλους. Από την άλλη, έχουμε έναν λαό που αρνείται πεισματικά να αλλάξει και έναν πρόεδρο που δεν κατάφερε να τον πείσει, με αποτέλεσμα το ευρωπαϊκό του αντίκρισμα να έχει μειωθεί αρκετά. Όσον αφορά τη Γερμανία, η διαδοχή της Άνγκελα Μέρκελ στην ηγεσία του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος από την ‘Ανεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ, έχει ήδη εγείρει ερωτήματα σχετικά με την μετα-μερκελική εποχή, τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ευρώπη. Από την μία, η ισχυρή γυναίκα του Βερολίνου και των Βρυξελλών θεωρητικά δεν μπορεί να προσφέρει κάτι παραπάνω απ’ όσα έχει προσφέρει μέχρι τώρα, επομένως η πολιτική αλλαγή ίσως προσδώσει νέα δυναμική. Από την άλλη, πως διασφαλίζεται ότι η νέα διακυβέρνηση θα ανταποκριθεί επαρκώς στο ρόλο «στυλοβάτη» του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, ο οποίος αποτελεί πυλώνας στα «έργα και ημέραι» της παρούσας καγκελαρίας;
Προς ένταση φαίνεται πως οδεύει ο Καναδάς με την Κίνα αν δεν διευθετηθεί το θέμα με την οικονομικής διευθύντριας της Huawei, Μενγκ Ουάνγκτζου. Το υψηλόβαθμο στέλεχος της μεγάλης πολυεθνικής εταιρίας τηλεπικοινωνιών, συνελήφθη από τις καναδικές αρχές (απόρροια αμερικανικού αιτήματος) και κατηγορείται για απάτη και απόκρυψη οικονομικών στοιχείων που φέρουν την εταιρία στην οποία εργάζεται να συνδιαλέγεται με άλλη εταιρία, η οποία επιχείρησε να πουλήσει εξοπλισμό στο Ιράν και βρίσκεται στη λίστα των αμερικανικών κυρώσεων. Η οικονομική διευθύντρια της εταιρίας κινεζικών συμφερόντων, είναι αντιμέτωπη με την απέλαση στις ΗΠΑ, και το Πεκίνο, όπως είναι φυσικό, σπεύδει να προειδοποιήσει με διάβημά του πως αν συμβεί κάτι τέτοιο και δεν ελευθερωθεί θα υπάρξουν αυστηρές συνέπειες. Η κατάσταση φαίνεται να εξελίσσεται επικίνδυνα για το μέλλον των σχέσεων Καναδά και Κίνας, με φόντο πάντα τις αμερικανικές επιδιώξεις και πως αυτές διασυνδέονται με την εν λόγω υπόθεση.
Απόφοιτος του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Είναι λάτρης της διεθνούς πολιτικής τόσο σαν ακαδημαϊκό, όσο και σαν δημοσιογραφικό αντικείμενο. Έχει ασκηθεί σε πολιτικές διευθύνσεις του ΥΠΕΞ και δραστηριοποιείται ενεργά στον χώρο του εθελοντισμού σε ΜΚΟ, ακαδημαϊκά συνέδρια και εκπαιδευτικές προσομοιώσεις.
