Του Γεωργίου-Ερμή Μπουγιούρη,
«Το τραγικό είναι πως οι βλάκες είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση και οι ευφυείς γεμάτοι αμφιβολία»
Αυτή η φράση του Μπέρτραντ Ράσελ αναδυόταν συνέχεια στο μυαλό μου, καθώς παρακολουθούσα με προσοχή το βίντεο της εφόδου των μαθητών και των φοιτητών στο γραφείο του Υπουργού Παιδείας, προ ολίγων ημερών. Για κακή μας τύχη, στην περίπτωσή μας, φάνηκε πως επρόκειτο για έναν όχλο και έναν Υπουργό γεμάτοι αυτοπεποίθηση.
Θυμάμαι το αποκορύφωμα, και επιβεβαίωση της σκέψης αυτής ήταν, όταν ο «φωνακλάς» με το ξυρισμένο κεφάλι (ευγενής χαρακτηρισμός για να γνωρίζει το αναγνωστικό κοινό σε ποιον αναφέρομαι, φυσικά) ούρλιαζε πάνω απ’το αφτί του Υπουργού «Σεβασμό προς το μορφωτικό μας επίπεδο». ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΛΑΚΕΣ» – λες και ερωτήθηκαν, εάν είναι βλάκες, αλλά όποιος έχει την μύγα… – ενώ την ίδια στιγμή δεν άφηναν τον Υπουργό να αρθρώσει λέξη.
Εντάξει.. και να μιλούσε ο Υπουργός τι θα έλεγε;
Σάμπως μπορεί κάνεις να χρησιμοποιήσει σωστή ρητορική με επιχειρήματα σε έναν όχλο που «μπούκαρε» με την βία στο υπουργείο, τραγουδώντας συνθήματα τύπου: «Τσίπρα και Γαβρόγλου, ακούστε το καλά, αυτό το νομοσχέδιο θα μείνει στα χαρτιά».
Στον απόηχο του ντόρου που δημιουργήθηκε μπορεί κανείς να ρίξει μία πιο ώριμη, λογική και καθαρή ματιά.
Αφού κυκλοφόρησε το βίντεο με τα γεγονότα της επιδρομής εκείνης ήμουν σίγουρος, πως τα κύρια επιχειρήματα θα αφορούσαν την περικοπή των επιστημονικών μαθημάτων και την κατάργηση ωρών διδασκαλίας Μαθηματικών και φυσικής προς χάριν της κοινωνιολογίας στο Πάντειο*.
Προς έκπληξή μου τα παράπονα αφορούσαν μονάχα:
• Τον νόμο Γαβρόγλου που, όπως σημειώνουν, επιδιώκει να μετατρέψει το σχολείο σε ένα «εργοστάσιο που παράγει ανθρώπους προς κατανάλωση από την αγορά εργασίας για να καλύψει τις ανάγκες της». [;;;]
• Τις αλλαγές που φέρνει ο νόμος στις συνενώσεις ΑΕΙ – ΤΕΙ και στις διασπάσεις τμημάτων.
Δυστυχώς, όμως, η εικόνα που μου έμεινε εν τέλει ήταν μια μάζα νέων που μονάχα φώναζε, το “έπαιζε” διαμαρτυρία και, σαν απολίτιστοι χούλιγκανς, αδυνατούσαν να κάνουν μια σωστή αντιπαράθεση/συζήτηση.
Αυτό εννοούσε άραγε ο Υπουργός όταν αναφερόταν σε ένα ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα;
Κατά τη διάρκεια της αντιπαράθεσης με τους μαθητές/φοιτητές έκανε πάλι αναφορά για «Ένα κίνημα το οποίο θα διεκδικήσει τους χώρους του και την ακαδημαϊκή του ειρήνη».
Εντάξει τώρα πια είμαι σίγουρος. Με λίγα λόγια, αυτό που εννοεί ο Υπουργός είναι το φοιτητικό κίνημα, το ρωμαλέο, να σπάσει στο ξύλο τους καταληψίες, τους φασίστες και τους μπαχαλάκηδες. Αφού δεν πρόκειται να πειστούν με λογική και επιχειρήματα. Το έχουμε καταλάβει.
Για να μην παρεξηγηθώ, η πλειοψηφία, είμαι σίγουρος, στο άκουσμα πως φοιτητές βρίσκονταν στο Υπουργείο Παιδείας για συζήτηση με τον Υπουργό ενθουσιαστήκαμε. Ποιος δεν θα ενθουσιαζόταν, εάν άκουγε πως οι νέοι πήραν την τύχη στα χέρια τους; Στην ιδέα πως υπάρχει ακόμα η νεολαία που καίγεται για ελευθερία και δικαιώματα. Μια νεολαία που τιμάει τις προηγούμενες γενιές, όπου η μία ήταν πιο αντιδραστική και αγωνιστική από την προηγούμενη;
Ας μην ξεχνάμε πως για αυτόν τον λόγο υπάρχει ο Φοιτητικός Συνδικαλισμός.
Οι περισσότεροι σημερινοί φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι ιδρύθηκαν τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, αμέσως μόλις δόθηκαν οι σχετικές συνδικαλιστικές ελευθερίες στα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, δίνοντας έναν αέρα Δημοκρατίας και ελεύθερης έκφρασης, σε έναν χώρο που πρωτοστάτησε στον αγώνα κατά της Δικτατορίας τα χρόνια που προηγήθηκαν. Από τότε μέχρι σήμερα οι σύλλογοι αυτοί πρωτοστατούν, μάλλον πρωτοστατούσαν, στην πολιτική δραστηριοποίηση των φοιτητών.
Ο ρομαντισμός αυτός δυστυχώς “έβγαλε φτερά”, καθώς έχει γίνει πλέον ξεκάθαρο, πως οι φοιτητικές παρατάξεις δεν αποσκοπούν στην πολιτικοποίηση των φοιτητών και στην βελτίωση του εκάστοτε τμήματος, στο οποίο δραστηριοποιούνται, αλλά δρουν ως φυτώρια στελεχών του κόμματος που εκπροσωπούν, κομματικοποιώντας τους φοιτητές.
*Fun fact ενημέρωσης: Ο σωστός τρόπος είναι «Το Πάντειο Πανεπιστήμιο» και όχι «Η Πάντειος Σχολή». Αυτό συμβαίνει γιατί πρόκειται για το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το οποίο ιδρύθηκε το 1930 και ονομάστηκε Πάντειο ως προς τιμήν του Αλέξανδρου Πάντου, και το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο απαρτίζεται από Σχολές, οι οποίες Σχολές απαρτίζονται από Τμήματα. [!!!]
Γεννήθηκε το 1998 στο Ρέθυμνο, Κρήτης. Είναι προπτυχιακός φοιτητής του Τμήματος Ιστορίας & Φιλοσοφίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Αττικής του Think Tank ΚΕΑΣΜ και Γενικός Γραμματέας της νεολαίας Rotary Αθηνών. Επίσης ασχολείται ενεργά με τον αθλητισμό και τον εθελοντισμό.
